نشریه قرآنی سراج منیر

نشریه قرآنی سراج منیر گامی است ناچیز در مسیر نورانی و بی انتهای قرآن کریم و اهل بیت علیهم السلام

نشریه قرآنی سراج منیر

نشریه قرآنی سراج منیر گامی است ناچیز در مسیر نورانی و بی انتهای قرآن کریم و اهل بیت علیهم السلام

نشریه قرآنی سراج منیر

باسمه تعالی
سعی حقیر در این وبلاگ این است که در حد توان آشنایی بیشتری نسبت به ارزشمندترین یادگاران پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله و سلم) یعنی قرآن کریم و اهل بیت (علیهم السلام) پیدا کنیم و در مسیر بندگی و تقرب به خدای متعال به دامان آن دو ثقل الاهی تمسک جوییم که راهیابی به حقیقت بندگی جز از طریق آن دو ، میسر نمی گردد.(واحد قرآن و عترت علیهم السلام مدرسه حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف)

طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات
  • ۱۵ آبان ۰۱، ۱۵:۲۲ - شاگرد بنّا
    احسنت
نویسندگان

۷ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «درسها و عبرتها» ثبت شده است

۲۲
مهر

 اظهار عجز در برابر عظمت بلاغت و فصاحت قرآن

هشام بن حکم می‎گوید: چهار نفر از مشاهیر وفلاسفه مادی به نام عبدالکریم ابن ابی العوجاء و ابوشاکر عبدالْمِلک دیصانی و عبدالله ابن مقفع و عبد الملک بصری در مکه و در کنار خانه خدا اجتماع کرده و در خصوص مسأله حج، پیغمبر اسلام ـ صلّی الله علیه و آله ـ، و تمسک مسلمانان به شعائر دینی و فشارهایی که مسلمانان به برکت ایمان برخود هموار می‎کنند؛ فکر می‎کردند. تا بالاخره نظر آن‎ها بر این شد که در مقامِ معارضه با قرآن ـ که اساس این دین است ـ برآیند، و هر یک از آن چهار نفر متعهد شوند که یک قسمت از چهار قسمت قرآن را بیاورند. آن‎ها با خود می‎گفتند: وقتی که اساس یعنی قرآن از بین رفت، تمام قوانین دین اسلام موهون و سست خواهد گشت.

  • ابراهیم سامانی
۰۵
آبان

 

آیا می دانستید در روز غدیر حضرت رسول اعظم (صلی الله علیه و آله و سلم) از مردم می خواهند که عباراتی را بعد از ایشان تکرار کنند و بدینوسیله از ایشان رسما بیعت می گیرند.

و آیا می دانستید در این عبارات علاوه بر بیعت گرفتن برای امیرالومنین علی (علیه السلام) از مردم برای بقیه ی ائمه (علیهم السلام) بیعت گرفتند.

و آیا می دانستید نام امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) را صراحتا ذکر فرموده و مردم آنرا تکرار کردند.

 

 

مَعاشِرَالنّاسِ، إِنَّکُمْ أَکْثَرُ مِنْ أَنْ تُصافِقُونی بِکَفٍّ واحِدٍ فی وَقْتٍ واحِدٍ، وَقَدْ أَمَرَنِی الله عَزَّوَجَلَّ أَنْ آخُذَ مِنْ أَلْسِنَتِکُمُ الْإِقْرارَ بِما عَقَّدْتُ لِعَلِی أَمیرِالْمُؤْمنینَ، وَلِمَنْ جاءَ بَعْدَهُ مِنَ الْأَئِمَّةِ مِنّی وَ مِنْهُ، عَلی ما أَعْلَمْتُکُمْ أَنَّ ذُرِّیَّتی مِنْ صُلْبِهِ.

  • ابراهیم سامانی
۳۱
ارديبهشت

تلنگر

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم – بسم الله الرحمان الرحیم

«وَ قالَ الرَّسُولُ یا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً»[1]

و پیامبر صلّی اللّه علیه و آله عرضه داشت: «پروردگارا!همانا قوم من قرآن را رها کردند.


  • ابراهیم سامانی
۲۷
آذر

بسم الله الرحمان الرحیم

درسها و عبرتها (قسمت دوم)

امروز می خواهم راجع به اهمیت عبرت و پندگرفتن در قران و حدیث کمی فکر کنیم .

ای کاش علاوه بر ما دیگران ! هم کمی همراه با ما فکر می کردند. بد نیست گاهی به گذشته و عملکرد و روش همیشگی شیطان در دشمنی با مومنان  بخصوص با شیعان و بالاخص با مملکت شیعی کمی بیشتر می اندیشیدیم و تجربیات آنها را چراغ راهمان قرار میدادیم. 

قرآن

 ۱. قَدْ کانَ لَکُمْ آیَةٌ فی‏ فِئَتَیْنِ الْتَقَتا فِئَةٌ تُقاتِلُ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ وَ أُخْرى‏ کافِرَةٌ یَرَوْنَهُمْ مِثْلَیْهِمْ رَأْیَ الْعَیْنِ وَ اللَّهُ یُؤَیِّدُ بِنَصْرِهِ مَنْ یَشاءُ إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَعِبْرَةً لِأُولِی الْأَبْصارِ (13)آل عمران

در دو گروهى که (در میدان جنگ بدر،) با هم رو به رو شدند، نشانه (و درس عبرتى) براى شما بود: یک گروه، در راه خدا نبرد مى‏کرد و جمع دیگرى که کافر بود، (در راه شیطان و بت،) در حالى که آنها (گروه مؤمنان) را با چشم خود، دو برابر آنچه بودند، مى‏دیدند. (و این خود عاملى براى وحشت و شکست آنها شد.) و خداوند، هر کس را بخواهد (و شایسته بداند)، با یارى خود، تأیید مى‏کند. در این، عبرتى است براى بینایان! (13)

 

 ۲. لَقَدْ کانَ فی‏ قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُولِی الْأَلْبابِ ما کانَ حَدیثاً یُفْتَرى‏ وَ لکِنْ تَصْدیقَ الَّذی بَیْنَ یَدَیْهِ وَ تَفْصیلَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ .یوسف /۱۱۱

در سرگذشت آنها (در سرگذشت یوسف و برادرانش و انبیاء و رسولان گذشته و اقوام مؤمن و بى‏ایمان‏)درس عبرتى براى صاحبان اندیشه بود! اینها داستان دروغین نبود بلکه (وحى آسمانى است، و) هماهنگ است با آنچه پیش روى او (از کتب آسمانى پیشین) قرار دارد و شرح هر چیزى (که پایه سعادت انسان است) و هدایت و رحمتى است براى گروهى که ایمان مى‏آورند!

۳. هُوَ الَّذی أَخْرَجَ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ مِنْ دِیارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ ما ظَنَنْتُمْ أَنْ یَخْرُجُوا وَ ظَنُّوا أَنَّهُمْ مانِعَتُهُمْ حُصُونُهُمْ مِنَ اللَّهِ فَأَتاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَیْثُ لَمْ یَحْتَسِبُوا وَ قَذَفَ فی‏ قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ یُخْرِبُونَ بُیُوتَهُمْ بِأَیْدیهِمْ وَ أَیْدِی الْمُؤْمِنینَ فَاعْتَبِرُوا یا أُولِی الْأَبْصارِ .حشر /۲

او کسى است که کافران اهل کتاب را در نخستین برخورد (با مسلمانان) از خانه‏هایشان بیرون راند! گمان نمى‏کردید آنان خارج شوند، و خودشان نیز گمان مى‏کردند که دِژهاى محکمشان آنها را از عذاب الهى مانع مى‏شود امّا خداوند از آنجا که گمان نمى‏کردند به سراغشان آمد و در دلهایشان ترس و وحشت افکند، بگونه‏اى که خانه‏هاى خود را با دست خویش و با دست مؤمنان ویران مى‏کردند پس عبرت بگیرید اى صاحبان چشم!

