امام سجاد (علیه السلام) و جهاد

 

 

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام)  قَالَ: لَقِیَ عَبَّادٌ الْبَصْرِیُ‏ عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ (علیه السلام)  فِی طَرِیقِ مَکَّةَ فَقَالَ لَهُ یَا عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) تَرَکْتَ الْجِهَادَ وَ صُعُوبَتَهُ وَ أَقْبَلْتَ عَلَى الْحَجِّ وَ لِینَتِهِ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ- «إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى‏ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ یُقاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَیَقْتُلُونَ وَ یُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَیْهِ حَقًّا فِی التَّوْراةِ وَ الْإِنْجِیلِ وَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ أَوْفى‏ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِکُمُ الَّذِی بایَعْتُمْ بِهِ وَ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ‏» توبه/111  فَقَالَ لَهُ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ (علیه السلام)  أَتِمَّ الْآیَةَ فَقَالَ‏ «التَّائِبُونَ الْعابِدُونَ الْحامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاکِعُونَ السَّاجِدُونَ الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّاهُونَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ الْحافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّهِ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ‏» توبه/112  فَقَالَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) إِذَا رَأَیْنَا هَؤُلَاءِ الَّذِینَ هَذِهِ صِفَتُهُمْ فَالْجِهَادُ مَعَهُمْ أَفْضَلُ مِنَ الْحَجِّ.

امام صادق (علیه السلام)فرمودند : عُبّاد بَصری با جدم على بن الحسین (علیه السلام) در راه مکه مواجه شد و گفت: اى پسر حسین! (علیه السلام) جهاد را با مشکلاتش وا نهاده ‏اى و به حج و عمره بى‏ خطر پرداخته‏ اى؟ با آنکه قرآن مجید مى‏ گوید: «خداوند جان و مال مؤمنان را در برابر بهشت جاودان خریدار است به‏ شرطى که در راه خدا پیکار کنند: بکشند و کشته شوند.بهشت جاودان حقى است که در تورات و انجیل و قرآن براى شهیدان‏ معین شده است، و چه کسى بهتر از خدا به وعده خود وفا خواهد کرد؟بشارت باد شما را با این سودا و این همان رستگارى بزرگ است.»

جدم على بن الحسین (علیه السلام) به او فرمود : آیه را کامل بخوان . و عبّاد ، آیه قرآن را چنین کامل کرد: «آنان که به ‏سوى حق بازمى ‏گردند ، خدا را پرستش مى‏ کنند و به ستایش او مى ‏پردازند، روزها روزه مى ‏دارند و شبها در نمازند ، به نیکی ها فرمان مى‏ دهند و از بدیها منع مى ‏کنند و حدود الهى را نگهبانند. اى رسول گرامى به این مؤمنان بشارت ده که بهشت جاودان در انتظار آنان است.»

و چون عبّاد بصرى از تلاوت این آیه فارغ شد، جدم على بن الحسین (علیه السلام) به او گفت: هرگاه ما با چنین مؤمنانى که این آیه وصف آنها را بیان می فرماید مواجه شویم، همراه آنان جهاد مى ‏کنیم و جهاد را از حج خانه خدا برتر و بالاتر مى‏ شماریم.

 

 

الکافی (ط - الإسلامیة) / ج‏5 / 22 / باب الجهاد الواجب مع من یکون ..... ص : 22