معنای لغت عباس
عباس در اصلاح عرب از ماده عَبَسَ به معنای درهم کشیدن بشره و گرفتگی صورت است.[۱]
برخی عباس را به معناى شیر بیشه، شیرى که شیران از او بگریزند معنا نموده اند.(الاسد الغضبان : شیر خشمگین)[۲]
ابن الأَعرابی: العَبَّاسُ الأَسد الذی تهرب منه الأُسْدُ؛ وبه سمی الرجل عَبَّاساً.
ابن اعرابی می گوید : عباس شیری است که شیر دیگر از او می گریزد و از این روی است که عباس اسم مرد شده.
6. بشارت حسینی
الانبیاء آیه 69 : «قُلْنا یا نارُ کُونِی بَرْداً وَ سَلاماً عَلى إِبْراهِیمَ».
ما خطاب کردیم: ای آتش! برای ابراهیم سرد و سالم باش.
امام صادق ـ علیه السّلام ـ از امام حسین ـ علیه السّلام ـ روایت میکند که آن حضرت در کربلا، قبل از کشته شدن فرمود:
رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ گفت: پسرم! تو روزی به عراق میروی و به شهادت میرسی و جماعتی با تو به شهادت میرسند و سپس آن حضرت، آیة مبارکة فوق را تلاوت کرد، و فرمود: جنگ برای تو و اصحابت «سرد و سالم» میشود. پس بشارت داد بر آنان که: به خدا قسم! اگر ما را به قتل برسانند، ما وارد بر پیامبرمان میشویم...
1.لؤلؤ و مرجان
الرحمن آیه 22 : «یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ». و خارج کرد از آن دو دریا، لؤلؤ و مرجان را.
از امام صادق ـ علیه السّلام ـ روایت است که منظور از «لؤلؤ و مرجان» امام حسن و حسین ـ علیهما السّلام ـ است.
اربعین سید الشهدا علیه السّلام مصادف با روز بیستم صفر است،شیخ طوسى در کتاب تهذیب و مصباح از حضرت حسن عسگرى علیه السّلام روایت کرده:نشانه هاى مؤمن پنج چیز است:پنجاه و یک رکعت نماز گذاردن،که مراد هفده رکعت واجب،و سى وچهار رکعت نافله[مستحب]در هر شب و روز است،و زیارت اربعین،و انگشتر به دست راست نمودن،و پیشانى را در سجده بر خاک نهادن،و بلند گفتن«بسم اللّه الرّحمن الرّحیم»
زیارت عاشورا اگرچه به حسب ظاهر از امام باقر و امام صادق علیهماالسلام نقل شده، اما در واقع این زیارت از ناحیه خود خداوند متعال نازل شده و از احادیث قدسى است، چون شیخ عباس قمى در مفاتیح الجنان از امام صادق علیه السلام نقل مى کند که: آن حضرت از پدر بزرگوارش و ایشان از اجداد طاهرینش و آنان از پیامبر اکرم و آن حضرت از جبرئیل و جبرئیل از خداوند متعال نقل مى کنند که حضرت احدیّت به ذات مقدس خود قسم خورده که هر کس امام حسین علیه السلام را با این زیارت، از دور یا نزدیک زیارت کند، زیارت او را مى پذیرم و خواهش و حاجت او را برآورده مى کنم و فوز به بهشت و آزادى از جهنم را به او عطا مى کنم و شفاعت او را در حق هر کس که بخواهد قبول مى نمایم.
ای روح آرام و استوارو مطمئن برگرد به سوی پروردگارت در حالی تو از او و او از تو راضی و خشنود است به جرگه پرستشگران راستینم در آی و به بهشتم وارد شو.(آیات پایانی سوره مبارکه فجر)
بسم الله الرحمن الرحیم
الأحزاب : 23 «مِنَ الْمُؤْمِنینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدیلاً»
بعضى از مؤمنان مردانى هستند که بر هر چه با خدا عهد بستند وفا کردند، پس بعضىشان از دنیا رفتند، و بعضى دیگر منتظرند و هیچ چیز را تبدیل نکردند.(قولشان را فراموش نکردند و مولایشان را برای زندگی کوتاه و بی ارزش دنیا تغییر ندادند)
توضیح همراه با صوت در ادامه
نمایی از داخل ضریح مطهر حضرت ابا عبد الله الحسین علیه السلام
یا اَبا عَبْدِاللّهِ یا حُسَیْنَ بْنَ عَلِی اَیُّهَا الشَّهیدُ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ.
