نشریه قرآنی سراج منیر

نشریه قرآنی سراج منیر گامی است ناچیز در مسیر نورانی و بی انتهای قرآن کریم و اهل بیت علیهم السلام

نشریه قرآنی سراج منیر

نشریه قرآنی سراج منیر گامی است ناچیز در مسیر نورانی و بی انتهای قرآن کریم و اهل بیت علیهم السلام

نشریه قرآنی سراج منیر

باسمه تعالی
سعی حقیر در این وبلاگ این است که در حد توان آشنایی بیشتری نسبت به ارزشمندترین یادگاران پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله و سلم) یعنی قرآن کریم و اهل بیت (علیهم السلام) پیدا کنیم و در مسیر بندگی و تقرب به خدای متعال به دامان آن دو ثقل الاهی تمسک جوییم که راهیابی به حقیقت بندگی جز از طریق آن دو ، میسر نمی گردد.(واحد قرآن و عترت علیهم السلام مدرسه حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف)

طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات
  • ۱۵ آبان ۰۱، ۱۵:۲۲ - شاگرد بنّا
    احسنت
نویسندگان

معجزه تلاوت زیبا

سه شنبه, ۱۷ آذر ۱۳۹۴، ۱۰:۰۹ ب.ظ

 

استاد غلامرضا شاه میوه اصفهانی قاری و داور بین المللی قران کریم در باره معجزه تلاوت زیبای استاد شحات محمد انور توضیح می دهد      

 دریافت

 

 

دریافت

 

متن و ترجمه و سوره مبارکه الحاقه 

 

 

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ‏

 

* الحَْاقَّةُ(1)

 

مَا الحَْاقَّةُ(2)

 

وَ مَا أَدْرَئکَ مَا الحَْاقَّةُ(3)

 

کَذَّبَتْ ثَمُودُ وَ عَادُ  بِالْقَارِعَةِ(4)

 

فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِکُواْ بِالطَّاغِیَةِ(5)

 

وَ أَمَّا عَادٌ فَأُهْلِکُواْ بِرِیحٍ صَرْصَرٍ عَاتِیَةٍ(6)

 

سَخَّرَهَا عَلَیهِْمْ سَبْعَ لَیَالٍ وَ ثَمَانِیَةَ أَیَّامٍ حُسُومًا فَترََى الْقَوْمَ فِیهَا صَرْعَى‏ کَأَنهَُّمْ أَعْجَازُ نخَْلٍ خَاوِیَةٍ(7)

 

فَهَلْ تَرَى‏ لَهُم مِّن بَاقِیَةٍ(8)

 

وَ جَاءَ فِرْعَوْنُ وَ مَن قَبْلَهُ وَ الْمُؤْتَفِکَاتُ بِالخَْاطِئَةِ(9)

 

فَعَصَوْاْ رَسُولَ رَبهِِّمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِیَةً(10)

 

إِنَّا لَمَّا طَغَا الْمَاءُ حَمَلْنَاکمُ‏ْ فىِ الجَْارِیَةِ(11)

 

لِنَجْعَلَهَا لَکمُ‏ْ تَذْکِرَةً وَ تَعِیهََا أُذُنٌ وَاعِیَةٌ(12)

 

فَإِذَا نُفِخَ فىِ الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ(13)

 

وَ حُمِلَتِ الْأَرْضُ وَ الجِْبَالُ فَدُکَّتَا دَکَّةً وَاحِدَةً(14)

 

فَیَوْمَئذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ(15)

 

وَ انشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِىَ یَوْمَئذٍ وَاهِیَةٌ(16)

 

وَ الْمَلَکُ عَلىَ أَرْجَائهَا  وَ یحَْمِلُ عَرْشَ رَبِّکَ فَوْقَهُمْ یَوْمَئذٍ ثمََانِیَةٌ(17)

 

یَوْمَئذٍ تُعْرَضُونَ لَا تخَْفَى‏ مِنکمُ‏ْ خَافِیَةٌ(18)

 

