تلنگر1
تلنگر
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم – بسم الله الرحمان الرحیم
«وَ قالَ الرَّسُولُ یا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً»[1]
و پیامبر صلّی اللّه علیه و آله عرضه داشت: «پروردگارا!همانا قوم من قرآن را رها کردند.
این آیه ناراحتی و شکایت پیامبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله را در پیشگاه خدا از کیفیت بر خورد با قرآن باز گو کرده، می‌گوید: «پیامبر بر پیشگاه خدا عرضه داشت: «پروردگارا! این قوم من قرآن را ترک گفتند و از آن دوری جستند» (وَ قالَ الرَّسُولُ یا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورا)ً این سخن و این شکایت پیامبر صلّی اللّه علیه و آله امروز نیز همچنان ادامه دارد.[2]
در خطبه‌ای از امیر المۆمنین علیه‌السلام آمده است: من آن ذکر هستم که از آن گمشده‌اند، و راهی هستم که از آن روی گردانیده‌اند، و ایمانی هستم که به آن کافر شده‌اند، و قرآنی هستم که ترک و مهجور شده است، و دینی هستم که آن را تکذیب کرده‌اند. [3]
فضل بن شاذان از امام رضا علیه‌السلام روایت می‌کند که اگر [سائلی] بپرسد: چرا مأمور به خواندن قرآن در نماز شده‌اند؟ به پاسخ گفته می‌شود: برای آنکه قرآن مهجور نگردد و قراءت آن را کنار نگذارند و آن را متروک و ضایع و رها نکنند، و آن محفوظ شود، و در قلب‌ها و سینه‌ها باقی ماند و متلاشی و نابود نگردد و ناشناخته نماند.[4]
قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله علیه و آله: أَنَا أَوَّلُ وَافِدٍ عَلَى الْعَزِیزِ الْجَبَّارِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ، وَ کِتَابُهُ وَ أَهْلُ بَیْتِی، ثُمَّ أُمَّتِی، ثُمَّ أَسْأَ لُهُمْ: مَا فَعَلْتُمْ بِکِتَابِ اللَّهِ وَ بِأَهْلِ بَیْتِی؟».
حضرت باقرعلیه السّلام فرمود: رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: من نخستین کسى هستم که روز قیامت بر خداى عزیز جبار وارد شوم با کتابش و اهل بیتم، سپس امتم (وارد شوند) پس از ایشان بپرسم با کتاب خدا و اهل بیت من چه کردید ؟.[5]
اگر انسان کامل بخواهد به شکل مکتوب در آید صورتش می‌شود قرآن کریم ، همان‌گونه که امیرالمۆمنین امام علی علیه‌السلام قرآن ناطق بودند ، حال اگر این قرآن قرائتش و تفکر در آیاتش قلوب ما را متحول نمی‌کند ، شک نکنید که زیارت انسان کامل، حضرت حجت علیه‌السلام هم قلوب ما را متحول نخواهد کرد!!
اگر می‌خواهید حال خود را هنگام ملاقات حضرت حجت علیه‌السلام بدانید ببینید الآن در ملاقات با قرآن چه حالی دارید!اگر مشتاق قرآنید ، میتوانید امیدوار باشید که مشتاق حضرت حجتِ حقیقی هم هستید وگرنه قرآن نزد شما مهجور است و با آن انسی ندارید و فکر می‌کنید که مشتاق حضرت حجت هستید، آن شخصِ امام زمان، زاده وهم و خیال خودتان است» [6]
عزیزان بازدید کننده مواظب باشید روزی بر ما نگذرد که ما به نوعی با قرآن سرو کار نداشته باشیم ارتباط زیاد با قرآن کم کم موجب ایجاد علاقه و اشتیاق می گردد.
التماس دعا
[3] البرهان فی تفسیر القرآن، تألیف سید هاشم بحرانی، ج 4، ص 132
[4] ترجمه عیون أخبار الرضا علیه‌السلام، ج2، باب 34، ص 221
[5] تفسیر نورالثقلین 4/13. جامع الأحادیث الشیعه، ج 15، ص 6 الکافی (ط - الإسلامیة) / ج2 / 600 / کتاب فضل القرآن ..... ص : 596
[6] از سخنان آیت الله مجتبی تهرانی (ره)
