اکسیر اخلاص

الزمر : 2   «إِنَّا أَنْزَلْنا إِلَیْکَ الْکِتابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصاً لَهُ الدِّینَ» 

ما قرآن را به حق نازل کردیم پس خدا را در دینت خالصانه عبادت کن (عبودیت قلبى خود را براى خدا در تمامى شؤون زندگیت با پیروى کردن از آنچه براى تو تشریع کرده اظهار کن در حالى که دین خود را براى او خالص سازى، و غیر از آنچه خدا براى تو تشریع کرده پیروى مکن.)

عَنِ السَّکُونِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع‏ کَانَتِ الْفُقَهَاءُ وَ الْعُلَمَاءُ إِذَا کَتَبَ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ کَتَبُوا بِثَلَاثَةٍ لَیْسَ مَعَهُنَّ رَابِعَةٌ مَنْ کَانَتْ هِمَّتُهُ آخِرَتَهُ کَفَاهُ اللَّهُ هَمَّهُ مِنَ الدُّنْیَا وَ مَنْ أَصْلَحَ سَرِیرَتَهُ‏ أَصْلَحَ‏ اللَّهُ‏ عَلَانِیَتَهُ وَ مَنْ أَصْلَحَ فِیمَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَصْلَحَ‏ اللَّهُ‏ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى فِیمَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ النَّاسِ.

سکونى از امام صادق علیه السّلام روایت کرده که امیر مؤمنان علیه السّلام فرمود: رسم فقهاء و دانشمندان این بود که چون به یکدیگر نامه مى‏ نوشتند سه جمله در آن بود که چهارمى نداشت:

1- (این بود که مى‏ نوشتند): هر که همت و اندوهش آخرتش باشد خداوند اندوه دنیاى او را کفایت کند.

2- هر که باطن (قلب و نیت) خود را اصلاح کند خداوند آشکار (ظاهر و سخن و عمل) او را اصلاح گرداند.

3- هر که میان خود و خداى عز و جل را اصلاح کند خداى تبارک و تعالى میان او و مردم را اصلاح کند.

الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج‏8 ؛ ص307