سجده در روایات

 

بسم الله الرحمان الرحیم

سجده

قسمت دوم : سجده در روایات - 1

عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِیهِ‏ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا علیه السلام قَالَ:

السَّجْدَةُ بَعْدَ الْفَرِیضَةِ شُکْراً لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى مَا وَفَّقَ لَهُ الْعَبْدَ مِنْ أَدَاءِ فَرْضِهِ‏ «1» وَ أَدْنَى مَا یُجْزِی فِیهَا مِنَ الْقَوْلِ أَنْ یُقَالَ شُکْراً لِلَّهِ شُکْراً لِلَّهِ شُکْراً لِلَّهِ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ قُلْتُ فَمَا مَعْنَى قَوْلِهِ شُکْراً لِلَّهِ قَالَ یَقُولُ هَذِهِ السَّجْدَةُ مِنِّی شُکْراً لِلَّهِ عَلَى مَا وَفَّقَنِی لَهُ مِنْ خِدْمَتِهِ وَ أَدَاءِ فَرْضِهِ وَ الشُّکْرُ مُوجِبٌ لِلزِّیَادَةِ فَإِنْ کَانَ فِی الصَّلَاةِ تَقْصِیرٌ لَمْ یَتِمَّ بِالنَّوَافِلِ‏ تَمَّ بِهَذِهِ السَّجْدَةِ.
وسائل الشیعة ؛ ج‏7 ؛ ص6

حسن بن على بن فضال از حضرت رضا (علیه السلام) روایت کرده است که آن جناب فرمود سجده بعد از اداء نماز واجب شکرگزارى است بر اینکه پروردگار بنده را توفیق داده است بر اداء واجب خود و کمتر چیزى که در آن سجده گفته می شود اینست که سه مرتبه بگویند

شکر اللَّه شکر اللَّه‏

عرض کردم معنى شکر اللَّه چیست فرمود که سجده‏کننده میگوید این سجده من شکرگزارى پروردگار من است که مرا توفیق داده است که خدمت او را بانجام رسانیده‏ام و واجب او را ادا کرده‏ام و شکر موجب زیادى است پس اگر در نماز کوتاهی کرده باشد که به نمازهاى نافله تمام نشود به این سجده نقصان آن بر طرف مى‏ شود و نماز تمام مى‏ شود.

ادامه دارد...

جرعه ای از نور

قالَ رسول الله (صلى الله علیه وآله): شَرُّالنّاسِ مَنْ باعَ آخِرَتَهُ بِدُنْیاهُ، وَ شَرٌّ مِنْ ذلِکَ مَنْ باعَ آخِرَتَهُ بِدُنْیا غَیْرِهِ.

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: بدترین افراد کسى است که آخرت خود را به دنیایش بفروشد و بدتر از او آن کسى خواهد بود که آخرت خود را براى دنیاى دیگرى بفروشد.

 من لا یحضره الفقیه: ج 4، ص 353، ح 5762 چاپ جامعه مدرّسین.

 قالَ رسول الله (صلى الله علیه وآله): ما تَواضَعَ أحَدٌ إلاّ رَفَعَهُ اللّهُ.     

 رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: کسى اظهار تواضع و فروتنى نکرده، مگر آن که خداوند متعال او را رفعت و عزّت بخشیده است.

أمالى طوسى: ج 1، ص 56، بحارالأنوار: ج 72، ص 120، ح 7

قالَ(صلى الله علیه وآله): مَنْ أنْظَرَ مُعْسِراً، کانَ لَهُ بِکُلِّ یَوْم صَدَقَهٌ.   

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: هر کس بدهکار ناتوانى را مهلت دهد براى هر روزش ثواب صدقه در راه خدا مى باشد.

أعیان الشّیعه: ج 1، ص 305، بحارالأنوار: ج 100، ص 151، ح 17

 

امام حسن (علیه السلام) : «ما تَشاوَرَ قَوْمٌ إِلاّ هُدُوا إِلى رُشْدِهِمْ.»

هیچ قومى با همدیگر مشورت نکنند، مگر آن که به رشد و کمالشان هدایت شوند.

تحف العقول ص 233/بحار ج75 ص 105

امام حسن (علیه السلام) : «أُوصیکُمْ بِتَقْوَى اللّهِ وَ إِدامَةُ التَّفَکُّرِ فَإِنَّ التَّفَکُّرَ أَبُو کُلِّ خَیر وَ أُمُّهُ.»

