متن سرود در ادمه
بسم الله الرحمن الرحیم
آل عمران : 191 «الَّذینَ یَذْکُرُونَ اللَّهَ قِیاماً وَ قُعُوداً وَ عَلى جُنُوبِهِمْ وَ یَتَفَکَّرُونَ فی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَکَ فَقِنا عَذابَ النَّارِ»
آنهایى که در هر حالت (ایستاده و نشسته و خوابیده) خدا را یاد کنند و دائم فکر در خلقت آسمان و زمین کرده و گویند پروردگارا این دستگاه با عظمت را بیهوده نیافریده اى، پاک و منزهى، ما را به لطف خود از عذاب دوزخ نگاهدار.
*******************************
بسم الله الرجمن الرحیم
دیروز استاد در بین درس کلامی فرمودند که هنوز نتوانستم از حالت شرمندگی آن خارج شوم و تا وقتی تصمیم درستی برای این مسأله نگیرم همین حال در من وجود خواهد داشت و آن کلام این بود:
(قرآن در منزل خواص هم مظلوم و خاک گرفته است)
الأحزاب : 41 «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْراً کَثیراً»
اى اهل ایمان! خدا را بسیار یاد کنید
***********
عن
أبی عبد الله (علیه السلام)، قال: «تسبیح فاطمة الزهراء (علیها السلام) من
الذکر الکثیر الذی قال الله عز و جل: «اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْراً
کَثِیراً».تسبیح حضرت زهرا سلام الله علیها جزء ذکر کثیری است که خداوند عز و جل در آیه اذکروا الله ذکرا کثیرا فرموده.
ذکر در قرآن - قسمت اول
العنکبوت : 45 «اتْلُ ما أُوحِیَ إِلَیْکَ مِنَ الْکِتابِ وَ أَقِمِ الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ وَ لَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ ما تَصْنَعُونَ»
آنچه را از این کتاب به تو وحى شده است، بخوان و نماز را برپا دار، یقیناً نماز از کارهاى زشت، و کارهاى ناپسند باز مىدارد و همانا ذکر خدا بزرگتر است، و خدا آنچه را انجام مىدهید، مىداند.
تفسیر
فرموده: نماز بگزار تا تو را از فحشاء و منکر باز بدارد، بلکه آنچه عاید تو مى کند بیش از این حرفها است، چون مهمتر از نهى از فحشاء و منکر این است که: تو را به یاد خدا مى اندازد، و این مهمتر است، براى اینکه ذکر خدا بزرگترین خیرى است که ممکن است به یک انسان برسد، چون ذکر خدا کلید همه خیرات است، و نهى از فحشاء و منکرات نسبت به آن فایده اى جزئى است.
البته این احتمال هم هست که مراد از" ذکر" همان اذکار زبانى نماز باشد، ولى در این صورت باز هم جمله مذکور در معناى ترقى است، چون معناى آیه این مى شود: نماز بخوان، تا تو را از فحشاء و منکر بازدارد، بلکه همان اذکارى که در نماز است، و یا خود نماز، مهمتر از آن بازدارى است، چون بازدارى مذکور یکى از آثار نیک ذکر است، و به هر تقدیر کلمه" ذکر اللَّه" بنا بر هر دو احتمال، مصدرى است که اضافه به مفعول خود شده، و آن چیزى که ذکر اللَّه از آن بزرگتر است عبارت است از نهى از فحشاء و منکر.المیزان ج/16 ص/203
اختصاصی سراج منیر
اقسام ذکر : تعریف و مثال قرآنی
1. ذکر لفظی : ذکر نامهاى خدا و صفات الهی، مدح و ثناى بارى تعالى و توحید و تنزیه او.
«وَاذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ وَتَبَتَّلْ إِلَیْهِ تَبْتِیلًا»(سوره مزمل/8)؛ و نام پروردگارت را یاد کن و تنها به او دل ببند!
2. ذکر قلبی : یاد نعمتهاى دنیوى و اخروى و رحمانیّت و رحیمیّت خداوند، یاد نظارت دائمی خدا و (یاد خدا بطور مطلق)
«وَاذْکُر رَّبَّکَ فِی نَفْسِکَ تَضَرُّعًا وَخِیفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَلَا تَکُن مِّنَ الْغَافِلِینَ»(سوره اعراف، 205)؛ پروردگارت را در دل خود از روی تضرع و خوف، آهسته و آرام، صبحگاهان و شامگاهان یاد کن و از غافلان مباش!
و ظاهرا اصل در معناى این کلمه همان معناى دوم است، و اگر معناى اول را (نام خدا را بردن) هم ذکر نامیدند از این بابت است که ذکر لفظى مشتمل بر معناى قلبى نیز هست.(المیزان)
*********************
منبع : دانشنامه اسلامی
معناى اصطلاحى ذکر، یاد کردن زبانى و قلبى خداوند به تکبیر(الله اکبر گفتن)، تسبیح(سبحان الله گفتن)، تحمید(الحمدلله گفتن)، تهلیل (لا اله الا الله گفتن)و حوقله(لا حول ولا قوة الا بالله گفتن)و... است. ذکر از اصطلاحات اسلامى است که بیشتر در مباحث اخلاقى مطرح است و پژوهشگران علوم دینى در دو عرصه اخلاق و عرفان بیشتر بدان پرداختهاند.ذکر اخلاقی، بر تهذیب نفس مبتنى است و ذکر عرفانی بر قرب خدا [۱] [۲]
********************************
۱. مفردات راغب، ذیل واژه ذکر؛
۲. جامع السّعادات، نراقى،ج ۱،ص ۹۱.