فَأَمَّا مَنْ أُوتىِ‏َ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَیَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُواْ کِتَابِیَهْ(19)

 

إِنىّ‏ِ ظَنَنتُ أَنىّ‏ِ مُلَاقٍ حِسَابِیَهْ(20)

 

فَهُوَ فىِ عِیشَةٍ رَّاضِیَةٍ(21)

 

فىِ جَنَّةٍ عَالِیَةٍ(22)

 

قُطُوفُهَا دَانِیَةٌ(23)

 

کلُُواْ وَ اشْرَبُواْ هَنِیَا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فىِ الْأَیَّامِ الخَْالِیَةِ(24)

 

وَ أَمَّا مَنْ أُوتىِ‏َ کِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَیَقُولُ یَالَیْتَنىِ لَمْ أُوتَ کِتَابِیَهْ(25)

 

وَ لَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِیَهْ(26)

 

یَالَیْتهََا کاَنَتِ الْقَاضِیَةَ(27)

 

مَا أَغْنىَ‏ عَنىّ‏ِ مَالِیَهْ(28)

 

هَلَکَ عَنىّ‏ِ سُلْطَانِیَهْ(29)

 

خُذُوهُ فَغُلُّوهُ(30)

 

ثُمَّ الجَْحِیمَ صَلُّوهُ(31)

 

ثُمَّ فىِ سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُکُوهُ(32)

 

إِنَّهُ کاَنَ لَا یُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ(33)

 

وَ لَا یحَُضُّ عَلىَ‏ طَعَامِ الْمِسْکِینِ(34)

 

فَلَیْسَ لَهُ الْیَوْمَ هَاهُنَا حَمِیمٌ(35)

 

وَ لَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِینٍ(36)

 

لَّا یَأْکلُُهُ إِلَّا الخَْاطُِونَ(37)

 

فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ(38)

 

وَ مَا لَا تُبْصِرُونَ(39)

 

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ(40)

 

وَ مَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ  قَلِیلًا مَّا تُؤْمِنُونَ(41)

 

وَ لَا بِقَوْلِ کاَهِنٍ  قَلِیلًا مَّا تَذَکَّرُونَ(42)

 

تَنزِیلٌ مِّن رَّبّ‏ِ الْعَالَمِینَ(43)

 

وَ لَوْ تَقَوَّلَ عَلَیْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِیلِ(44)

 

لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْیَمِینِ(45)

 

ثمُ‏َّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِینَ(46)

 

فَمَا مِنکمُ مِّنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِینَ(47)

 

وَ إِنَّهُ لَتَذْکِرَةٌ لِّلْمُتَّقِینَ(48)

 

وَ إِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنکمُ مُّکَذِّبِینَ(49)

 

وَ إِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلىَ الْکَافِرِینَ(50)

 

وَ إِنَّهُ لَحَقُّ الْیَقِینِ(51)

 

فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ(52)

 

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 (روز رستاخیز) روزى است که مسلّماً واقع مى‏شود! (1)

چه روز واقع شدنى! (2)

و تو چه مى‏دانى آن روز واقع شدنى چیست؟! (3)

قوم «ثمود» و «عاد» عذاب کوبنده الهى را انکار کردند (و نتیجه شومش را دیدند)! (4)

امّا قوم «ثمود» با عذابى سرکش هلاک شدند! (5)

و امّا قوم «عاد» با تندبادى طغیانگر و سرد و پرصدا به هلاکت رسیدند، (6)

 (خداوند) این تندباد بنیان‏کن را هفت شب و هشت روز پى در پى بر آنها مسلّط ساخت، (و اگر آنجا بودى) مى‏دیدى که آن قوم همچون تنه‏هاى پوسیده و تو خالى درختان نخل در میان این تند باد روى زمین افتاده و هلاک شده‏اند! (7)

آیا کسى از آنها را باقى مى‏بینى؟! (8)

و فرعون و کسانى که پیش از او بودند و همچنین اهل شهرهاى زیر و رو شده [قوم لوط] مرتکب گناهان بزرگ شدند، (9)

