معجزه تلاوت زیبا

 

استاد غلامرضا شاه میوه اصفهانی قاری و داور بین المللی قران کریم در باره معجزه تلاوت زیبای استاد شحات محمد انور توضیح می دهد      

 دریافت

 

 

دریافت

 

متن و ترجمه و سوره مبارکه الحاقه 

 

 

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ‏

 

* الحَْاقَّةُ(1)

 

مَا الحَْاقَّةُ(2)

 

وَ مَا أَدْرَئکَ مَا الحَْاقَّةُ(3)

 

کَذَّبَتْ ثَمُودُ وَ عَادُ  بِالْقَارِعَةِ(4)

 

فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِکُواْ بِالطَّاغِیَةِ(5)

 

وَ أَمَّا عَادٌ فَأُهْلِکُواْ بِرِیحٍ صَرْصَرٍ عَاتِیَةٍ(6)

 

سَخَّرَهَا عَلَیهِْمْ سَبْعَ لَیَالٍ وَ ثَمَانِیَةَ أَیَّامٍ حُسُومًا فَترََى الْقَوْمَ فِیهَا صَرْعَى‏ کَأَنهَُّمْ أَعْجَازُ نخَْلٍ خَاوِیَةٍ(7)

 

فَهَلْ تَرَى‏ لَهُم مِّن بَاقِیَةٍ(8)

 

وَ جَاءَ فِرْعَوْنُ وَ مَن قَبْلَهُ وَ الْمُؤْتَفِکَاتُ بِالخَْاطِئَةِ(9)

 

فَعَصَوْاْ رَسُولَ رَبهِِّمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِیَةً(10)

 

إِنَّا لَمَّا طَغَا الْمَاءُ حَمَلْنَاکمُ‏ْ فىِ الجَْارِیَةِ(11)

 

لِنَجْعَلَهَا لَکمُ‏ْ تَذْکِرَةً وَ تَعِیهََا أُذُنٌ وَاعِیَةٌ(12)

 

فَإِذَا نُفِخَ فىِ الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ(13)

 

وَ حُمِلَتِ الْأَرْضُ وَ الجِْبَالُ فَدُکَّتَا دَکَّةً وَاحِدَةً(14)

 

فَیَوْمَئذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ(15)

 

وَ انشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِىَ یَوْمَئذٍ وَاهِیَةٌ(16)

 

وَ الْمَلَکُ عَلىَ أَرْجَائهَا  وَ یحَْمِلُ عَرْشَ رَبِّکَ فَوْقَهُمْ یَوْمَئذٍ ثمََانِیَةٌ(17)

 

یَوْمَئذٍ تُعْرَضُونَ لَا تخَْفَى‏ مِنکمُ‏ْ خَافِیَةٌ(18)

 

فَأَمَّا مَنْ أُوتىِ‏َ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَیَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُواْ کِتَابِیَهْ(19)

 

إِنىّ‏ِ ظَنَنتُ أَنىّ‏ِ مُلَاقٍ حِسَابِیَهْ(20)

 

فَهُوَ فىِ عِیشَةٍ رَّاضِیَةٍ(21)

 

فىِ جَنَّةٍ عَالِیَةٍ(22)

 

قُطُوفُهَا دَانِیَةٌ(23)

 

کلُُواْ وَ اشْرَبُواْ هَنِیَا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فىِ الْأَیَّامِ الخَْالِیَةِ(24)

 

وَ أَمَّا مَنْ أُوتىِ‏َ کِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَیَقُولُ یَالَیْتَنىِ لَمْ أُوتَ کِتَابِیَهْ(25)

 

وَ لَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِیَهْ(26)

 

یَالَیْتهََا کاَنَتِ الْقَاضِیَةَ(27)

 

مَا أَغْنىَ‏ عَنىّ‏ِ مَالِیَهْ(28)

 

هَلَکَ عَنىّ‏ِ سُلْطَانِیَهْ(29)

 

خُذُوهُ فَغُلُّوهُ(30)

 

ثُمَّ الجَْحِیمَ صَلُّوهُ(31)

 

ثُمَّ فىِ سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُکُوهُ(32)

 

إِنَّهُ کاَنَ لَا یُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ(33)

 

وَ لَا یحَُضُّ عَلىَ‏ طَعَامِ الْمِسْکِینِ(34)

 

فَلَیْسَ لَهُ الْیَوْمَ هَاهُنَا حَمِیمٌ(35)

 

وَ لَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِینٍ(36)

 

لَّا یَأْکلُُهُ إِلَّا الخَْاطُِونَ(37)

 

فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ(38)

 

وَ مَا لَا تُبْصِرُونَ(39)

 

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ(40)

 

وَ مَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ  قَلِیلًا مَّا تُؤْمِنُونَ(41)

 

وَ لَا بِقَوْلِ کاَهِنٍ  قَلِیلًا مَّا تَذَکَّرُونَ(42)

 

تَنزِیلٌ مِّن رَّبّ‏ِ الْعَالَمِینَ(43)

 

وَ لَوْ تَقَوَّلَ عَلَیْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِیلِ(44)

 

لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْیَمِینِ(45)

 

ثمُ‏َّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِینَ(46)

 

فَمَا مِنکمُ مِّنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِینَ(47)

 