شما را به پرهیزگارى و ترس از خدا و ادامه تفکّر و اندیشه سفارش مى کنم، زیرا که تفکّر و اندیشه، پدر و مادر تمام خیرات است.

تنبیه الخواطر و نزهة النواظر(مجموعه ورام) ج 1 ، ص 52

خطبه امیر المؤمنین علیه السّلام در تبیین فتنه ، نهى از هواپرستى و بدعت در دین

هنگام مطالعه در قرآن و کلمات اهل بیت علیهم السلام به خطبه فوق العاده ای از امیر بیان امیرالمومنین امام علی علیه السلام برخوردم ، خیلی نظرمو جلب کرد گویا حضرت راجع به مسائل روز دارن صحبت میکنن .

قسمت کوتاهی از این خطبه نورانی با کمی تغییر در کتاب شریف نهج البلاغه آمده (خطبه 50 نسخه صبحی صالح) که حقیر متن کامل خطبه شریفه را از کتاب ارزشمند مرحوم کلینی (الکافی) همراه با ترجمه آن خدمتتان ارائه می کنم ، بسیار آموزنده و کاملا بر مسائل روز جامعه و دنیای امروز منطبق است .

خطبه امیر المؤمنین علیه السّلام در تبیین فتنه ، نهى از هواپرستى و بدعت در دین

سلیم بن قیس هلالى مى‏گوید: امیر المؤمنین علیه السّلام خطبه خواند و خدا را سپاس و ستایش نمود، و سپس بر پیامبر صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم درود فرستاد و فرمود: همانا از دو خصلت بر شما هراسانم؛ پیروى از هواى نفس و آرزوى طولانى. اما پیروى از هواى نفس از پیروی حق باز مى‏ دارد، و اما آرزوى موجب فراموشی آخرت می شود . همانا دنیا، پشت کنان، کوچ کرده و مى‏رود و آخرت، کوچ کرده و به سوى ما مى‏آید، و هر کدام را فرزندانى است، پس شما از فرزندان آخرت باشید و از فرزندان دنیا نباشید، چه، امروز روز عمل است نه محاسبه و فردا روز محاسبه است نه عمل ، و قطعا فتنه‏ ها و آشوب‏ها از هواپرستى و تبعیت از هوای نفس آغاز مى‏ شود و از بدعت در احکام دین (یعنی احکام خود ساخته) ، شروع مى‏ گردد. در این احکام خود ساخته و ابداعی با (کتاب خدا) حکم خدا مخالفت مى‏ شود و اشخاصی اشخاص دیگر را بر غیر دین خدا یارى و پیروى مى‏ نمایند.

این الطالب بدم المقتول بکربلاء

بسم الله الرحمان الرحیم

السجدة : 22  «وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُکِّرَ بِآیاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْها إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمینَ مُنْتَقِمُونَ »
ستمکارتر از کسى که به وسیله آیات پروردگارش تذکر داده شود، سپس از آنها روى برگرداند، کیست؟ بى‏ تردید ما از مجرمان انتقام مى‏گیریم.

الدخان : 16  «یَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْکُبْرى‏ إِنَّا مُنْتَقِمُونَ »
(ما از آنان انتقام خواهیم گرفت آن‏) روزى که آنان را با قدرتى بسیار سخت بگیریم زیرا که ما انتقام گیرنده ‏ایم.

الإسراء : 33  «وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتی‏ حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً فَلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ إِنَّهُ کانَ مَنْصُوراً »
و کسى را که خدا کشتنش را حرام کرده [و به جانش حرمت نهاده‏] جز به حق نکشید، و هر کس مظلوم [و به ناحق‏] کشته شود، براى وارثش تسلّطى بر قاتل [جهت خونخواهى، دیه و عفو] قرار داده‏ ایم، پس وارث مقتول نباید در کشتن زیاده روى کند زیرا او [با قوانین صحیح و درستى چون دیه و قصاص‏] مورد حمایت قرار گرفته است.

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ مَنْ‏ قُتِلَ‏ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً فَلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ‏  قَالَ نَزَلَتْ فِی الْحُسَیْنِ ع لَوْ قُتِلَ أَهْلُ الْأَرْضِ بِهِ مَا کَانَ سَرَفاً.

