نشریه قرآنی سراج منیر

نشریه قرآنی سراج منیر گامی است ناچیز در مسیر نورانی و بی انتهای قرآن کریم و اهل بیت علیهم السلام

نشریه قرآنی سراج منیر

نشریه قرآنی سراج منیر گامی است ناچیز در مسیر نورانی و بی انتهای قرآن کریم و اهل بیت علیهم السلام

نشریه قرآنی سراج منیر

باسمه تعالی
سعی حقیر در این وبلاگ این است که در حد توان آشنایی بیشتری نسبت به ارزشمندترین یادگاران پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله و سلم) یعنی قرآن کریم و اهل بیت (علیهم السلام) پیدا کنیم و در مسیر بندگی و تقرب به خدای متعال به دامان آن دو ثقل الاهی تمسک جوییم که راهیابی به حقیقت بندگی جز از طریق آن دو ، میسر نمی گردد.(واحد قرآن و عترت علیهم السلام مدرسه حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف)

طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات
  • ۱۵ آبان ۰۱، ۱۵:۲۲ - شاگرد بنّا
    احسنت
نویسندگان

پایان شعبان در کلام امام خامنه ای

پنجشنبه, ۲۱ خرداد ۱۳۹۴، ۱۱:۳۳ ب.ظ

بیانات ؛ سال‏13
ماه‏ شعبان‏ هم عزیزان من! با قطع نظر از این تولدها و ولادتهاى مبارک، عید است؛ عید تقرب و توجه به خداوند و توسل قلبى به ساحت ربوبى؛ فرصت بزرگى است براى نورانى کردن دل و جان انسان و آماده شدن انسان براى ورود در ضیافت ماه مبارک رمضان. با این چشم نگاه کنیم به ماه‏ شعبان‏؛ ماه فرصت عبودیت خداوند و فرصت خودسازى.

بیانات ؛ سال‏1379
عبادت او چنان عبادتى بود که پاهایش از ایستادن در محراب عبادت ورم مى‏کرد. بخش عمده‏اى از شبها را به بیدارى و عبادت و تضرّع و گریه و استغفار و دعا مى‏گذرانید. با خداى متعال راز و نیاز و استغفار مى‏کرد. غیر از ماه رمضان، در ماه‏ شعبان‏ و ماه رجب و در بقیه‏ى اوقات سال هم آن‏طور که شنیدم در آن هواى گرم، یک روز در میان روزه مى‏گرفت. اصحاب او به او عرض کردند: یا رسول الله! تو که گناهى ندارى؛ «غفر الله لک ما تقدم من ذنبک و ما تأخّر» که در سوره‏ى فتح هم آمده: «لیغفر لک الله ما تقدّم من ذنبک و ما تأخّر» (64) این همه دعا و عبادت و استغفار چرا؟! مى‏فرمود: «أ فلا اکون عبداً شکورا»؛ (65) آیا بنده‏ى سپاسگزار خدا نباشم که این همه به من نعمت داده است؟!

استقامت او استقامتى بود که در تاریخ بشرى نظیرش را نمى‏شود نشان داد. چنان استقامتى به‏خرج داد که توانست این بناى مستحکم خدایى را که ابدى است، پایه‏گذارى کند. مگر بدون استقامت، ممکن بود؟ با استقامت او ممکن شد. با استقامت او، یارانِ آن‏چنانى تربیت شدند. با استقامت او، در آنجایى که هیچ ذهنى گمان نمى‏برد، خیمه‏ى مدنیّت ماندگار بشرى در وسط صحراهاى بى‏آب و علف عربستان برافراشته شد؛ «فلذلک فادع و استقم کما امرت». (66) این‏ها اخلاق شخصى پیامبر است.

و اما اخلاق حکومتى پیامبر. آن حضرت عادل و با تدبیر بود. کسى که تاریخ ورود پیامبر به مدینه را بخواند آن جنگهاى قبیله‏اى، آن حمله کردنها، آن کشاندن دشمن از مکه به وسط بیابانها، آن ضربات متوالى، آن برخورد با دشمن عنود چنان تدبیر قوى و حکمت‏آمیز و همه‏جانبه‏اى در خلال این تاریخ مشاهده مى‏کند که حیرت‏آور است و مجال نیست که من بخواهم آن را بیان کنم.

بیانات ؛ سال‏1380
عزیزان من! ماه رمضان در پیش است. تا چند روز دیگر مؤمنان- کسانى که لیاقت آن را دارند- در پاى سفره‏ى ضیافت الهى حاضر مى‏شوند. خودِ روزه، توجّه به خداى متعال، ذکرها و دعاهایى که در این ماه غالباً دلها به آن‏ها متمایل و متوجّه مى‏شوند، جزو سفره‏ى ضیافت الهى است. از این سفره حد اکثر استفاده را بکنید و خود را آماده نمایید. ماههاى رجب و شعبان، ماههاى آماده شدن دل انسان براى ماه رمضان است. از ماه‏ شعبان‏ چند روز بیشتر نمانده است. عزیزان من! فرزندان من! جوانان عزیز! از همین چند روز هم استفاده کنید. از خداوند بخواهید، دلهاى باصفاى‏

خود را متوجّه خدا کنید و با او حرف بزنید. زبان حرف زدن با خدا، زبان مخصوصى نیست؛ اما معصومین ما- کسانى که پایگاههاى قرب الهى را یکى پس از دیگرى طى کردند- با زبانهاى خوبى با خدا حرف زدند. آن‏ها راه سخن گفتن با خدا را به ما یاد دادند. این مناجات شعبانیّه، این دعاهاى ماه رجب و ماه شعبان، این مضامین عالى، این معارف رقیق و نورانى با الفاظ زیبا و معجزه‏گون، وسیله‏اى براى دعاکردن ماست. من همه‏ى شما عزیزان را به توجّه به دعا در این ایام، توجّه به نماز، اقبال به روزه و استفاده از روزها و شبهاى ماه رمضان دعوت مى‏کنم.
 
