سجده در روایات5
بسم الله الرحمان الرحیم
سجده
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ: إِذَا قَامَ الْعَبْدُ نِصْفَ اللَّیْلِ بَیْنَ یَدَیْ رَبِّهِ جَلَّ جَلَالُهُ فَصَلَّى لَهُ أَرْبَعَ رَکَعَاتٍ فِی جَوْفِ اللَّیْلِ الْمُظْلِمِ ثُمَّ سَجَدَ سَجْدَةَ الشُّکْرِ بَعْدَ فَرَاغِهِ فَقَالَ مَا شَاءَ اللَّهُ مَا شَاءَ اللَّهُ مِائَةَ مَرَّةٍ نَادَاهُ اللَّهُ جَلَّ جَلَالُهُ مِنْ فَوْقِهِ عَبْدِی إِلَى کَمْ تَقُولُ مَا شَاءَ اللَّهُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنَا رَبُّکَ وَ إِلَیَّ الْمَشِیَّةُ وَ قَدْ شِئْتُ قَضَاءَ حَاجَتِکَ فَسَلْنِی مَا شِئْتَ.
امام صادق (علیه السلام) فرمود : چون بنده اى نیمه شب برابر پروردگار جل جلاله بپاخیزد و چهار رکعت نماز در دل شب تاریک بخواند و پس از آن سجده ی شکر کند و صد بار ما شاء اللَّه ما شاء اللَّه گوید ، خداوند جل جلاله او را صدا می زند : بنده ام تا چه اندازه ما شاء اللَّه ما شاء اللَّه می گویی من پروردگارِتوام خواست با منست خواسته ام حاجت تو را برآورده کنم هر چه خواهى از من درخواست کن.
الأمالی( للصدوق) ؛ النص ؛ ص239