یکى از اصحاب امام صادق علیه السّلام میگوید: از آن حضرت پیرامون آیه شریفه:
... وَ مَنْ‏ قُتِلَ‏ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً فَلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ‏ ... پرسش کردم.
حضرت فرمود: این آیه در باره امام حسین علیه السّلام نازل شده است که اگر همه زمینیان به خاطر او کشته شوند زیاده‏ روى نشده است.
الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج‏8 ؛ ص255

 

اعتراف شیطان

                               

 
اعتراف شیطان

سخن‏ شیطان به حضرت نوح که مرا در سه جا یاد کن‏ :

جابر از امام باقر (علیه السلام) نقل میکند که فرمود: چون نوح براى نفرین به قومش خدا را خواند، شیطان نزد او آمد و گفت: اى نوح! تو را نزد من حقى است، میخواهم عوض آن را بدهم. نوح گفت: به خدا سوگند که براى من بسیار ناگوار است که حقى بر تو داشته باشم، آن حق چیست؟ گفت: آرى، تو نزد خدا به قوم خود نفرین کردى و آنان را غرق ساختى و کسى نماند که من گمراهش کنم، و من در راحتى هستم تا اینکه نسل دیگرى به وجود آید و آنها را گمراه سازم. نوح گفت: چگونه میخواهى به من عوض بدهى؟

ندای قبر

تلنگر
بسم الله الرحمان الرحیم
ثُمَّ أَماتَهُ فَأَقْبَرَهُ  عبس : 21
سپس او را میراند و در گور نهاد

قال رسول الله (صلی الله علیه و آله)
اَلْقَبْرُ یُنادِی کُلُّ یَوْمٍ بِخَمْسَ کَلَماتٌ ، اَنا بَیْتُ الْوَحْدَه فَاحْمِلوا اِلیَّ اَنیساً و اَنا بَیْتُ الْظُّلْمَه فَاحْمِلوا اِلیَّ سِراجاً اَنا بَیْتُ التُرابْ فَاحْمِلوا اِلیَّ فِراشاً ، اَنا بَیْتُ الْفَقْرْ فَاحْمِلوا اِلیَّ کَنْزاً و اَنا بَیْتُ الْحیَّاتِ فَاحْمِلوا اِلیَّ تَرْیاقاً و اَمّا الاَنیسُ فتلاوةُ القرانِ ، اَمّا السّراجُ فصَلاةَ اللیلِ و اَمّا الفِراشُ فَعَمَلُ الصّالحِ و اَمّا الکَنزُ فَلا اِلهَ اِلَّا اللهُ و اَمَّا التَّریاقُ فَالصَّدَقَة .

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود : قبر هر روز با پنج جمله ، ندا می دهد : من خانه تنهایی هستم پس همدمی به سوی من آورید. من خانه تاریکی هستم ،پس  به سوی من چراغ همراه آورید . من خانه خاکی هستم پس فرش همراه داشته باشید  .من خانه فقر و نداری هستم پس گنج و سرمایه همراه بیاورید  .من خانه مارها هستم پس با خود پاد زهر بیاورید.
و اما همدم در قبر تلاوت قرآن ، چراغ قبر نماز شب ، فرش قبر عمل نیک ، گنج قبر لا اله الا الله و پادزهر همان صدقه است .

(1) تحریر المواعظ العددیة ص 390

امام سجاد (علیه السلام) و جهاد

 

 

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام)  قَالَ: لَقِیَ عَبَّادٌ الْبَصْرِیُ‏ عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ (علیه السلام)  فِی طَرِیقِ مَکَّةَ فَقَالَ لَهُ یَا عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) تَرَکْتَ الْجِهَادَ وَ صُعُوبَتَهُ وَ أَقْبَلْتَ عَلَى الْحَجِّ وَ لِینَتِهِ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ- «إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى‏ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ یُقاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَیَقْتُلُونَ وَ یُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَیْهِ حَقًّا فِی التَّوْراةِ وَ الْإِنْجِیلِ وَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ أَوْفى‏ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِکُمُ الَّذِی بایَعْتُمْ بِهِ وَ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ‏» توبه/111  فَقَالَ لَهُ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ (علیه السلام)  أَتِمَّ الْآیَةَ فَقَالَ‏ «التَّائِبُونَ الْعابِدُونَ الْحامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاکِعُونَ السَّاجِدُونَ الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّاهُونَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ الْحافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّهِ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ‏» توبه/112  فَقَالَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) إِذَا رَأَیْنَا هَؤُلَاءِ الَّذِینَ هَذِهِ صِفَتُهُمْ فَالْجِهَادُ مَعَهُمْ أَفْضَلُ مِنَ الْحَجِّ.

