باسمه تعالی سعی حقیر در این وبلاگ این است که در حد توان آشنایی بیشتری نسبت به ارزشمندترین یادگاران پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله و سلم) یعنی قرآن کریم و اهل بیت (علیهم السلام) پیدا کنیم و در مسیر بندگی و تقرب به خدای متعال به دامان آن دو ثقل الاهی تمسک جوییم که راهیابی به حقیقت بندگی جز از طریق آن دو ، میسر نمی گردد.(واحد قرآن و عترت علیهم السلام مدرسه حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف)
بیانات ؛ سال13 ماه شعبان هم عزیزان من! با قطع نظر از این تولدها و ولادتهاى مبارک، عید است؛ عید تقرب و توجه به خداوند و توسل قلبى به ساحت ربوبى؛ فرصت بزرگى است براى نورانى کردن دل و جان انسان و آماده شدن انسان براى ورود در ضیافت ماه مبارک رمضان. با این چشم نگاه کنیم به ماه شعبان؛ ماه فرصت عبودیت خداوند و فرصت خودسازى.
نیکان آنها هستند که هر گاه کار ناشایسته
از ایشان سر زند یا ظلمى به نفس خویش کنند خدا را به یاد آرند و از گناه خود به درگاه
خدا توبه و استغفار کنند (که مىدانند) که هیچ کس جز خدا نمىتواند گناه خلق را بیامرزد،
و آنها هستند که اصرار در کار زشت نکنند چون به زشتى معصیت آگاهند.
النساء : 103 «فَإِذا قَضَیْتُمُ الصَّلاةَ فَاذْکُرُوا اللَّهَ قِیاماً وَ قُعُوداً وَ عَلى جُنُوبِکُمْ» پس هنگامى که نماز را به پایان بردید، خدا را در حال ایستاده و نشسته و خوابیده یاد کنید.
الرعد : 28 «الَّذینَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِکْرِ اللَّهِ أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» آنها کسانى هستند که ایمان آورده و دلهایشان به یاد خدا آرامش مى گیرد، آگاه باشید که تنها با یاد خدا دلها آرامش پیدا مى کند از امام صادق علیه السلام در تفسیر" أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ" نقل شده است که فرمود: بمحمد تطمئن القلوب و هو ذکر اللَّه و حجابه:به وسیله محمد صلی الله علیه و آله دلها آرامش مى پذیرد و او است ذکر خدا و حجاب او
در تفسیر على بن إبراهیم آمده این که خدا فرموده: «الَّذِینَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِکْرِ اللَّهِ» فرمود : «الَّذِینَ آمَنُوا» همان شیعه ، «و ذکر الله» أمیر المؤمنین و الائمة علیهم السلام هستند.
ای کاش بجای غفلت و فراموشی یاد خدا ،و در پی اون دچار شدن به فشارها و اضطرابهای مختلف روحی فقط به همین نسخه خدای مهربون عمل می کردیم اونوقت دیگه نیازی به مصرف داروهای مختلف و پر عوارض آرام بخش و اعصاب و روان هم نداشتیم و برای آرامش روح و روانمون دست به کارهای عجیب و غریب هم نمی زدیم.
آل عمران : 191 «الَّذینَ یَذْکُرُونَ اللَّهَ قِیاماً وَ قُعُوداً وَ عَلى جُنُوبِهِمْ وَ یَتَفَکَّرُونَ فی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَکَ فَقِنا عَذابَ النَّارِ» آنهایى که در هر حالت (ایستاده و نشسته و خوابیده) خدا را یاد کنند و دائم فکر در خلقت آسمان و زمین کرده و گویند پروردگارا این دستگاه با عظمت را بیهوده نیافریده اى، پاک و منزهى، ما را به لطف خود از عذاب دوزخ نگاهدار.
دیروز استاد در بین درس کلامی
فرمودند که هنوز نتوانستم از حالت شرمندگی آن خارج شوم و تا وقتی تصمیم
درستی برای این مسأله نگیرم همین حال در من وجود خواهد داشت و آن کلام این
بود:
الأحزاب : 41 «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْراً کَثیراً» اى اهل ایمان! خدا را بسیار یاد کنید
*********** عن
أبی عبد الله (علیه السلام)، قال: «تسبیح فاطمة الزهراء (علیها السلام) من
الذکر الکثیر الذی قال الله عز و جل: «اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْراً
کَثِیراً».تسبیح حضرت زهرا سلام الله علیها جزء ذکر کثیری است که خداوند عز و جل در آیه اذکروا الله ذکرا کثیرا فرموده.
العنکبوت : 45 «اتْلُ ما أُوحِیَ إِلَیْکَ مِنَ الْکِتابِ وَ أَقِمِ الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ وَ لَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ ما تَصْنَعُونَ» آنچه را از این کتاب به تو وحى شده است، بخوان و نماز را برپا دار، یقیناً نماز از کارهاى زشت، و کارهاى ناپسند باز مىدارد و همانا ذکر خدا بزرگتر است، و خدا آنچه را انجام مىدهید، مىداند.
