دختر یا پسر

چه کسی راست می گوید؟

پرسش

فرزندمان دختر باشد یا پسر؟

پاسخ

آنچه از جمع آیات و روایات بر می آید این است که دختر یا پسر شدن فرزند از اموری است که باید به خدا سپرد و آنچه مهم است فرزند صالح و سالم است بنابر این نباید به پسر شدن یا دختر شدن فرزند اصرار کرد چرا که در بسیاری از موارد آنچه انسان دوست دارد به مصلحت و نفعش نیست و بالعکس .

البقرة : 216   «وَ عَسى‏ أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئاً وَ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ وَ عَسى‏ أَنْ تُحِبُّوا شَیْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُمْ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ»

و بسا چیزى را خوش ندارید و آن براى شما خیر است، وبسا چیزى را دوست دارید و آن براى شما بد است وخدا [مصلحت شما را در همه امور] مى‏داند و شما نمى‏دانید.

به عنوان مثال بنده خانواده هایی را میشناسم که خدا به آنها چند فرزند دختر داده بود و آنها هر بار از خدا پسر می خواستند تا آنجا که برای این مطلب نذر کردند و به زیارت رفتند و... تا اینکه خدا یک فرزند پسر به آنها عنایت کرد و حالا بعد از چندین سال آرزو می کنند ای کاش با اصرار از خدا چنین چیزی نمی خواستیم و به آنچه خدا برایمان خواسته بود رضایت می دادیم.پس آنچه باید هنگام بچه دار شدن به آن فکر کرد و در دعا از خدا خواست فرزند صالح و سالم است و برنامه دقیق و درست برای تربیت معنوی و خداپسندانه.

چنانچه در احوالات امام سجاد علیه السلام داریم که هنگامی که خبر به دنیا آمدن فرزندشان را به ایشان می دادند میفرمودند:

آیا سالم است (طبیعی است) و بعد از اینکه می فهمیدند که سالم است این دعا را می خواندند:

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَخْلُقْ مِنِّی شَیْئاً مُشَوَّهاً.حمد مخصوص خداییست که از من فرزندی با خلقت ناقص نیافرید.

حالا ببینیم خدای متعال چه فرموده:

الشورى : 49   «لِلَّهِ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ یَخْلُقُ ما یَشاءُ یَهَبُ لِمَنْ یَشاءُ إِناثاً وَ یَهَبُ لِمَنْ یَشاءُ الذُّکُورَ»

مالکیّت و فرمانروایى آسمان‏ها و زمین فقط برای خداست، هر چه را بخواهد مى‏ آفریند، به هر کس بخواهد دختر می بخشد و به هر کس بخواهد پسر مى‏ بخشد.

 

الشورى : 50   «أَوْ یُزَوِّجُهُمْ ذُکْراناً وَ إِناثاً وَ یَجْعَلُ مَنْ یَشاءُ عَقیماً إِنَّهُ عَلیمٌ قَدیرٌ»

یا پسران و دختران را با هم به آنان مى ‏دهد و هر که را بخواهد نازا مى ‏کند یقیناً او دانا و تواناست.

 

نظر امام معصوم:

 

قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه‏ السلام إِذَا أَبْطَأَ عَلَى أَحَدِکُمُ الْوَلَدُ فَلْیَقُلِ- اللَّهُمَ‏ لا تَذَرْنِی‏ فَرْداً وَ أَنْتَ‏ خَیْرُ الْوارِثِینَ‏ وَحِیداً وَحْشاً فَیَقْصُرَ شُکْرِی عَنْ تَفَکُّرِی بَلْ هَبْ لِی عَاقِبَةَ صِدْقٍ ذُکُوراً وَ إِنَاثاً آنَسُ بِهِمْ مِنَ الْوَحْشَةِ وَ أَسْکُنُ إِلَیْهِمْ مِنَ الْوَحْدَةِ وَ أَشْکُرُکَ عِنْدَ تَمَامِ النِّعْمَةِ یَا وَهَّابُ یَا عَظِیمُ یَا مُعَظَّمُ ثُمَّ أَعْطِنِی فِی کُلِّ عَافِیَةٍ شُکْراً حَتَّى تُبَلِّغَنِی مِنْهَا رِضْوَانَکَ فِی صِدْقِ الْحَدِیثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ وَ وَفَاءٍ بِالْعَهْدِ.

 

امام صادق علیه السلام فرمود: زمانى که یکى از شما فرزنددار شدنش دیر شود باید بگوید: خدایا! مرا تنها مگذار (یعنی فرزند برومندى به من عطا کن) و تو بهترین وارثانى. مرا تنها و وحشت زده نگذار تا سپاسگزاریم از تدبیرم کمتر شود بلکه فرزندان صالحی از پسران و دختران را به من ببخش که از وحشت با آنها انس گیرم و از تنهایی با آنها آرام گیرم و به هنگام کامل شدن نعمت تو را سپاس گویم. اى بخشنده! اى بزرگ و اى مورد تعظیم! سپس در هر سلامت و عافیتى به من (توفیق) شکرى بده تا از آن عافیت مرا به رضایتت در راستگویى و اداى امانت و وفاى به عهد برسانى.

الکافی (ط - الإسلامیة) / ج‏6 / باب الدعاء فی طلب الولد  ص :7

عن أبى جعفر علیه السلام قال: إذا أردت الولد فقل عند الجماع اللّهمّ ارزقنى ولداً واجعله تقیّاً لیس فى خلقه زیادة ولا نقصان واجعل عاقبته إلى خیر

امام باقر علیه السلام فرمود: «زمانى که فرزند مى‏ خواهى به هنگام مباشرت جنسى بگو: خدایا! فرزندى روزیم ساز و او را پرهیزکاری در آفرینش او فزونى و کاستى نباشد، قرار ده و عاقبت بخیرش فرما.

جامع أحادیث الشیعة (للبروجردی) ؛ ج‏26 ؛ ص638