بندگی خدا به حرف نیست

بندگی خدا به حرف نیست

و آن حضرت فرمود: کسى از شما نگوید: «الهى، از امتحان به تو پناه مى‏برم» چه اینکه کسى نیست مگر اینکه مشمول امتحان است.

 اما اگر کسى خواست به خدا پناه ببرد باید از فتنه‏ هاى گمراه کننده به خدا پناه ببرد، 

خداوند سبحان مى ‏فرماید: «بدانید که اموال و فرزندانتان مایه امتحانند». معنى آیه این است که خداوند بندگانش را به وسیله اموال و فرزندان آزمایش مى‏ کند تا ناخشنود از رزق او و راضى به قسمت و نصیب او را معلوم سازد،

اگر چه خداوند سبحان از خود آنها به آنها آگاه تر است، ولى آزمایش براى این است که کارهایى که سزاوار ثواب و اعمالى که موجب کیفر است آشکار گردد،(و برای خودشان مشخص شود) 

زیرا بعضى از مردم  فرزند پسر را دوستداشته و از دختر خوششان نمی آید، و برخى عاشق افزایش مال و ناراحت از نقصان ثروتند.

مرحوم رضی (رحمة الله علیه) در پایان این سخن نورانی فرمود : و این کلام از تفسیرهای شگفت است که از امام علی (علیه السلام) شنیده شده.

لَا یَقُولَنَّ أَحَدُکُمْ اللَّهُمَ‏ إِنِّی‏ أَعُوذُ بِکَ‏ مِنَ‏ الْفِتْنَةِ لِأَنَّهُ لَیْسَ أَحَدٌ إِلَّا وَ هُوَ مُشْتَمِلٌ عَلَى فِتْنَةٍ وَ لَکِنْ مَنِ‏

اسْتَعَاذَ فَلْیَسْتَعِذْ مِنْ مُضِلَّاتِ الْفِتَنِ فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ یَقُولُ- «وَ اعْلَمُوا أَنَّما أَمْوالُکُمْ وَ أَوْلادُکُمْ فِتْنَةٌ» وَ مَعْنَى ذَلِکَ أَنَّهُ [سُبْحَانَهُ یَخْتَبِرُ عِبَادَهُ‏] یَخْتَبِرُهُمْ بِالْأَمْوَالِ وَ الْأَوْلَادِ لِیَتَبَیَّنَ السَّاخِطَ لِرِزْقِهِ وَ الرَّاضِیَ بِقِسْمِهِ وَ إِنْ کَانَ سُبْحَانَهُ أَعْلَمَ بِهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ لَکِنْ لِتَظْهَرَ الْأَفْعَالُ الَّتِی بِهَا یُسْتَحَقُّ الثَّوَابُ وَ الْعِقَابُ لِأَنَّ بَعْضَهُمْ یُحِبُّ الذُّکُورَ وَ یَکْرَهُ الْإِنَاثَ وَ بَعْضَهُمْ یُحِبُّ تَثْمِیرَ الْمَالِ‏ وَ یَکْرَهُ انْثِلَامَ الْحَال‏

نهج البلاغة (للصبحی صالح)، ص: 484