بیانات ؛ سال‏1383
. الآن ماه‏ شعبان‏ متأسفانه دارد تمام مى‏شود. ماه‏ شعبان‏، ماه دعا و ماه عبادت است. در همین صلواتى که در مفاتیح مقرر است: «الّذى کان رسول الله (صلّى الله علیه و آله) یدأب فی صیامه و قیامه فی لیالیه و ایّامه بخوعا لک فی اکرامه و إعظامه الى محلّ حمامه»؛ پیغمبر تا دم مرگ، تا آخر عمر، ماه‏ شعبان‏ را بزرگ مى‏داشت و در مقابل ماه‏ شعبان‏ خضوع مى‏کرد و عادت داده بود خودش را به صیام و قیام در ماه‏ شعبان‏. در دنباله‏ى این صلوات هست که: «اللّهم فأعنّا على الاستنان بسنّته فیه»؛ از خدا مى‏خواهد که ما را هم موفق بدار که همان سنت پیغمبر را در ماه‏ شعبان‏ رعایت کنیم. این ماه‏ شعبان‏- حتماً مى‏دانید دیگر- دالان و دهلیز ماه رمضان است. ماه رمضان تالار ضیافت الهى است؛ یک تالار عظیم که اگر کسى وارد آن تالار شد و به خود فرصت داد و همت کرد که از آنچه در آنجا خداى متعال آماده کرده، به خودش بهره‏یى برساند، بهره‏ى فراوانى خواهد برد که آن بهره در ماه شوال و ماه‏هاى دیگرِ سال نیست؛ فقط مخصوص ماه رمضان است. انواع و اقسام ضیافتهاى الهى: رحمت الهى، عزت الهى، توفیق الهى، قرب الهى، استغناى ناشى از تفضل الهى، رزق مادى، رزق معنوى، همه در ماه رمضان است؛ این‏ها را سر سفره‏ى ماه رمضان‏

بیانات، سال‏1383
گذاشته‏اند. بعضى‏ها مى‏آیند و به این سفره نگاه نمى‏کنند و از وسط این سفره و اشیاء آن عبور مى‏کنند و مى‏روند و هیچى هم گیرشان نمى‏آید؛ بعضى‏ها یک چیز مختصرى برمى‏دارند؛ یک روزه‏اى مى‏گیریم ما؛ یک مختصرکى، یک چیزى؛ اما بعضى‏ها نه، حسابى مى‏نشینند سر این سفره و از رحمت الهى کیسه‏ى خودشان را پُر مى‏کنند؛ عزت مى‏خواهند، دنیا مى‏خواهند، آخرت مى‏خواهند؛ رفع گرفتارى مى‏خواهند، گشایش در زندگى مى‏خواهند، استغناى طبع مى‏خواهند، صفات و خُلق حسنه مى‏خواهند؛ هرچه مى‏خواهند، براى خودشان و براى دیگران برمى‏دارند.

براى اینکه انسان بتواند وقتى وارد این تالار شد، چشمش باز باشد، غافل نشود، دچار گیجى و گولى نشود که سرش را بیندازد پایین و از این در وارد شود و از آن در بیرون برود؛ نگاهى به دوروبر کند و استفاده‏اى ببرد و براى اینکه این آمادگى در من و شما پیدا شود، این ماه رجب و شعبان را قرار داده‏اند؛ رجب یک‏جور، شعبان یک‏جور دیگر. رجب، بیشتر ماه نماز است؛ شعبان، بیشتر ماه دعا و روزه است؛ این مناجات شعبانیه را ببینید. من یک‏وقتى از امام (رضوان اللّه علیه) پرسیدم در این دعاهاى مأثورى که وجود دارد، شما کدام دعا را بیشتر از همه خوشتان مى‏آید و دوست دارید. فرمودند: دعاى کمیل و مناجات شعبانیه. اتفاقاً هر دو دعا هم مال ماه شعبان است؛ دعاى کمیل که مى‏دانید اصلًا ورود اصلى‏اش مال شب نیمه‏ى شعبان است، مناجات شعبانیه هم که از ائمه نقل شده، متعلق به ماه شعبان است. لحن این دو دعا به هم نزدیک است؛ هر دو عاشقانه است. در مناجات شعبانیه: «و ان ادخلتنى النّار اعملت اهلها انّى احبّک»؛ جهنم هم که من را ببرى، فریاد مى‏کشم تو را دوست دارم. و در دعاى کمیل: «لئن ترکتنى ناطقا لأضجّن الیک بین اهلها ضجیج الآملین و لأصرخنّ الیک صراخ المستصرخین و لأبکینّ بکاء الفاقدین»؛ اگر به من در جهنم اجازه بدهى و نطق را از من نگیرى، فریاد مى‏کشم؛ فریادِ امیدواران، فریادِ دلدادگان و فریادِ دلباختگان را.


  • ابراهیم سامانی

سخنان

نظرات  (۲)

  • رحمانیان. عباسی
  • سلام دوست گرامی...لطفا دو کلیپی که الان در وبلاگم گذاشتم رو ببین و اگه میتونی به اشتراک بگذار، ممنونم
    درود بر رهبر مقتدر و با معنویت ایران اسلامی وجهان اسلام
    پاسخ:
    حفظه الله ان شاءالله

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی