ندای هر روز قبر
پیامبر
اکرم (صلی الله علیه وأله و سلم) فرمود: «اَلْقَبْرُ یُنَادِی فِی کُلِّ
یَوْمٍ بِخَمْسِ کَلِمَاتٍ، اَنَا بَیْتُ الْوَحْدَه فَاحْمِلُوا اِلَیَّ
اَنِیساً، وَ أَنَا بَیْتُ الظَّلَمَه فَاحْمِلُوا اِلَیَّ سِرَاجاً اَنَا
بَیْتُ التُّرَابِ فَاحْمِلُوا اِلَیَّ فِرَاشاً، اَنَا بَیْتَ الْفَقْرِ
فَاحْمِلُوا اِلَیَّ کَنْزاً، وَ اَنَا بَیْتُ الْحَیَّاتِ فَاحْمِلُوا
اِلَیَّ تَرْیَاقاً، وَ اَمَّا الْاَنِیسُ فَتِلَاوَه الْقُرْآنِ،اَمَّا
السِّرَاجُ فَصَلَوه اللَّیْلِ وَ اَمَّا الْفِرَاشُ فَعَمَلُ الصَّالِحِ
وَ اَمَّا الْکَنْزُ فَلَا اِلَهَ اِلَّا الله وَ اَمَّا التَّرْیَاقُ
فَالصَّدَقَه .
قبر
در هر روز پنج کلمه را فریاد می زند: 1- من خانه تنهایی ام پس انیس و
مونسی به سوی من آورید؛ ۲- من خانه تاریکی هستم پس چراغی به سوی من آورید؛
۳- من خانه خاکی هستم پس فرشی به سوی من بیاورید؛ ۴- من خانه فقرم پس گنجی
به سوی من بیاورید؛ ۵- من خانه (مارها) گزندگان هستم پس پادزهری به سوی من
بیاورید.
اما انیس و همنشین ىر قبر تلاوت قرآن ، چراغ آن نماز شب و فرش آن عمل صالح گنج آن لااله الا الله و پادزهر آن صدقه است.
(سفینه البحار، ج ۲، ص ۳۹۷؛ مجموعه ورام، ابی الحسین ورام، ص ۲۰۰ و نیز الدعوات، قطب الدین الراوندی ص ۲۵۸)