و با فرستاده پروردگارشان مخالفت کردند و خداوند (نیز) آنها را به عذاب شدیدى گرفتار ساخت! (10)

و هنگامى که آب طغیان کرد، ما شما را سوار بر کشتى کردیم، (11)

تا آن را وسیله تذکّرى براى شما قرار دهیم و گوشهاى شنوا آن را دریابد و بفهمد. (12)

به محض اینکه یک بار در «صور» دمیده شود، (13)

و زمین و کوه‏ها از جا برداشته شوند و یکباره در هم کوبیده و متلاشى گردند، (14)

در آن روز «واقعه عظیم» روى مى‏دهد، (15)

و آسمان از هم مى‏شکافد و سست مى‏گردد و فرومى‏ریزد! (16)

فرشتگان در اطراف آسمان قرار مى‏گیرند (و براى انجام مأموریتها آماده مى‏شوند) و آن روز عرش پروردگارت را هشت فرشته بر فراز همه آنها حمل مى‏کنند! (17)

در آن روز همگى به پیشگاه خدا عرضه مى‏شوید و چیزى از کارهاى شما پنهان نمى‏ماند! (18)

پس کسى که نامه اعمالش را به دست راستش دهند (از شدّت شادى و مباهات) فریاد مى‏زند که: « (اى اهل محشر!) نامه اعمال مرا بگیرید و بخوانید! (19)

من یقین داشتم که (قیامتى در کار است و) به حساب اعمالم مى‏رسم!» (20)

او در یک زندگى (کاملًا) رضایتبخش قرار خواهد داشت، (21)

در بهشتى عالى، (22)

که میوه هایش در دسترس است! (23)

 (و به آنان گفته مى‏شود:) بخورید و بیاشامید گوارا در برابر اعمالى که در ایّام گذشته انجام دادید! (24)

امّا کسى که نامه اعمالش را به دست چپش بدهند مى‏گوید: «اى کاش هرگز نامه اعمالم را به من نمى‏دادند. (25)

و نمى‏دانستم حساب من چیست! (26)

اى کاش مرگم فرا مى‏رسید! (27)

مال و ثروتم هرگز مرا بى‏نیاز نکرد، (28)

قدرت من نیز از دست رفت!» (29)

او را بگیرید و دربند و زنجیرش کنید! (30)

سپس او را در دوزخ بیفکنید! (31)

بعد او را به زنجیرى که هفتاد ذراع است ببندید (32)

چرا که او هرگز به خداوند بزرگ ایمان نمى‏آورد، (33)

و هرگز مردم را بر اطعام مستمندان تشویق نمى‏نمود (34)

از این رو امروز هم در اینجا یار مهربانى ندارد، (35)

و نه طعامى، جز از چرک و خون! (36)

غذایى که جز خطاکاران آن را نمى‏خورند! (37)

سوگند به آنچه مى‏بینید، (38)

و آنچه نمى‏بینید، (39)

که این قرآن گفتار رسول بزرگوارى است، (40)

و گفته شاعرى نیست، امّا کمتر ایمان مى‏آورید! (41)

و نه گفته کاهنى، هر چند کمتر متذکّر مى‏شوید! (42)

کلامى است که از سوى پروردگار عالمیان نازل شده است! (43)

اگر او سخنى دروغ بر ما مى‏بست، (44)

ما او را با قدرت مى‏گرفتیم، (45)

سپس رگ قلبش را قطع مى‏کردیم، (46)

و هیچ کس از شما نمى‏توانست از (مجازات) او مانع شود! (47)

و آن مسلّماً تذکرى براى پرهیزگاران است! (48)

و ما مى‏دانیم که بعضى از شما (آن را) تکذیب مى‏کنید! (49)

و آن مایه حسرت کافران است! (50)

و آن یقین خالص است! (51)

حال که چنین است به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوى! (52)

 

 

 

 

  • ابراهیم سامانی

نواهای آسمانی

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی