ذکر در قرآن 13

بسم الله الرحمن الرحیم

الأعراف : 201   إِنَّ الَّذینَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّیْطانِ تَذَکَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ
مسلماً کسانى که [نسبت به گناهان، معاصى و آلودگى‏هاى ظاهرى وباطنى‏] تقوا ورزیده‏اند، هرگاه وسوسه‏ هایى از سوى شیطان به آنان رسد [خدا و قیامت را] یاد کنند، پس بى‏ درنگ بینا شوند [و از دام وسوسه‏ هایش نجات یابند.]

عن ابی بصیر عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّیْطانِ‏ تَذَکَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ‏  قَالَ هُوَ الْعَبْدُ یَهُمُّ بِالذَّنْبِ ثُمَّ یَتَذَکَّرُ فَیُمْسِکُ فَذَلِکَ قَوْلُهُ‏ تَذَکَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ‏.

از ابو بصیر نقل شده که از امام صادق علیه السلام در باره آیه 201 سوره اعراف پرسیدم ایشان فرمود: او بنده ‏اى است که قصد انجام گناه می کند سپس خدا را به یاد می آورد و خود دارى می کند، پس اینست گفتارش (که فرماید): «یاد آور شوند و بناگاه بینا شوند«.

الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج‏2 ؛ ص434