عاشقانه ای با بهترین ایام
قسمتی از دعای 45 صحیفه سجادیه (وداع امام سجاد علیه السلام) با ماه مبارک رمضان
(22) وَ قَدْ أَقَامَ فِینَا
هَذَا الشّهْرُ مُقَامَ حَمْدٍ، وَ صَحِبَنَا صُحْبَةَ مَبْرُورٍ، وَ أَرْبَحَنَا أَفْضَلَ
أَرْبَاحِ الْعَالَمِینَ، ثُمّ قَدْ فَارَقَنَا عِنْدَ تَمَامِ وَقْتِهِ، وَ انْقِطَاعِ
مُدّتِهِ، وَ وَفَاءِ عَدَدِهِ.
محققاً این ماه در بین ما، در مرتبه
و محلی ستوده زیست، و با ما همراهی کرد؛ همراهی پسندیده و نیکو، و ما را به برترین
سودهای جهانیان، سودمند کرد. سپس هنگام پایان یافتن وقتش، و به سر رسیدن مدّتش، و کامل
شدن روزهایش از ما جدا شد.
(23) فَنَحْنُ مُوَدّعُوهُ وِدَاعَ مَنْ
عَزّ فِرَاقُهُ عَلَیْنَا، وَ غَمّنَا وَ أَوْحَشَنَا انْصِرَافُهُ عَنّا، وَ لَزِمَنَا
لَهُ الذّمَامُ الْمَحْفُوظُ، وَ الْحُرْمَةُ الْمَرْعِیّةُ، وَ الْحَقّ الْمَقْضِیّ،
فَنَحْنُ قَائِلُونَ السّلَامُ عَلَیْکَ یَا شَهْرَ اللّهِ الْأَکْبَرَ، وَ یَا عِیدَ
أَوْلِیَائِهِ.
پس ما با او وداع می کنیم؛ مانند وداع کسی که هجرانش
بر ما سخت و غم انگیز است، و رو گرداندنش ما را غم زده و دچار وحشت کرد. برای او بر
عهدۀ ما پیمانی محفوظ، و حرمتی در خور رعایت، و حقّی واجب ،لازم شد. بر این اساس می
گوییم: سلام بر تو (خدا حافظ) ای بزرگترین ماه خدا.. و ای عید دوستان خدا..
(24) السّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَکْرَمَ مَصْحُوبٍ
مِنَ الْأَوْقَاتِ، وَ یَا خَیْرَ شَهْرٍ فِی الْأَیّامِ وَ السّاعَاتِ.
سلام
بر تو (خدا حافظ) ای از میان اوقات گرامی ترین همنشین.. و ای بهترین ماه در ایّام و
ساعات..
(25) السّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ شَهْرٍ قَرُبَتْ
فِیهِ الْآمَالُ، وَ نُشِرَتْ فِیهِ الْأَعْمَالُ.
سلام بر تو (خدا حافظ) ماهی که
در آن آرزوها و حاجات، به بر آورده شدن نزدیک است، و اعمالی که موجب خشنودی خداست در
آن پخش شد.
(26) السّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ قَرِینٍ جَلّ
قَدْرُهُ مَوْجُوداً، وَ أَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُوداً، وَ مَرْجُوٍّ آلَمَ فِرَاقُهُ.
سلام بر تو (خدا حافظ) همنشینی
که هنگام موجود بودن منزلتش بزرگ، و وقت مفقود شدن فقدانش دردناک، و مایۀ امیدی که دوریش رنج آور است.
(27) السّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ أَلِیفٍ آنَسَ
مُقْبِلًا فَسَرّ، وَ أَوْحَشَ مُنْقَضِیاً فَمَضّ
سلام بر
تو (خدا حافظ) همدمی که چون رو کند، مونس گردد و مسرور و شاد کند، و زمانی که سپری
شود، به وحشت اندازد، و دل ها را به درد آورد.
(28) السّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ مُجَاوِرٍ
رَقّتْ فِیهِ الْقُلُوبُ، وَ قَلّتْ فِیهِ الذّنُوبُ.
سلام بر تو، همسایه ای که دل ها
در آن نرم، و گناهان در او کم شد.
