قرائت قرآن در روایات

از احادیثى که در فضیلت نگاه به قرآن  صراحت دارد ، روایتی است از حضرت رسول اکرم (صلى الله علیه و آله) که فرمودند :
أَفْضَل عِبادَةِ اُمَّتی تِلاوَةُ القُرآنِ نَظَراً.
از روخواندن قرآن برترین عبادت امت من است.
کنز العمال، ج 1، ص 511، ح 2265 _ آداب المتعلمین ص 115

و نیز روایت اسحاق بن عمار که به امام صادق (علیه السلام )عرضه داشت:

جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنِّی أَحـْفـَظُ الْقـُرْآنَ عـَلَى ظـَهـْرِ قـَلْبـِی فَأَقْرَؤُهُ عَلَى ظَهْرِ قَلْبِی أَفْضَلُ أَوْ أَنْظُرُ فِی الْمـُصـْحـَفِ قـَالَ فـَقـَالَ لِی بـَلِ اقـْرَأْهُ وَ انْظُرْ فِی الْمُصْحَفِ فَهُوَ أَفْضَلُ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ النَّظَرَ فِی الْمُصْحَفِ عِبَادَةٌ.
 جانم به قربانت، من قرآن را حفظ کرده ام آیا از حفظ بخوانم یا از روى آن ؟
امام (علیه السلام ) فرمودند:
از روى آن بخوان. زیرا که قرائت از روى قرآن ثواب بیشترى دارد. مگر نمى دانى که نگاه کردن به قرآن ،  عبادت است.

(اصول کافى، ج 4، کتاب فضیلت قرآن . ص 418، حدیث 5)

احادیثی که در فضیلت قرائت وارد شده :

رسول اعظم (صلى الله علیه و آله) فرمودند :
« یا بُنَىَّ لاتَغفُل عَن قِراءَةِ القُرآنِ- إذا أصبحت، و إذا أمسیت- فَاِنَّ القُرآنَ یُحیِى القَلبَ المیت وَ یَنهى عَنِ الفَحشاءِ و َالمُنکَرِ »
فرزندم از خواندن قرآن غافل مباش، زیرا که قرآن دل  مرده را زنده مى کند و از فحشاء و زشتى  باز مى دارد.
البرهان فی تفسیر القرآن ج1 ،ص۱۹

و نیز حضرت  (صلی الله علیه وآله )در وصیتی به امیرالمومنین (علیه السلام )  فرمودند:
«و عَلَیکَ بِتَلاوَةِ الْقُرآنِ عَلى کُلِّ حال»
بر تو باد که در همه حال قرآن تلاوت کنى.   
بحارالانوار، ج 69 ، ص 391.

قال امیرالمؤمنین على(علیه السلام):
«أَفْضَلُ الذِّکْرِ، القُرآنُ، بِهِ تُشْرَحُ الصُّدُورُ و تَسْتَنیرُ السَّرائِرُ»
برترین ذکر، قرآن است. با آن سینه ها گشاده و پوشیده ها ( باطن ، درون  و قلب ) روشن شود.
میزان الحکمة، ح 16416.     

امام صادق علیه السلام می فرماید:
الْقُرْآنُ عَهْدُ اللَّهِ إِلَى خَلْقِهِ فَقَدْ یَنْبَغِی لِلْمَرْءِ الْمُسْلِمِ أَنْ یَنْظُرَ فِی عَهْدِهِ وَ أَنْ یَقْرَأَ مِنْهُ فِی کُلِّ یَوْمٍ خَمْسِینَ آیَةً.
قرآن عهدنامه خدا برای مردم است. شایسته است که انسان مسلمان به آن عهد و پیمان نگاه کند و در هر روز پنجاه آیه از آن را بخواند.
اصول کافی، ج 2، ص .609

ونیز فرمودند:
« مَن قَرَاَ القُرآنَ وَ هُوَ شابٌّ مُؤمِنٌ اِختَلَطَ القُرآنُ بِلَحمِهِ وَ دَمِهِ وَ جَعَلَهُ اللّه عَزَّوَجَلَّ مَعَ السَّفَرَةِ الکِرامِ البَرَرَةِ ، وَ کانَ القُرآنُ حَجیزا عَنهُ یَومَ القیامَةِ... »
هرکه در حال جوانی قرآن بخواند و با ایمان باشد قرآن با گوشت و خونش بیامیزد و خدای عزوجل او را با فرشتگان پیغامبرنده و نیکرفتارش رفیق کند و قرآن برای او در روز قیامت پرده و مانعی از آتش باشد...
اصول کافی / ج2 / « کتاب فضل القرآن » 

باب فضل حامل القرآن » حدیث8 و 4