تفسیر
فرموده: نماز بگزار تا تو را از فحشاء و منکر باز بدارد، بلکه آنچه عاید تو مى کند بیش از این حرفها است، چون مهمتر از نهى از فحشاء و منکر این است که: تو را به یاد خدا مى اندازد، و این مهمتر است، براى اینکه ذکر خدا بزرگترین خیرى است که ممکن است به یک انسان برسد، چون ذکر خدا کلید همه خیرات است، و نهى از فحشاء و منکرات نسبت به آن فایده اى جزئى است. البته این احتمال هم هست که مراد از" ذکر" همان اذکار زبانى نماز باشد، ولى در این صورت باز هم جمله مذکور در معناى ترقى است، چون معناى آیه این مى شود: نماز بخوان، تا تو را از فحشاء و منکر بازدارد، بلکه همان اذکارى که در نماز است، و یا خود نماز، مهمتر از آن بازدارى است، چون بازدارى مذکور یکى از آثار نیک ذکر است، و به هر تقدیر کلمه" ذکر اللَّه" بنا بر هر دو احتمال، مصدرى است که اضافه به مفعول خود شده، و آن چیزى که ذکر اللَّه از آن بزرگتر است عبارت است از نهى از فحشاء و منکر.المیزان ج/16 ص/203
1. ذکر لفظی : ذکر نامهاى خدا و صفات الهی، مدح و ثناى بارى تعالى و توحید و تنزیه او. «وَاذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ وَتَبَتَّلْ إِلَیْهِ تَبْتِیلًا»(سوره مزمل/8)؛ و نام پروردگارت را یاد کن و تنها به او دل ببند!
2. ذکر قلبی : یاد نعمتهاى دنیوى و اخروى و رحمانیّت و رحیمیّت خداوند، یاد نظارت دائمی خدا و (یاد خدا بطور مطلق) «وَاذْکُر رَّبَّکَ فِی نَفْسِکَ تَضَرُّعًا وَخِیفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَلَا تَکُن مِّنَ الْغَافِلِینَ»(سوره اعراف، 205)؛ پروردگارت را در دل خود از روی تضرع و خوف، آهسته و آرام، صبحگاهان و شامگاهان یاد کن و از غافلان مباش!
و ظاهرا اصل در معناى این کلمه همان معناى دوم است، و اگر معناى اول را (نام خدا را بردن) هم ذکر نامیدند از این بابت است که ذکر لفظى مشتمل بر معناى قلبى نیز هست.(المیزان)
معناى اصطلاحى ذکر، یاد کردن زبانى و قلبى خداوند به تکبیر(الله اکبر گفتن)، تسبیح(سبحان الله گفتن)،
تحمید(الحمدلله گفتن)، تهلیل (لا اله الا الله گفتن)و حوقله(لا حول ولا قوة الا بالله گفتن)و... است. ذکر از اصطلاحات اسلامى است که بیشتر در مباحث
اخلاقى مطرح است و پژوهشگران علوم دینى در دو عرصه اخلاق و عرفان بیشتر
بدان پرداختهاند.ذکر اخلاقی، بر تهذیب نفس مبتنى است و ذکر عرفانی بر قرب
خدا [۱] [۲]
سالروز
شهادت هزارن نفر از هموطنان مظلوم در قیام پانزده خرداد توسط رژیم سفاک و
خونخوار پهلوی که نقطه عطف شکل گیری انقلاب اسلامی بود را خدمت شما عزیزان
تسلیت عرض می کنم.
اى پیامبر! به همسرانت و دخترانت و همسران
کسانى که مؤمن هستند بگو: چادرهایشان را بر خود فرو پوشند [تا بدن و آرایش و زیورهایشان
در برابر دید نامحرمان قرار نگیرد.] این [پوشش] به اینکه [به عفت و پاکدامنى] شناخته
شوند نزدیکتر است، و در نتیجه [از سوى اهل فسق و فجور] مورد آزار قرار نخواهند گرفت
و خدا همواره بسیار آمرزنده و مهربان است.
چکیده: امروز به من اطلاع دادند که بعضی
از اهل منبر را برده اند در سازمان امنیت و گفته اند شما سه چیز را کار نداشته باشید،
دیگر هر چه می خواهید بگویید، یکی شاه را کار نداشته باشید، یکی هم اسرائیل را کار
نداشته باشید، یکی هم نگویید دین در خطر است. این سه تا امر را کار نداشته باشید، هر
چه می خواهید بگویید. خوب اگر این سه تا امر را ما کنار بگذاریم، دیگر چه بگوییم؟!
ما هر چه گرفتاری داریم ازاین سه تاست تمام گرفتاری ما...
سخنرانی تاریخی امام در 13 خرداد (عاشورای)
1342 که منجر به دستگیری ایشان توسط رژیم و قیام تاریخی پانزده خرداد شد .