اى ابا عبد اللّه اى حسین بن على،اى شهید،اى فرزند فرستاده خدا،اى حجّت خدا بر بندگان،اى آقا و مولاى ما،به تو روى آوردیم،و تو را واسطه قرار دادیم،و به سوى خدا به تو توسّل جستیم و تو را پیش روى حاجاتمان نهادیم اى آبرومند نزد خدا،براى ما نزد خدا شفاعت کن.
برای دریافن صوت دعای توسل با صدای استاد سماواتی و استاد فرهمند به ادامه بروید
در
پاره ای از روایات، اهل بیت علیهم السلام و یا یکی از آنان، از مصادیق برخی
ایات ذکر شده اند. ایات ذیل، که به گونه ای با امام حسین علیه السلام
ارتباط دارند، در شمار چنین ایاتی اند.
1. حضرت امام صادق علیه السلام می فرماید: « سورة فجر را در هر نماز واجب و مستحب بخوانید که سوره حسین بن علی علیه السلام است».
با امام حسین (علیه السلام) در محضر قرآن
دیباچه
دنیا برای بسیاری از مردم جای زینت، تفاخر،
تکاثر، لهو و لعب است؛ اما گروهی از مردان خدا هرگز فریب لذت های زودگذر را
نمی خورند و بر اساس گفته قرآن کریم «تجارت، آنها را از ذکر خدا غافل نمی
کند». آنان در دنیا زندگی می کنند؛ اما هرگز وابسته به دنیا نیستند. آری
فقط به خدا دل بسته اند و آنچه که در مسیر کمال است.
چند نکته مهم از رهبر انقلاب درباره عزاداری سیدالشهدا(علیهالسّلام)
* در زندگی حسینبنعلی علیهالسّلام، یک نقطهی برجسته، مثل قلهای که همهی دامنهها را تحتالشعاع خود قرار میدهد، وجود دارد و آن عاشورا است. ۱۳۷۱/۱۱/۰۶
سراج منیر ولادت سبط نبی اعظم صلی الله علیه و آله ، فرزند عزیز حضرت علی و فاطمه سلام الله علیهما ، برادر بزرگوار حضرت زینب سلام الله علیها ، پدر عزیز امام سجاد علیه السلام ، خامس آل عبا و سومین آفتاب تابناک آسمان امامت و ولایت را خدمت شما عزیزان هزاران بار تبریک و تهنیت و شادباش عرض می کند و شما گرامیان را میهمان روایت نورانی از حضرتش می نماید:
امام حسین علیه السلام فرمودند: «أَعجَزالنّاسٍ مَن عَجَزَ عَنِ الدُّعاء»
عاجزترین مردم کسی است که نتواند دعا کند
اللهم عجل لولیک الفرج
(بحارالانوارج81 ص257) (بحارالانوارج90 ص291)
پاسخ به شبهه انتقام از قاتلین امام حسین (علیه السلام) و پیروان و فرزندان قاتلین از زبان آیت الله طیب در تفسیر اطیب البیان
بسم الله الرحمان الرحیم
الإسراء : 33 «وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتی حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ
بِالْحَقِّ وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ
سُلْطاناً فَلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ إِنَّهُ کانَ مَنْصُوراً»
و کسى
را که خدا کشتنش را حرام کرده [و به جانش حرمت نهاده] جز به حق نکشید، و
هر کس مظلوم [و به ناحق] کشته شود، براى وارثش تسلّطى بر قاتل [جهت
خونخواهى، دیه و عفو] قرار داده ایم، پس وارث مقتول نباید در کشتن زیاده
روى کند زیرا او [با قوانین صحیح و درستى چون دیه و قصاص] مورد حمایت قرار
گرفته است.
اخبار بسیار داریم که این آیه شریفه در مورد قتل ابى عبد اللَّه علیه السّلام است و ولى او حضرت قائم است و اگر بکشد جمیع آنها را اسراف در قتل نشده و ما مکرر گفته ایم که اخبار بیان مصداق اتم میکند منافى با عموم آیه نیست و در بعض روایات از امام سؤال کردند که کسانى که در زمان حضرت بقیة اللَّه هستند که قاتل نیستند براى چه آنها را میکشد؟ جواب دادند که چون راضى بفعل آنها هستند .
عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) أَنَّهُ قَالَ الرَّاضِی بِفِعْلِ قَوْمٍ کَالدَّاخِلِ فِیهِ مَعَهُمْ .مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل / ج18 / 214 . غرر الحکم و درر الکلم / 2107 ص / 118 . خصائص الأئمة علیهم السلام / 107
و از اینجا بعض اشکالاتى متوجه میشود باید حل شود.
اولا راضى بقتل را نباید قصاص کرد فقط در مجازات اخروی شریک قاتل است.
و ثانیا این جمعیت کثیر را نمیشود براى قتل یک نفر یا چند نفر کشت.