یا حسین (علیه السلام)

 
قرآن محدود به زمان و مکان و اشخاص خاصی نیست ، بلکه معجزه جاویدی است که در هر زمان و هر مکان و برای هر شخصی در هر سطحی که باشد همگام با اهل بیت عصمت و طهارت (علیه السلام) نیازها را بر طرف خواهد کرد .

قَالَ‏ الْحُسَیْنُ‏ بْنُ عَلِیٍّ (ع‏لیه السلام) کِتَابُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى أَرْبَعَةِ أَشْیَاءَ عَلَى الْعِبَارَةِ وَ الْإِشَارَةِ وَ اللَّطَائِفِ وَ الْحَقَائِقِ فَالْعِبَارَةُ لِلْعَوَامِّ وَ الْإِشَارَةُ لِلْخَوَاصِّ وَ اللَّطَائِفُ لِلْأَوْلِیَاءِ وَ الْحَقَائِقُ لِلْأَنْبِیَاءِ (علی نبینا و آله و علیهم السلام).

امام حسین (علیه السلام) فرمودند :

قرآن به چهار چیز (مرتبه) تقسیم می‌شود : یک قسمش عبارات (ظاهر) قرآن است که برای آحاد مردم می باشد ، مرتبه بعدی اشارات قرآن است که مربوط به خواص است ، مرحله بعد لطایف قرآن است که مربوط به اولیاء الله است و مرتبه بعد حقایق قرآن است که مخصوص انبیاست .

شعیری، محمد بن محمد، جامع الأخبار(للشعیری)، 1جلد، مطبعة حیدریة - نجف، چاپ: اول، بى تا.

قرآن و عترت

خدایا ما را لحظه ای از قرآن و اهل بیت جدا مگردان

قسمتی از خطبه نورانی غدیر :

مَعاشِرَالنّاسِ، الْقُرْآنُ یُعَرِّفُکُمْ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ بَعْدِهِ وُلْدُهُ، وَعَرَّفْتُکُمْ إِنَّهُمْ مِنِّی وَمِنْهُ، حَیْثُ یَقُولُ الله فی کِتابِهِ: (وَ جَعَلَها کَلِمَةً باقِیَةً فی عَقِبِهِ). وَقُلْتُ: «لَنْ تَضِلُّوا ما إِنْ تَمَسَّکْتُمْ بِهِما».

ای مردم! قرآن برای شما بیان می کند که امامان پس از علی (علیه السلام) فرزندان اویند و من به شما شناساندم که آنان از او و از من اند. آنجا که خداوند در کتاب خود می فرماید: «امامت را حقیقتی پایدار در نسل او قرار داد» و من نیز گفتم که: «مادام که به قرآن و امامان تمسک کنید، گمراه نخواهید شد.» 

علی (علیه السلام) برترین انسانها

                   

اهل سنت از طریق جابر بن عبد اللَّه انصارى و ابو سعید خدرى (رحمهما اللَّه تعالى) از پیامبر صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم روایت مى‏کنند که ایشان فرمود:

«على برترین انسانهاست».[1][2]

-------------------------------------------

[1] ( 1)- الفردوس 3: 62/ 4175، سیر اعلام النبلاء 8: 205، زندگى امام على علیه السلام از کتاب تاریخ دمشق 2: 444- 448، تاریخ بغداد 3: 192 و 7: 421، کنز العمال 11: 625/ 33046، لسان المیزان 3: 166.