وَ إِنَّهُ لَتَذْکِرَةٌ لِّلْمُتَّقِینَ(48)

 

وَ إِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنکمُ مُّکَذِّبِینَ(49)

 

وَ إِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلىَ الْکَافِرِینَ(50)

 

وَ إِنَّهُ لَحَقُّ الْیَقِینِ(51)

 

فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ(52)

 

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

 (روز رستاخیز) روزى است که مسلّماً واقع مى‏شود! (1)

چه روز واقع شدنى! (2)

و تو چه مى‏دانى آن روز واقع شدنى چیست؟! (3)

قوم «ثمود» و «عاد» عذاب کوبنده الهى را انکار کردند (و نتیجه شومش را دیدند)! (4)

امّا قوم «ثمود» با عذابى سرکش هلاک شدند! (5)

و امّا قوم «عاد» با تندبادى طغیانگر و سرد و پرصدا به هلاکت رسیدند، (6)

 (خداوند) این تندباد بنیان‏کن را هفت شب و هشت روز پى در پى بر آنها مسلّط ساخت، (و اگر آنجا بودى) مى‏دیدى که آن قوم همچون تنه‏هاى پوسیده و تو خالى درختان نخل در میان این تند باد روى زمین افتاده و هلاک شده‏اند! (7)

آیا کسى از آنها را باقى مى‏بینى؟! (8)

و فرعون و کسانى که پیش از او بودند و همچنین اهل شهرهاى زیر و رو شده [قوم لوط] مرتکب گناهان بزرگ شدند، (9)

و با فرستاده پروردگارشان مخالفت کردند و خداوند (نیز) آنها را به عذاب شدیدى گرفتار ساخت! (10)

و هنگامى که آب طغیان کرد، ما شما را سوار بر کشتى کردیم، (11)

تا آن را وسیله تذکّرى براى شما قرار دهیم و گوشهاى شنوا آن را دریابد و بفهمد. (12)

به محض اینکه یک بار در «صور» دمیده شود، (13)

و زمین و کوه‏ها از جا برداشته شوند و یکباره در هم کوبیده و متلاشى گردند، (14)

در آن روز «واقعه عظیم» روى مى‏دهد، (15)

و آسمان از هم مى‏شکافد و سست مى‏گردد و فرومى‏ریزد! (16)

فرشتگان در اطراف آسمان قرار مى‏گیرند (و براى انجام مأموریتها آماده مى‏شوند) و آن روز عرش پروردگارت را هشت فرشته بر فراز همه آنها حمل مى‏کنند! (17)

در آن روز همگى به پیشگاه خدا عرضه مى‏شوید و چیزى از کارهاى شما پنهان نمى‏ماند! (18)

پس کسى که نامه اعمالش را به دست راستش دهند (از شدّت شادى و مباهات) فریاد مى‏زند که: « (اى اهل محشر!) نامه اعمال مرا بگیرید و بخوانید! (19)

من یقین داشتم که (قیامتى در کار است و) به حساب اعمالم مى‏رسم!» (20)

او در یک زندگى (کاملًا) رضایتبخش قرار خواهد داشت، (21)

در بهشتى عالى، (22)

که میوه هایش در دسترس است! (23)

 (و به آنان گفته مى‏شود:) بخورید و بیاشامید گوارا در برابر اعمالى که در ایّام گذشته انجام دادید! (24)

امّا کسى که نامه اعمالش را به دست چپش بدهند مى‏گوید: «اى کاش هرگز نامه اعمالم را به من نمى‏دادند. (25)

و نمى‏دانستم حساب من چیست! (26)

اى کاش مرگم فرا مى‏رسید! (27)

مال و ثروتم هرگز مرا بى‏نیاز نکرد، (28)

قدرت من نیز از دست رفت!» (29)

او را بگیرید و دربند و زنجیرش کنید! (30)

سپس او را در دوزخ بیفکنید! (31)

بعد او را به زنجیرى که هفتاد ذراع است ببندید (32)

چرا که او هرگز به خداوند بزرگ ایمان نمى‏آورد، (33)

و هرگز مردم را بر اطعام مستمندان تشویق نمى‏نمود (34)

از این رو امروز هم در اینجا یار مهربانى ندارد، (35)

و نه طعامى، جز از چرک و خون! (36)

غذایى که جز خطاکاران آن را نمى‏خورند! (37)

سوگند به آنچه مى‏بینید، (38)

و آنچه نمى‏بینید، (39)

که این قرآن گفتار رسول بزرگوارى است، (40)

و گفته شاعرى نیست، امّا کمتر ایمان مى‏آورید! (41)

و نه گفته کاهنى، هر چند کمتر متذکّر مى‏شوید! (42)

کلامى است که از سوى پروردگار عالمیان نازل شده است! (43)

اگر او سخنى دروغ بر ما مى‏بست، (44)

ما او را با قدرت مى‏گرفتیم، (45)

سپس رگ قلبش را قطع مى‏کردیم، (46)

و هیچ کس از شما نمى‏توانست از (مجازات) او مانع شود! (47)

و آن مسلّماً تذکرى براى پرهیزگاران است! (48)

و ما مى‏دانیم که بعضى از شما (آن را) تکذیب مى‏کنید! (49)

و آن مایه حسرت کافران است! (50)

و آن یقین خالص است! (51)

حال که چنین است به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوى! (52)