و ثالثا باید سهم دیه آنها را رد کرد.
و حل تمام این اشکالات باینست که
حضرت ابا عبد اللَّه علیه السّلام مسلما جزو اهل بیت رسول اللَّه صلّى اللَّه علیه و اله و سلّم بوده و جزو ذوى القربى و محبت آن از ضروریات دین است و کسانى که راضى بقتل او هستند منکر ضرورى دین هستند و کافر و مرتد و واجب القتل هستند . پس هر سه اشکال بر طرف می شود .
و در باره خود قاتلین در دوره رجعت پس از رجعت حضرت حسین علیه السّلام آنها را زنده میکند و حضرت از آنها انتقام مى کشد و در قیامت خداوند از تمام آنها انتقام خواهد کشید حتى دارد در اخبار که هر فردى از شیعه از آنها انتقام مىکشد .
أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج8، ص: 250 (آیت الله عبدالحسین طیب)
توجه :
اگر کسی از قتل امام حسین (علیه السلام) راضی و خوشنود باشد چه از فرزندان قاتلین باشد یا نباشد قطعا منکر یکی از ضروریات دین شده و طبیعتا کافر و مرتد و واجب القتل است از جهت دیگر این ها همان کسانی هستند که با امام عصر (علیه السلام) هم به تقابل خواهند پرداخت و کسی که بر امام زمان خروج کند کافر و مرتد می شود و قتلش واجب است ، و منظور روایات هم همین است نه کسانی که محب اهل بیت (علیهم السلام) هستند و این محبین حتی اگر از فرزندان قاتلین امام حسین (علیه السلام) باشند خونشان محترم است.
بسم الله الرحمان الرحیم
السجدة : 22 «وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُکِّرَ بِآیاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْها إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمینَ مُنْتَقِمُونَ »
ستمکارتر از کسى که به وسیله آیات پروردگارش تذکر داده شود، سپس از آنها روى برگرداند، کیست؟ بى تردید ما از مجرمان انتقام مىگیریم.
الدخان : 16 «یَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْکُبْرى إِنَّا مُنْتَقِمُونَ »
(ما از آنان انتقام خواهیم گرفت آن) روزى که آنان را با قدرتى بسیار سخت بگیریم زیرا که ما انتقام گیرنده ایم.
الإسراء : 33 «وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتی حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً فَلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ إِنَّهُ کانَ مَنْصُوراً »
و کسى را که خدا کشتنش را حرام کرده [و به جانش حرمت نهاده] جز به حق نکشید، و هر کس مظلوم [و به ناحق] کشته شود، براى وارثش تسلّطى بر قاتل [جهت خونخواهى، دیه و عفو] قرار داده ایم، پس وارث مقتول نباید در کشتن زیاده روى کند زیرا او [با قوانین صحیح و درستى چون دیه و قصاص] مورد حمایت قرار گرفته است.
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً فَلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ قَالَ نَزَلَتْ فِی الْحُسَیْنِ ع لَوْ قُتِلَ أَهْلُ الْأَرْضِ بِهِ مَا کَانَ سَرَفاً.
یکى از اصحاب امام صادق علیه السّلام میگوید: از آن حضرت پیرامون آیه شریفه:
... وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً فَلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ ... پرسش کردم.
حضرت فرمود: این آیه در باره امام حسین علیه السّلام نازل شده است که اگر همه زمینیان به خاطر او کشته شوند زیاده روى نشده است.
الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج8 ؛ ص255
بسم الله الرحمان الرحیم
کلمه ثار در زیارت عاشورای معروفه و غیر معروفه هر یک چهار بار تکرار شده :
معروفه :
1و2 . السَّلام عَلَیْکَ یَا ثَارَ اللهِ وابْنَ ثارِهِ
3 . وَأکْرَمَنِی بِکَ ، أنْ یَرْزُقَنی طَلَبَ ثارِکَ
4 . وَأنْ یَرْزُقَنِی طَلَبَ ثَارِکم
غیر معروفه :
1و2 . السَّلام عَلَیْکَ یَا ثَارَ اللهِ وابْنَ ثارِهِ
3 . وَ أَنْ یُوَفِّقَنِی لِلطَّلَبِ بِثَارِکُمْ
4 . اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا مِنَ الطَّالِبِینَ بِثَارِهِ
ثار در لغت :
ثار از دو ریشه و اصل گرفته می شود که هر کدام معنای خاص خود را دارد :
بگذار ناله از
جگر خود برآورم
جانم بگیر تا شب
غم را سرآورم
وقتی برای گریه
ندارم،نگاه کن
باید که کودکان
تو را دربرآورم
سعه صدر
یا زینب (سلام الله علیک) صبر تو یگانه است و بی مانند چون مصیبتهای تو بی نظیر و بی مانند است.
