نماز در قرآن8

 نماز بازدارنده از گناه و اشتباه

العنکبوت : 45    «اتْلُ ما أُوحِیَ إِلَیْکَ مِنَ الْکِتابِ وَ أَقِمِ الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ وَ لَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ ما تَصْنَعُونَ»

آنچه را از این کتاب به تو وحى شده است، بخوان و نماز را برپا دار، یقیناً نماز از کارهاى زشت، و کارهاى ناپسند باز مى‏ دارد؛ و همانا ذکر خدا بزرگ‏تر است، و خدا آنچه را انجام مى ‏دهید، مى‏ داند.

(لازم به ذکر است که این به این معنا نیست که اگر کسی نماز خواند دیگر گناه و اشتباه نمی کند چرا که اولا در آیه فرموده به پا دار ،نه بخوان و تفاوت این دو واضح است از این جهت که به پا داشتن و اقامه کردن ناظر به همه ی جوانب عمل است یعنی عمل را با همه ی اجزا و شرایط و تمرکز و با شناخت کامل انجام دهد، مثلا برای نماز باید وضوی با حضور قلب و توجه و درست بگیرد و نماز را هم با توجه و حضور قلب و اول وقت و حتی المقدور به جماعت بخواند و دراینصورت این اثرات را هم خواهد داشت و انسان هر قدر به این حالات نزدیک شود به همان مقدار هم به این اثرات (دوری از گناه و اشتباه) نزدیکتر خواهد شد.