پوستر شهادت امام رضا علیه السلام+روایات

امام رضا علیه السلام می فرماید:

«بر شما باد به نماز شب،هیچ بنده ای نیست که آخر شب بیدار شود و هشت رکعت نماز شب و دو رکعت نماز شفع و یک رکعت نماز وتر بخواند و در قنوت آن هفتاد بار استغفار کند، مگر اینکه خداوند او را از عذاب قبر و آتش پناه داده و عمر او را طولانی کرده و به زندگی او گشایش می دهد»
 بحارالانوار، ج 87، ص 161.

******

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : رَحِمَ اللهُ عَبْداً أحْیی أمْرَنا، قیلَ: کَیْفَ یُحْیی أمْرَکُمْ؟وَ قالَ - علیه السلام - : یَتَعَلَّمُ عُلُومَنا وَیُعَلِّمُها النّاسَ.

امام رضا- علیه السلام - فرمود: رحمت خدا بر کسی باد که أمر ما را زنده نماید، سؤال شد: چگونه؟ حضرت پاسخ داد: علوم ما را فرا گیرد و به دیگران بیاموزد.

«بحارالأنوار، ج 2، ص 30، ح 13»

******

قال الامام الرّضا - علیه السلام - : شیعَتُنا المُسَّلِمُونَ لاِمْرِنا، الْآخِذُونَ بِقَوْلِنا، الْمُخالِفُونَ لاِعْدائِنا، فَمَنْ لَمْ یَکُنْ کَذلِکَ فَلَیْسَ مِنّا.

امام رضا- علیه السلام - فرمود: شیعیان ما کسانی هستند که تسلیم امر و نهی ما باشند، گفتار ما را سرلوحه زندگی ـ در عمل و گفتار ـ خود قرار دهند، مخالف دشمنان ما باشند و هر که چنین نباشد از ما نیست.

«جامع أحادیث الشّیعه، ج 1، ص 171، ح 234»

*****

ریان بن صلت از حضرت رضا علیه السلام پرسید: نظر شما دربارة قرآن چیست؟ امام فرمود:

کلام الله لاتتجاوزه و لا تطلبوا الهدی فی غیره فتضلّوا؛ قرآن کلام خداست، از آنچه او گفته است، فراتر نروید و هدایت را در غیر او نجویید که گمراه می‌شوید.[1]

محمد بن موسی رازی از پدرش روایت کرده که یکی از روزها در محضر حضرت رضا علیه السلام، سخن از قرآن به میان آمد. امام فرمود: «قرآن ریسمان محکم، دستاویز استوار و ایین برتر خدا در میان بندگان است. به سوی بهشت راهبری می‌کند و از دوزخ رهایی می‌بخشد. در اثر گذشت زمان، کهنه نشده و با تکرار بر زبان‌ها از ارزش و اثر بخشی آن کاسته نمی‌شود؛ زیرا خداوند، آن را برای زمان خاصّی قرار نداده است، بلکه حجت و برهان برای همة انسان‌ها در سراسر زندگیشان است و نه از پیش رو و نه از پس، باطل به آن وارد نخواهد شد. فرود آمده‌ای از سوی خداوند حکیم و ستوده است.»[2]

ایشان می‌فرماید: «خداوند زمانی پیامبرش را به سوی خود فراخواند که دین او را کامل و بر او، قرآن را نازل کرد، کتابی که روشنگر همه چیز است و حلال و حرام و حدود و احکام و هر آنچه مردم بدان نیازمندند، در آن به طور کامل بیان شده است.»[3]

امام علی بن موسی الرضا علیه السلامدربارة )فاصفح الصفح الجمیل([4] فرمودند: «صفح جمیل، گذشتی است که در او مؤاخذه و عقاب نباشد.»[5]

1.ر.ک: بحارالانوار، چاپ بیروت، مؤسسه الوفاء، چاپ سوم، سال 1403 ق.، ج 92، ص 12 - 1.

2. مسند الامام الرضا، ج 1، ص 307.

3. عیون اخبارالرضا، ج 2، ص 130.

4،5. مسند الامام الرضا، ج 1، ص 314. حجر / 85.