۴. إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَعِبْرَةً لِمَنْ یَخْشى‏ . نازعات /۲۶ 

در این عبرتى است براى کسى که (از خدا) بترسد!  

 حدیث

غرر الحکم و درر الکلم

قصار کلمات حضرت امیرالمومنین (علیه السلام)

5951 3-  الاعتبار یفید الرّشاد.  پندگیرى (از روزگار) رفتن به راه راست را سود بخشد.

5954 6-  اعتبر تزدجر.  پند گیر تا باز ایستى (از گناهان).

5956 8-  افضل العقل الاعتبار، و افضل الحزم الاستظهار، و اکبر الحمق‏ الاغترار. برترین عقل پند گرفتن است، و برترین دوراندیشى پشت قوى کردن، و بزرگترین حماقت فریب خوردن است.

5961 13-  انّما البصیر من سمع ففکّر و نظر فابصر و انتفع بالعبر. جز این نیست که بینا کسى است که بشنود و اندیشه و تفکر کند، و بنگرد و بینا گردد، و از عبرتها سود برد.

5962 14-  اذا احبّ اللَّه عبدا وعظه بالعبر.  هرگاه خداوند بنده‏اى را دوست بدارد، به وسیله عبرتها پندش دهد.

5966 18-  رحم اللَّه امرء تفکّر فاعتبر و اعتبر فابصر.  خدا رحمت کند کسى را که تفکّر کند و عبرت گیرد، و پس از آن که عبرت گرفت بینا گردد.

5969 21-  فى تصاریف الدّنیا اعتبار.  در دگرگونیهاى روزگار عبرت است.

5973 25-  قد اعتبر من ارتدع. به حقیقت که عبرت گرفت کسى که باز ایستاد (از کارهاى خلاف).

5975 27-  کفى مخبرا عمّا بقى من الدّنیا ما مضى منها.  بس است براى آگاه کردن از آینده دنیا آنچه از آن گذشته و رفته است.

5981 33-  لاهل الاعتبار تضرب الامثال. براى عبرت گیرندگان است که مثلها زده مى‏شود.

5985 37-  من کثر اعتباره قلّ عثاره. کسى که پند گرفتنش بسیار باشد، لغزشش کم شود.

5998 50-  ما اکثر العبر و اقلّ الاعتبار.  چه بسیار است عبرتها و چه اندک است پند گرفتنها.

التماس دعا

  • ابراهیم سامانی
۲۳
آذر

درسی از قرآن درباره مسائل روز :

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمان الرحیم

«یَأَیهُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ عَدُوِّى وَ عَدُوَّکُمْ أَوْلِیَاءَ تُلْقُونَ إِلَیهْم بِالْمَوَدَّةِ وَ قَدْ کَفَرُواْ بِمَا جَاءَکُم مِّنَ الْحَقّ‏ِ  یخُرِجُونَ الرَّسُولَ وَ إِیَّاکُمْ  أَن تُؤْمِنُواْ بِاللَّهِ رَبِّکُمْ إِن کُنتُمْ خَرَجْتُمْ جِهَادًا فىِ سَبِیلىِ وَ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتىِ  تُسِرُّونَ إِلَیهْم بِالْمَوَدَّةِ وَ أَنَا أَعْلَمُ بِمَا أَخْفَیْتُمْ وَ مَا أَعْلَنتُمْ  وَ مَن یَفْعَلْهُ مِنکُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِیلِ (1) إِن یَثْقَفُوکُمْ یَکُونُواْ لَکُمْ أَعْدَاءً وَ یَبْسُطُواْ إِلَیْکُمْ أَیْدِیهَمْ وَ أَلْسِنَتهَم بِالسُّوءِ وَ وَدُّواْ لَوْ تَکْفُرُونَ(2)»(سوره مبارکه ی ممتحنه)