«سعه صدر» به معناى داشتن روح بزرگ ، گستردگی سینه و زیاد شدن تحمل و طاقت انسان است ، کسی که سعه صدر داشته باشد همچون لاستیک تراکتور از پستی و بلندی رد می شود و تاب بر نمی دارد در حالى که افراد عادى مثل لاستیک دوچرخه، با اولین ناهمواری تاب برمیدارد.
حضرت على (علیه السلام) مىفرماید: «آلَةُ الرّیاسة سعة الصَّدر»،(نهجالبلاغه، حکمت176.) شرط لازم براى پذیرش هر مسئولیّتى، سعهصدر است. حتی کسی که می خواهد تشکیل خانواده دهد یا بچه دار شود یا معلمی کند و یا مسئولیتهایی بالاو مهمتر.
خدای متعال برای رسیدن به سعه صدر و تحمل مشکلات و سختیها نسخه کارآمدی نوشته : «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرینَ » (البقرة : 153)
اى کسانى که ایمان آوردهاید! از صبر و نماز [در همه امور زندگى] یارى جویید زیرا خدا با صابران است.
قَالَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ (علیه السلام) کِتَابُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى أَرْبَعَةِ أَشْیَاءَ عَلَى الْعِبَارَةِ وَ الْإِشَارَةِ وَ اللَّطَائِفِ وَ الْحَقَائِقِ فَالْعِبَارَةُ لِلْعَوَامِّ وَ الْإِشَارَةُ لِلْخَوَاصِّ وَ اللَّطَائِفُ لِلْأَوْلِیَاءِ وَ الْحَقَائِقُ لِلْأَنْبِیَاءِ (علی نبینا و آله و علیهم السلام).
امام حسین (علیه السلام) فرمودند :
قرآن به چهار چیز (مرتبه) تقسیم میشود : یک قسمش عبارات (ظاهر) قرآن است که برای آحاد مردم می باشد ، مرتبه بعدی اشارات قرآن است که مربوط به خواص است ، مرحله بعد لطایف قرآن است که مربوط به اولیاء الله است و مرتبه بعد حقایق قرآن است که مخصوص انبیاست .
شعیری، محمد بن محمد، جامع الأخبار(للشعیری)، 1جلد، مطبعة حیدریة - نجف، چاپ: اول، بى تا.
اربعین در قرآن و حدیث
اربعین در فرهنگ قرآنی و روایی عدد مهم ، پرکاربرد و پر رمز و رازی است . موارد عدد چهل بخصوص در احادیث به طرز شگفت انگیزی زیاد است مانند اینکه پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) در ابتدای دعوت علنی به اسلام چهل نفر از فامیلش را دعوت کرد. امیرالمومنین (علیه السّلام) فرمود: اگر چهل یار می داشتم حقم را میگرفتم. امام زمان(علیه السّلام) وقتی ظهور می کند در قامت یک مرد چهل ساله است. امام سجاد (علیه السّلام) چهل بار به مکه رفت، اما حتی یک شلاق هم به حیوانش نزد و...
اما معنای واقعی اربعین و عدد چهل هنگامی معنای متعالی خود را یافت که مولای مظلوم عالم با تشنگی و گرسنگی و به فجیع ترین وضع ممکن به شهادت رسید و تا چهل روز حتی یک زائر از آدمیان نداشت و بعد از آن جابر ، صحابی گرانقدر رسول خدا و از شیفتگان اهل بیت به دیدار یار آمد. اما چرا جابر ؟ نمی دانم شاید حرفم درست نباشد ولی گویا خدای متعال فقط عذر جابر و عطیه (کمک و همراه و راهنمای جابر) را پذیرفته است . به نظر زیارت اربعین را به هر کسی نمی دهند و جابر اگر چشم سرش هم مانند چشم دلش باز بود حتی با کهولت سن حاضر بود بار ها جانش را فدای سید و سالار شهیدان کند . شگفتا بر این امت ناسپاس چه گذشته است ؟ هنوز جند سال بیش تر از نزول این آیه نگذشته که «قل لا اسئلکم علیه اجرا الا المودة فى القربى» مگر این همان حسینی نیست که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)فرمود حسین از من و من از حسینم و مگر او همان حسینی نیست که جایش در آغوش رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بود و به احترام بازی او روی دوش رسول خدا سجده ی نماز طولانی می شد و مگر این لب و دهان همان لب و دهانی نیست که پیامبر آ ن را می بوسید و ...
بقیه در ادامه مطلب