(29) السّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ نَاصِرٍ أَعَانَ
عَلَى الشّیْطَانِ، وَ صَاحِبٍ سَهّلَ سُبُلَ الْإِحْسَانِ
سلام بر تو (خدا حافظ) یاوری که ما را در مبارزۀ
با شیطان یاری داد، و رفیقی که راه های احسان را هموار و آسان ساخت.
(30) السّلَامُ عَلَیْکَ
مَا أَکْثَرَ عُتَقَاءَ اللّهِ فِیکَ، وَ مَا أَسْعَدَ مَنْ رَعَى حُرْمَتَکَ بِکَ
سلام بر تو
(خدا حافظ) چه بسیارند آزادشدگان خدا در تو،
و چه خوشبخت است کسی که حرمتت را محض وجود خودت رعایت کرد.
(31) السّلَامُ عَلَیْکَ مَا کَانَ أَمْحَاکَ لِلذّنُوبِ، وَ أَسْتَرَکَ لِأَنْوَاعِ
الْعُیُوبِ
سلام بر تو (خدا حافظ)
چه بسیار گناهان را محو کردی و چه بسیار عیب
ها را پوشاندی.
(32) السّلَامُ عَلَیْکَ مَا کَانَ أَطْوَلَکَ عَلَى الْمُجْرِمِینَ، وَ
أَهْیَبَکَ فِی صُدُورِ الْمُؤْمِنِینَ
سلام بر تو (خدا حافظ) چه طولانی بودی بر گناهکاران و چه با هیبت بودی در
قلوب اهل ایمان.
(33) السّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ شَهْرٍ لَا تُنَافِسُهُ
الْأَیّامُ.
سلام بر تو (خدا حافظ) ماهی که تمام زمان ها قدرت رقابت با او
را ندارند.
(34) السّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ شَهْرٍ هُوَ
مِنْ کُلّ أَمْرٍ سَلَامٌ
سلام بر تو (خدا حافظ) ماهی
که نسبت به هرکاری مایۀ سلامتی است.
(35) السّلَامُ عَلَیْکَ غَیْرَ کَرِیهِ الْمُصَاحَبَةِ،
وَ لَا ذَمِیمِ الْمُلَابَسَةِ
سلام بر تو (خدا حافظ) که مصاحبت و همنشینی
اش ناپسند، و معاشرتش نکوهیده نیست.
(36) السّلَامُ
عَلَیْکَ کَمَا وَفَدْتَ عَلَیْنَا بِالْبَرَکَاتِ، وَ غَسَلْتَ عَنّا دَنَسَ الْخَطِیئَات
سلام بر تو (خدا حافظ) چنان که با برکات بر
ما وارد شدی، و چرک خطاها را از ما شستی.
(37) السّلَامُ عَلَیْکَ غَیْرَ مُوَدّعٍ بَرَماً وَ لَا مَتْرُوکٍ صِیَامُهُ سَأَماً.
سلام بر تو (خدا حافظ) که وداع با تو
نه از باب خستگی، و فراغت از روزه ات، نه به خاطر ملالت است.
(38) السّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ مَطْلُوبٍ
قَبْلَ وَقْتِهِ، وَ مَحْزُونٍ عَلَیْهِ قَبْلَ فَوْتِهِ.
سلام بر تو (خدا
حافظ) که قبل از آمدنش خواستارش بودیم، و پیش از رفتنش بر او اندوهگینیم.
(39) السّلَامُ عَلَیْکَ کَمْ مِنْ سُوءٍ
صُرِفَ بِکَ عَنّا، وَ کَمْ مِنْ خَیْرٍ أُفِیضَ بِکَ عَلَیْنَا
سلام
بر تو (خدا حافظ) چه بدی ها که به سبب تو از ما برطرف شد و چه خوبی ها که به وسیلۀ
تو بر ما فرو ریخت.
(40) السّلَامُ عَلَیْکَ
وَ عَلَى لَیْلَةِ الْقَدْرِ الّتِی هِیَ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ
سلام بر تو (خدا حافظ) و بر شب قدری که از هزار ماه بهتر است.