اى کسانى که ایمان آورده ‏اید، دشمن من و دشمن خودتان را دوست مگیرید [به طورى‏] که با آنها اظهار محبت ودوستى کنید، و حال آنکه قطعاً به آن حقیقت (قرآن و اسلام) که براى شما آمده کافرند [و] پیامبر [خدا] و شما را [از مکّه‏] بیرون مى‏کنند که [چرا] به خدایی که پروردگارشماست ایمان آورده‏اید، اگر براى جهاد در راه من و طلب خشنودى من بیرون آمده‏اید پس پنهانى با آنان رابطه دوستى برقرار مکنید در حالى که من به هرآنچه پنهان و آشکار نمودید داناترم. و هر کس از شما چنین کند، قطعاً از راه درست منحرف گردیده است. (1) اگر آنها بر شما مسلّط شوند، دشمنانتان خواهند بود و دست و زبان خود را به بدى کردن نسبت به شما مى‏گشایند، و دوست دارند شما به کفر بازگردید! (2)

تفسیر :

یعنى آنها فقط دشمنان خدا هستند که با شما نیز عداوت و دشمنى دارند، با این حال چگونه دست دوستى به سوى آنها دراز مى‏ کنید؟! سپس مى‏ افزاید:" شما نسبت به آنها اظهار محبت مى‏ کنید در حالى که آنها نسبت به آنچه از حق براى شما آمده (اسلام و قرآن) کافر شده‏ اند، و رسول خدا و شما را به خاطر ایمان به خداوندى که پروردگار همه شما است از شهر و دیارتان بیرون مى ‏رانند.

آنها هم در عقیده با شما مخالفند، و هم عملا به مبارزه برخاسته‏اند، و کارى را که بزرگترین افتخار شما است، یعنى ایمان به پروردگار، براى شما بزرگترین جرم و گناه شمرده ‏اند، و به خاطر همین شما را از شهر و دیارتان آواره کردند، با این حال آیا جاى این است که شما نسبت به آنها اظهار محبت کنید، و براى نجاتشان از چنگال مجازات الهى به دست توانمند رزمندگان سپاه اسلام تلاش کنید؟! سپس براى توضیح بیشتر مى‏افزاید:" اگر شما براى جهاد در راه من و جلب خشنودیم هجرت کرده ‏اید پیوند دوستى با آنها برقرار نسازید.

اگر به راستى دم از دوستى خدا مى‏ زنید و به خاطر او از شهر و دیار خود هجرت کرده ‏اید، و طالب جهاد فِی سَبِیلِ اللَّهِ و جلب رضاى او هستید این مطلب با دوستى دشمنان خدا سازگار نیست.

سپس براى توضیح بیشتر مى ‏افزاید:" شما مخفیانه با آنها رابطه دوستى برقرار مى‏سازید، در حالى که من آنچه را پنهان یا آشکار مى ‏کنید از همه بهتر مى ‏دانم.

بنا بر این مخفیکارى چه فایده‏ اى دارد با علم خداوند به غیب و شهود.

و در پایان آیه به عنوان یک تهدید قاطع مى ‏فرماید:" هر کس از شما چنین کارى کند از راه راست منحرف و گمراه شده است

هم از راه معرفت خدا منحرف گشته که گمان کرده چیزى بر خدا مخفى مى‏ ماند، و هم از راه ایمان و اخلاص و تقوى که طرح دوستى با دشمنان خدا ریخته، و هم تیشه به ریشه زندگانى خود زده است که دشمنش را از اسرارش با خبر ساخته و این بدترین انحرافى است که ممکن است به شخص مؤمن بعد از وصول به سرچشمه ایمان دست دهد.

در آیه بعد براى تاکید و توضیح بیشتر مى‏ افزاید: شما براى چه طرح دوستى با آنها مى ‏ریزید؟ با این که" اگر آنها بر شما مسلط شوند دشمن شما خواهند بود، و دست و زبان خود را به هر گونه بدى بر شما مى‏ گشایند.

