خدای مظلوم
یونس : 12 «وَ إِذا مَسَّ الْإِنْسانَ الضُّرُّ دَعانا لِجَنْبِهِ أَوْ قاعِداً أَوْ قائِماً فَلَمَّا کَشَفْنا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ کَأَنْ لَمْ یَدْعُنا إِلى ضُرٍّ مَسَّهُ کَذلِکَ زُیِّنَ لِلْمُسْرِفینَ ما کانُوا یَعْمَلُونَ»
و انسان (منکر دیدار ما) وقتى بلایى به جانش وارد مىشود در همه احوال چه به پهلو و چه نشسته و چه ایستاده ما را به یارى خود مىخواند، ولى همین که بلایش را دور کنیم مىگذرد و مىرود مثل اینکه اصلا بلایى به او نرسیده بود (آرى، از ناحیه شیطان و هواى نفس) رفتار زشت اسرافگران در نظرشان جلوه داده شده .
الزمر : 49 «فَإِذا مَسَّ الْإِنْسانَ ضُرٌّ دَعانا ثُمَّ إِذا خَوَّلْناهُ نِعْمَةً مِنَّا قالَ إِنَّما أُوتیتُهُ عَلى عِلْمٍ بَلْ هِیَ فِتْنَةٌ وَ لکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ»
انسان چنین است که وقتى گرفتار مىشود ما را مىخواند و همین که نعمتى به او می دهیم مىگوید این از علم خودم به دست آمده لیکن همین نعمت فتنه و آزمایش اوست اما بیشترشان نمى فهمند .