*************************
منبع : ویکی فقه
سالروز
شهادت هزارن نفر از هموطنان مظلوم در قیام پانزده خرداد توسط رژیم سفاک و
خونخوار پهلوی که نقطه عطف شکل گیری انقلاب اسلامی بود را خدمت شما عزیزان
تسلیت عرض می کنم.
الأحزاب : 59 «یا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْواجِکَ وَ بَناتِکَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنینَ یُدْنینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلاَبِیبِهِنَّ ذلِکَ أَدْنى أَنْ یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحیماً»
اى پیامبر! به همسرانت و دخترانت و همسران کسانى که مؤمن هستند بگو: چادرهایشان را بر خود فرو پوشند [تا بدن و آرایش و زیورهایشان در برابر دید نامحرمان قرار نگیرد.] این [پوشش] به اینکه [به عفت و پاکدامنى] شناخته شوند نزدیکتر است، و در نتیجه [از سوى اهل فسق و فجور] مورد آزار قرار نخواهند گرفت و خدا همواره بسیار آمرزنده و مهربان است.
متن کامل سخنرانی امام در سیزده خرداد 1342
چکیده: امروز به من اطلاع دادند که بعضی از اهل منبر را برده اند در سازمان امنیت و گفته اند شما سه چیز را کار نداشته باشید، دیگر هر چه می خواهید بگویید، یکی شاه را کار نداشته باشید، یکی هم اسرائیل را کار نداشته باشید، یکی هم نگویید دین در خطر است. این سه تا امر را کار نداشته باشید، هر چه می خواهید بگویید. خوب اگر این سه تا امر را ما کنار بگذاریم، دیگر چه بگوییم؟! ما هر چه گرفتاری داریم ازاین سه تاست تمام گرفتاری ما...
سخنرانی تاریخی امام در 13 خرداد (عاشورای) 1342 که منجر به دستگیری ایشان توسط رژیم و قیام تاریخی پانزده خرداد شد .
عیدتون مبارک
دعا برای امر مهم فرج و رهایی عالم از ظلمت و تاریکی ظلم و ستم فراموش نشه

هود : 86 «بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنین»
آنچه خدا باقی می گذارد برای شما بهتر است اگر ایمان داشته باشید
در تاویل این آیه شریفه روایات ائمه علیهم السلام عبارت «بقیت الله» را امام زمان علیه السلام دانسته اند که بعضی از آن روایات را خدمتتان ارائه می دهم.
1. عن الباقر علیه السلام أوّل ما ینطق
به القائم علیه السلام حین خرج هذه الآیة بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ
مُؤْمِنِینَ ثم یقول أنا بقیّة اللَّه و حجّته و خلیفته علیکم فلا یسلّم علیه مُسلّم
إلّا قال السلام علیک یا بقیّة اللَّه فی أرضه.
تفسیر صافی ج/2 ص/468
نخستین سخنى که مهدى علیه السلام پس از قیام خود مى گوید این آیه است" بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ" سپس مى گوید منم بقیة اللَّه و حجت و خلیفه او در میان شما، سپس هیچکس بر او سلام نمى کند مگر اینکه مى گوید: السلام علیک یا بقیة اللَّه فى ارضه.
*********************
تعریف ذکر در لغت :
و الذِّکْرُ و الذِّکْرَى، بالکسر: خلاف النِسْیان : ذکر مقابل نسیان و فراموشی است.[1]
أنّ الأصل الواحد فی هذه المادّة: هو التذکّر فی قبال الغفلة و النسیان، و هذا المعنى أعمّ من التذکّر بالقلب أو باللسان.[2]
اصل
ماده (ذ ک ر) همان یادآوری در مقابل غفلت و فراموشی است ، و این
معنی هم شامل ذکر قلبی است مانند: أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ
الْقُلُوبُ (بدانید که فقط با یاد خدا دلها مطمئن شده و آرامش می یابد)، و
هم ذکر زبانی مانند : فَاسْعَوْا إِلى ذِکْرِ اللَّهِ.(بسوی یاد خدا بشتابید)
ذکر: یاد کردن، خواه با زبان باشد یا با قلب .
ذکر بمعنى حفظ شیىء است در صحاح گفته:
ذکر و ذکرى خلاف نسیان است همچنین است ذکرة. طبرسى در ذیل آیه 40 بقره فرموده: ذکر حفظ شیىء و ضد آن نسیان است.[3]
الذِّکْرُ: الحِفْظُ للشیء. و الذِّکْرُ أَیضاً: الشیء یجری على اللسان.
ذکر یعنی نگهداری چیزی و همچنین بمعنی جاری شدن چیزی بر زبان .[4]
[1] الصحاح ج2 ص664
[2] التحقیق فی کلمات القرآن الکریم ج3 ص317
[3] قاموس قران ج3 15