امیرالمؤمنین فرمود: «و ما جالس هذا القران
احد الّا قام عنه بزیادة أو نقصان: زیادة فی هدی، أو نقصان من عمی» بحار ج 89 ص 24 وقتی از کنار
قرآن بلند میشوید، چیزی بر شما افزوده شده است، و آن هدایت است؛ و چیزی از شما کم شده
است، و آن کوری و جهالت است. میخواستند این هدایت را از ما بگیرند. کار به جایی رسید
که نسل پرورشیافتهی دوران ستمشاهی اخیر - یعنی این بیست سال قبل از پیروزی انقلاب
- در مدارس با قرآن آشنا نشده بود؛ حالا اگر شانسش میگرفت و در جایی دورهی قرآنی،
استاد قرآنی، پدر مهربانی، مادر قرآنخوانی گیرش میآمد، فبها و نعمة، والّا قرآنی وجود
نداشت! انقلاب آمد و قرآن را با جان مردم آمیخت.
عزیزان من! قراء قرآن! جوانان پاکدل انقلابی ما!
این رابطه را روزبهروز با قرآن بیشتر کنید؛ در خانوادهها عطر قرآن را در فضا منتشر
کنید؛ قرآن را بخوانید و بخوانید؛ در قرآن تدبر کنید. دشمن نمیخواهد مسلمانان آیات
قرآن را مثل عَلَم در دست بگیرند؛ چون قرآن تکلیفها را معین کرده است؛ تکلیف مسلمانان
را، تکلیف جهاد را، تکلیف زندگی اسلامی و مرگ اسلامی را.
ما باید رابطهمان را با قرآن روزبهروز مستحکمتر
کنیم. در خانهها قرآن بخوانید. حتّی در هنگام بیکاری، چنانچه مختصر فراغتی پیدا میکنید،
خودتان را به قرآن وصل کنید. هر روز مقداری قرآن بخوانید و آن را فرا بگیرید. این روشهای
تجویدی را فرا بگیرید.
1370