[2] مفید، محمد بن محمد، اثبات برترى حضرت أمیر مؤمنان علی بن أبى طالب علیه السلام، 1جلد، تاسوعا - تهران، چاپ: اول، 1379 

                                                                          

ولادت امام هادی علیه السلام مبارک

بمناسبت ولادت با سعادت امام علی النقی غلیه السلام زندگینامه مختصر همراه با چند روایت ارزشمند و نورانی از حضرتش آماده شده که خدمت شما گرامیان ارائه می گردد :

حضرت ابو الحسن على بن محمد عسکرى (ع) در روز 27 ذى حجه به دنیا آمد. سپس وى مى‏گوید: ابن عیاش گفته است: میلاد ابو الحسن ثالث روز دوم رجب بوده است. همچنین وى تولد آن حضرت را روز پنجم هم ذکر کرده است. شیخ گوید: ابراهیم بن هاشم قمى گفته است: ابو الحسن عسکرى (ع) در روز سه شنبه سیزدهم رجب از سال 214 هجرى دیده به دنیا گشود».

                    

ویژه شهادت امام باقر (علیه السلام)

 شهادت امام باقر (علیه السلام) رو خدمت شما بازدید کننده ی گرامی تسلیت عرض می کنم .

به همین مناسبت چند جمله ای از روایات نورانی معصومین علیهم السلام خدمتتان ارائه می شود.

تلنگر3

شیعه چه کسی است؟

أَبِی جَعْفَرٍ (علیه السلام) قَالَ قَالَ لِی‏ یَا جَابِرُ أَ یَکْتَفِی مَنِ انْتَحَلَ التَّشَیُّعَ‏  أَنْ یَقُولَ بِحُبِّنَا أَهْلَ الْبَیْتِ فَوَ اللَّهِ مَا شِیعَتُنَا إِلَّا مَنِ اتَّقَى اللَّهَ وَ أَطَاعَهُ وَ مَا کَانُوا یُعْرَفُونَ یَا جَابِرُ إِلَّا بِالتَّوَاضُعِ وَ التَّخَشُّعِ وَ الْأَمَانَةِ وَ کَثْرَةِ ذِکْرِ اللَّهِ وَ الصَّوْمِ وَ الصَّلَاةِ وَ الْبِرِّ بِالْوَالِدَیْنِ وَ التَّعَاهُدِ لِلْجِیرَانِ مِنَ الْفُقَرَاءِ وَ أَهْلِ الْمَسْکَنَةِ وَ الْغَارِمِینَ وَ الْأَیْتَامِ وَ صِدْقِ الْحَدِیثِ وَ تِلَاوَةِ الْقُرْآنِ وَ کَفِّ الْأَلْسُنِ عَنِ النَّاسِ إِلَّا مِنْ خَیْرٍ وَ کَانُوا أُمَنَاءَ عَشَائِرِهِمْ فِی الْأَشْیَاءِ قَالَ جَابِرٌ فَقُلْتُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مَا نَعْرِفُ الْیَوْمَ أَحَداً بِهَذِهِ الصِّفَةِ فَقَالَ یَا جَابِرُ لَا تَذْهَبَنَّ بِکَ الْمَذَاهِبُ حَسْبُ الرَّجُلِ أَنْ یَقُولَ أُحِبُّ عَلِیّاً وَ أَتَوَلَّاهُ ثُمَّ لَا یَکُونَ مَعَ ذَلِکَ فَعَّالًا فَلَوْ قَالَ إِنِّی أُحِبُّ رَسُولَ اللَّهِ- فَرَسُولُ اللَّهِ ص خَیْرٌ مِنْ عَلِیٍّ ع ثُمَّ لَا یَتَّبِعُ سِیرَتَهُ وَ لَا یَعْمَلُ بِسُنَّتِهِ مَا نَفَعَهُ حُبُّهُ إِیَّاهُ شَیْئاً فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْمَلُوا لِمَا عِنْدَ اللَّهِ لَیْسَ بَیْنَ اللَّهِ وَ بَیْنَ أَحَدٍ قَرَابَةٌ  أَحَبُّ الْعِبَادِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَکْرَمُهُمْ عَلَیْهِ أَتْقَاهُمْ وَ أَعْمَلُهُمْ بِطَاعَتِهِ یَا جَابِرُ وَ اللَّهِ مَا یُتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى إِلَّا بِالطَّاعَةِ وَ مَا مَعَنَا بَرَاءَةٌ مِنَ‏ النَّارِ  وَ لَا عَلَى اللَّهِ لِأَحَدٍ مِنْ حُجَّةٍ مَنْ کَانَ لِلَّهِ مُطِیعاً فَهُوَ لَنَا وَلِیٌّ وَ مَنْ کَانَ لِلَّهِ عَاصِیاً فَهُوَ لَنَا عَدُوٌّ وَ مَا تُنَالُ وَلَایَتُنَا إِلَّا بِالْعَمَلِ وَ الْوَرَعِ.