شما براى آنها دلسوزى مى‏ کنید در حالى که عداوتشان با شما آن چنان ریشه‏ دار است که اگر بر شما دست یابند از هیچ کارى فروگذارى نمى‏ کنند، و شما را با دست و زبان خود مورد هر گونه آزار قرار مى ‏دهند، آیا دلسوزى براى چنین جمعیتى سزاوار است.

و از همه بدتر این است که" آنها دوست دارند شما از اسلام به سوى کفر باز گردید" و بزرگترین افتخار خود یعنى گوهر ایمان را از دست دهید (وَ وَدُّوا لَوْ تَکْفُرُونَ).

و این درست دردناکترین ضربه‏ هایی است که می ‏خواهند بر شما وارد کنند.(نمونه ج/24 ص/15)

توهین اخیر به پیامبر نور و رحمت را در نظر بیاورید و رفتار دواتمردان با آنها را...

  • ابراهیم سامانی
۲۱
آبان

بسم الله الرحمان الرحیم

اگر امام حسین (علیه السلام) - نعوذ بالله - با یزید بیعت می کرد چی می شد؟

جالبه بدونید خود امام حسین(علیه السلام) جواب این سوال را فرموده اند.

  • ابراهیم سامانی
۱۹
آبان

استقامت :

۱. «إِنَّ الَّذینَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَةُ أَلاَّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتی‏ کُنْتُمْ تُوعَدُونَ »فصلت/۳۰

۲. «إِنَّ الَّذینَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا فَلا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ » احقاف/۱۳

۳. «وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَى الطَّریقَةِ لَأَسْقَیْناهُمْ ماءً غَدَقاً » جن/۱۶

۱. به یقین کسانى که گفتند: «پروردگار ما خداوند یگانه است!» سپس استقامت کردند، فرشتگان بر آنان نازل مى‏ شوند که: «نترسید و غمگین مباشید، و بشارت باد بر شما به آن بهشتى که به شما وعده داده شده است!

۲. کسانى که گفتند: «پروردگار ما اللَّه است»، سپس استقامت کردند، نه ترسى براى آنان است و نه اندوهگین مى‏ شوند.

۳. و اینکه اگر آنها [جنّ و انس‏] در راه (ایمان) استقامت ورزند، با آب فراوان سیرابشان مى‏ کنیم!

 استقامت تا چه حد؟

وقتی به خط سیر نورانی ائمه(علیهم السلام) نگاه می کنیم در می یابیم شرط و حد استقامت بقای اصل و اساس دین  است . یعنی در شرایط امیرالمومنین و امام حسن (علیهما لسلام )بقای اساس اسلام به عدم قیام ودر شرایط امام حسین (علیه السلام )بقای اصل اسلام به قیام و حماسه عاشورایی بود در چنین شرایطی همه حتی امام معصوم فدای بقای اسلام می شوند .

مقاومت تا حد

اسارت زن و فرزند و اهل بیت پیامبر اعظم
شهادت عالمترین و پاکترین انسانها

شهادت برادران و فرزندان

طفل شش ماهه


کودک سه ساله


یتیم سیزده ساله


جوان هجده ساله


پیرمرد نود ساله


بنده سیاه حبشی


و...

این همه برای اینکه حد استقامت را بدانیم کافی نیست ؟

امام خامنه ای در تبیین شرایط کنونی فرمودند: 

امروز به برکت ملتِ هوشیارى مثل ملت ایران، به برکت افکار برانگیخته‏اى مثل افکار ملت ایران، به برکت انقلاب بزرگى مثل انقلاب اسلامى ایران، نه امریکا و نه بزرگتر از امریکا اگر در قدرتهاى مادّى باشد قادر نیستند حادثه‏ اى مثل حادثه ‏ى صلح‏ امام حسن را بر دنیاى اسلام تحمیل کنند. اینجا اگر دشمن زیاد فشار بیاورد، حادثه‏ ى کربلا اتّفاق خواهد افتاد.

«ههیهات منا الذلَّة»

 (ابراهیم سامانی)

  • ابراهیم سامانی