تدبر در قرآن در کلام امام خمینی (ره)

                                             بسم الله الرحمان الرحیم

امام خمینی (ره)

* تدبر در قرآن، انسان را به مقامات بالاتر و والاتر هدایت می‌کند.

* کسی که تفکر و تدبر در معانی قرآن کرد، در قلب آن اثر کند و کم کم به مقام متقین رسد و اگر توفیق الهی شامل حالش شود، از آن مقام نیز بگذرد و هر یک از اعضاء و جوارح و قوای آن، آیه‏ای از آیات الهیه شود و شاید جزوات و جذبات خطابات الهیه او را از خود بیخود کند و حقیقت (اقرا و اصعد) را در همین عالم دریابد تا آن که کلام را بی‏واسطه از متکلمش بشنود و آنچه در وهم من و تو ناید آن شود.

* انگیزة نزول این کتاب مقدس و انگیزة بعثت نبی اکرم برای این است که این کتاب در دسترس همه قرار بگیرد و همه از او به اندازة سعة وجودی و فکری خودشان استفاده کنند.

* این کتاب و این سفرة گسترده در شرق و غرب و از زمان وحی تا قیامت کتابی است که تمام بشر عامی، فیلسوف، عارف، فقیه، همه از او استفاده می‌کنند.

* وظیفه سالک الی الله آن است که خود را به قرآن شریف عرضه دارد . چنانچه میزان در تشخیص صحت و عدم صحت و اعتبار و لا اعتبار(عدم اعتبار) حدیث آن است که آن را به کتاب خدا عرضه دارند و آنچه مخالف آن باشد باطل و زخرف شمارند ،  میزان در استقامت و اعوجاج و شقاوت و سعادت ، آن است که در (عرضه به) میزانِ کتاب الله درست و مستقیم درآید ؛ و چنانچه خلق رسول الله قرآن است خلق خود را با قرآنباید متوافق کند تا با خلق ولی کامل نیز مطابق گردد ؛ و خُلقی که مخالف کتاب الله است زخرف و باطل است : و همچنین جمیع معارف و احوالِ قلوب و اعمالِ باطن و ظاهر خود را باید با کتاب خدا تطبیق کند و عرضه دارد تا به حقیقت قرآن متحقق گردد و قرآن صورت باطنی او گردد .

 * ما همه می خواهیم تابع قرآن کریم  و اسلام عزیز باشیم و قرآن کریم و اسلام عزیز همه چیز ما را اداره می کند.

* قرآن یک سفره ای است که خدا پهن کرده برای همه بشر، یک سفره پهنی است که هر کس به اندازه اشتهایش از آن می تواند استفاده کند اگر مریض نباشد که بی اشتها شود.

* قرآن یک سفره ای است که انداخته شده است برای همه طبقات ; یعنی یک زبانی دارد که هم زبان عامه است و هم زبان فلاسفه و هم زبان عرفانی اصطلاحی است و هم زبان اهل معرفت به حسب واقع است .

* کسی که خود را عادت داد به قرائت آیات و اسمای الهیه از کتاب تکوین و تدوین الهی کم کم قلب او صورت ذکری و آیه ای به خود گیرد و باطن ذات محقق به ذکر الله و اسم الله و آیة الله شود .

* و معلوم است کسی که تفکر و تدبر در معانی قرآن کرد در قلب آن اثر کند و کم کم به مقام متقین رسد و اگر توفیق الهی شامل حالش شود از آن مقام نیز بگذرد و هریک از اعضا و جوارح و قوای آن، آیه ای از آیات الهیه شود و شاید جذوات و جذبات و خطابات الهی او را از خود بی خود کند و حقیقت «اقرا واصعد» را در همین عالم دریابد تا آن که کلام را بی واسطه از متکلمش بشنود و آنچه در وهم تو و من ناید آن شود.

* امام خمینی از شیفتگان قرآن کریم است که سالیان متمادی معتکف آستان این بارقه الهی بوده و با تهذیب و خروج از قفس تنگ و تاریک نفس با آن انس داشت و از خوشه های این اثر جاویدان فراوان برچید و از چشمه باصفایش بهره ها برد . آن بزرگوار در فضیلت تلاوت قرآن در کتاب «اربعین حدیث » روایاتی مستند را آورده و تاکید نموده است که یکی از وصایای رسول اکرم (ص) وصیت به تلاوت قرآن است و از روایاتی که در این باره وارد شده چنین استنباط می کند که ضمن خواندن قرآن در آیات آن تدبر شود و در معانی آن تفکر خوب است و به این موضوع اشاره می کند که در روایات متعدد تمثل قرآن به صورت نیکوئی و شفاعت نمودن آن از اهل خود و قرائت کنندگان وارد است .

اختصاصی سراج منیر