تلنگر2

فریب نخورید

 أَبِی جَعْفَرٍ (علیه السلام) قَالَ: یَا مَعْشَرَ الشِّیعَةِ شِیعَةِ آلِ مُحَمَّدٍ کُونُوا النُّمْرُقَةَ الْوُسْطَى‏ یَرْجِعُ إِلَیْکُمُ الْغَالِی وَ یَلْحَقُ بِکُمُ التَّالِی فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ مِنَ الْأَنْصَارِ یُقَالُ لَهُ سَعْدٌ جُعِلْتُ فِدَاکَ مَا الْغَالِی قَالَ قَوْمٌ یَقُولُونَ فِینَا مَا لَا نَقُولُهُ فِی أَنْفُسِنَا فَلَیْسَ أُولَئِکَ مِنَّا وَ لَسْنَا مِنْهُمْ قَالَ فَمَا التَّالِی قَالَ الْمُرْتَادُ یُرِیدُ الْخَیْرَ یُبَلِّغُهُ الْخَیْرَ یُؤْجَرُ عَلَیْهِ‏ ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَیْنَا فَقَالَ وَ اللَّهِ مَا مَعَنَا مِنَ اللَّهِ بَرَاءَةٌ وَ لَا بَیْنَنَا وَ بَیْنَ اللَّهِ قَرَابَةٌ وَ لَا لَنَا عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ وَ لَا نَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ إِلَّا بِالطَّاعَةِ فَمَنْ کَانَ مِنْکُمْ مُطِیعاً لِلَّهِ تَنْفَعُهُ‏ وَلَایَتُنَا وَ مَنْ کَانَ مِنْکُمْ عَاصِیاً لِلَّهِ لَمْ تَنْفَعْهُ وَلَایَتُنَا وَیْحَکُمْ لَا تَغْتَرُّوا وَیْحَکُمْ لَا تَغْتَرُّوا.

تلنگر1

تلنگر

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم – بسم الله الرحمان الرحیم

«وَ قالَ الرَّسُولُ یا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً»[1]

و پیامبر صلّی اللّه علیه و آله عرضه داشت: «پروردگارا!همانا قوم من قرآن را رها کردند.

ثواب خواندن و شنیدن قرآن

بسم الله الرحمان الرحیم

عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام، قَال:

مَنْ قَرَأَ آیَةً مِنْ کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی صَلَاتِهِ قَائِماً یُکْتَبُ لَهُ بِکُلِّ حَرْفٍ مِائَةُ حَسَنَةٍ فَإِذَا قَرَأَهَا فِی غَیْرِ صَلَاةٍ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ حَرْفٍ- عَشْرَ حَسَنَاتٍ وَ إِنِ اسْتَمَعَ‏ الْقُرْآنَ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ حَرْفٍ حَسَنَةً وَ إِنْ خَتَمَ الْقُرْآنَ لَیْلًا صَلَّتْ عَلَیْهِ الْمَلَائِکَةُ حَتَّى یُصْبِحَ وَ إِنْ خَتَمَهُ نَهَاراً صَلَّتْ عَلَیْهِ الْحَفَظَةُ حَتَّى یُمْسِیَ وَ کَانَتْ لَهُ دَعْوَةٌ مُجَابَةٌ وَ کَانَ خَیْراً لَهُ مِمَّا بَیْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ قُلْتُ هَذَا لِمَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ فَمَنْ لَمْ یَقْرَأْ قَالَ یَا أَخَا بَنِی أَسَدٍ إِنَّ اللَّهَ جَوَادٌ مَاجِدٌ کَرِیمٌ إِذَا قَرَأَ مَا مَعَهُ أَعْطَاهُ اللَّهُ ذَلِکَ.

 

امام حسین (علیه السلام) فرمود: هر کس یک آیه از کتاب خداى عز و جل را در نمازش در حال ایستاده بخواند در برابر هر حرفى خداوند صد حسنه برایش بنویسد، و اگر در غیر از نماز بخواند بهر حرفى ده حسنه بنویسد، و اگر قرآن را گوش دهد بهر حرفى‏ یک حسنه برایش بنویسد، و اگر قرآن را شبانه ختم کند فرشتگان تا صبح براى او رحمت فرستند، و اگر روز آن را ختم کند تا شام فرشتگان نگهبان (در روز) بر او رحمت فرستند، و یک دعاى مستجاب شده نزد خداوند دارد، و این ختم قرآن براى او بهتر است از آنچه میان زمین و آسمان است، راوی گوید من عرض کردم: این پاداش آن کسى است که همه قرآن را بخواند و اگر کسى همه آن را نخواند (چه پاداشى دارد)؟ فرمود: اى برادر اسدى خداوند بخشنده و بزرگوار و کریم است هر چه از قرآن که بلد باشد و بخواند خداوند این پاداش را باو میدهد.

 

الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏2، ص: 611

التماس دعا

 

امام رضا(علیه السلام) و قرآن کریم

در شب شهادت امام رئوف و غریب ، عالم آل محمد(صلی الله علیه و آله) به نکته ی بسیار مهمی راجع به قرآن کریم که در کلام این امام بزرگوار آمده است برخوردم که امیدوارم مورد استفاده شما عزیزان قرار گیرد .

التماس دعا  

راز جاودانگی قرآن

الامام الرضا (علیه السلام) هو حبلُ الله المتین، و عروته الوثقی و طریقته المُثلی و لایخلقُ علی الأزمنِة و لایغثَ علی الألسنة لأنّه لم یُجعَل لزمانٍ دون زمانٍ بل جُعل دلیل البرهان والحجّة علی کلّ انسانٍ، لایأتیه الباطل من بین یدیه و من خلفه تنزیل مِن لَدُن حکیم حمید. (مسند الرضا(علیه السلام)، ج 1، ص 309).

وقتی در نزد حضرت امام رضا(علیه السلام) از جایگاه والای قرآن، سخن به میان آمد، آن بزرگوار در پاسداشت برهان و معجزه بودن این کتاب فرمود: «قرآن، ریسمان و رشته مستحکم و دستگیره نیرومند و راه روشن و تعالی بخش خدا است که انسان را به سمت و سوی بهشت رهنمون می شود و از گرفتار شدن به آتش جهنّم نجات می بخشد. این کتاب آسمانی در گستره زمان هرگز کهنگی نخواهد پذیرفت و تلاوت او بر زبان ها دشوار و خسته کننده نیست، راز و رمز این حقیقت آن است که قرآن فقط برای زمان خاصّی و امّت ویژه ای قرار داده نشده، بلکه این کتاب عالی ترین دلیل است برای هر انسانی، و هیچ گاه باطل و کاستی در آموزه هایش راه پیدا نمی کند. بدین سبب که از نزد پروردگار حکیم و ستودنی نازل شده است.

 

زنگار قلب را چطور بر طرف کنیم؟

حدیث نورانی از کتاب ارشاد القلوب الی الصواب

باب نوزدهم بهره‏گیرى از قرائت قرآن مجید

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله و سلم) : إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ لَتَصْدَأُ کَمَا یَصْدَأُ الْحَدِیدُ وَ إِنَّ جَلَاءَهَا قِرَاءَةُ الْقُرْآنِ‏.

پیامبر خدا (صلى اللَّه علیه و آله و سلم) فرمود: این دلها چون آهن زنگار مى‏گیرد، و جلا و پاک کردن آنها به وسیله خواندن قرآن است.

با امام کاظم (علیه السلام) در سایه سار قرآن

با امام کاظم (علیه السلام) در سایه سار قرآن

بمناسبت ولادت با سعادت امام کاظم (علیه السلام) برخی از فرمایشات آن حضرت در باره قرآن را برای شما عزیزان می نویسم با آرزوی دعای خیر.

سنت استدراج

شکر یادمان نرود

امام حسین علیه السلام می فرمایند:

أَلاِستِدراجُ مِنَ اللّهِ سُبحانَهُ لِعَبدِهِ أَن یُسبِغَ عَلَیهِ النِّعَمَ وَ یَسلُبَهُ الشُّکر
غافلگیر کردن بنده از جانب خداوند به این شکل است که به او نعمت فراوان دهد و توفیق شکرگزاری را از او بگیرد.(تحف العقول،ص 246)