امروز قرائت قرآن بسیار زیبا از امام خامنه ای را از سایت شهید آوینی برایتان قرار می دهم ان شاءالله استفاده کرده و حقیر را از دعای خیرتان فراموش نفرمایید.
برای دانلود کردن ترتیل سوره های قرآن، روی
آیکون کلیک کنید.
امروز قرائت قرآن بسیار زیبا از امام خامنه ای را از سایت شهید آوینی برایتان قرار می دهم ان شاءالله استفاده کرده و حقیر را از دعای خیرتان فراموش نفرمایید.
برای دانلود کردن ترتیل سوره های قرآن، روی
آیکون کلیک کنید.
بسم الله الرحمان الرحیم
همانطور که در بحث تدبر در لغت گذشت ، تدبّر به معناى اندیشیدن در عاقبت کارها، عواقب امور و نتایج عملکردها است و نتیجهاش کشف حقائق و مسائلى است که با عمل به آنها به هدف نهایی - که همان بندگی بهتر رسیدن به مراحل کمال انسانیت و در نتیجه کسب رضایت خدای متعال است- نزدیک تر می شویم . به عبارت دیگر، «تدبّر» به معناى اندیشه عمیق در وراى ظاهر گفتارها، نوشتهها و اعمال انسان، براى روشن شدن مقصود واقعى و ظاهر شدن باطن امور مىباشد.
ورمز موفقیت انسانها در زندگی به رفتارهای درستِ مبتنی بر عاقبت اندشیِ بیشتر بستگی دارد ، که این عاقبت اندیشی درست و مورد تایید شرع مقدس با تدبر و تفکر در آیات نورانی قرآن بدست می آید.
بقیه در ادامه مطلب
بسم الله الرحمان الرحیم
امام خمینی (ره)
* تدبر در قرآن، انسان را به مقامات بالاتر و والاتر هدایت میکند.
* کسی که تفکر و تدبر در معانی قرآن کرد، در قلب آن اثر کند و کم کم به مقام متقین رسد و اگر توفیق الهی شامل حالش شود، از آن مقام نیز بگذرد و هر یک از اعضاء و جوارح و قوای آن، آیهای از آیات الهیه شود و شاید جزوات و جذبات خطابات الهیه او را از خود بیخود کند و حقیقت (اقرا و اصعد) را در همین عالم دریابد تا آن که کلام را بیواسطه از متکلمش بشنود و آنچه در وهم من و تو ناید آن شود.
* انگیزة نزول این کتاب مقدس و انگیزة بعثت نبی اکرم برای این است که این کتاب در دسترس همه قرار بگیرد و همه از او به اندازة سعة وجودی و فکری خودشان استفاده کنند.
* این کتاب و این سفرة گسترده در شرق و غرب و از زمان وحی تا قیامت کتابی است که تمام بشر عامی، فیلسوف، عارف، فقیه، همه از او استفاده میکنند.
* وظیفه سالک الی الله آن است که خود را به قرآن شریف عرضه دارد . چنانچه میزان در تشخیص صحت و عدم صحت و اعتبار و لا اعتبار(عدم اعتبار) حدیث آن است که آن را به کتاب خدا عرضه دارند و آنچه مخالف آن باشد باطل و زخرف شمارند ، میزان در استقامت و اعوجاج و شقاوت و سعادت ، آن است که در (عرضه به) میزانِ کتاب الله درست و مستقیم درآید ؛ و چنانچه خلق رسول الله قرآن است خلق خود را با قرآنباید متوافق کند تا با خلق ولی کامل نیز مطابق گردد ؛ و خُلقی که مخالف کتاب الله است زخرف و باطل است : و همچنین جمیع معارف و احوالِ قلوب و اعمالِ باطن و ظاهر خود را باید با کتاب خدا تطبیق کند و عرضه دارد تا به حقیقت قرآن متحقق گردد و قرآن صورت باطنی او گردد .
* ما همه می خواهیم تابع قرآن کریم و اسلام عزیز باشیم و قرآن کریم و اسلام عزیز همه چیز ما را اداره می کند.
* قرآن یک سفره ای است که خدا پهن کرده برای همه بشر، یک سفره پهنی است که هر کس به اندازه اشتهایش از آن می تواند استفاده کند اگر مریض نباشد که بی اشتها شود.
* قرآن یک سفره ای است که انداخته شده است برای همه طبقات ; یعنی یک زبانی دارد که هم زبان عامه است و هم زبان فلاسفه و هم زبان عرفانی اصطلاحی است و هم زبان اهل معرفت به حسب واقع است .
* کسی که خود را عادت داد به قرائت آیات و اسمای الهیه از کتاب تکوین و تدوین الهی کم کم قلب او صورت ذکری و آیه ای به خود گیرد و باطن ذات محقق به ذکر الله و اسم الله و آیة الله شود .
* و معلوم است کسی که تفکر و تدبر در معانی قرآن کرد در قلب آن اثر کند و کم کم به مقام متقین رسد و اگر توفیق الهی شامل حالش شود از آن مقام نیز بگذرد و هریک از اعضا و جوارح و قوای آن، آیه ای از آیات الهیه شود و شاید جذوات و جذبات و خطابات الهی او را از خود بی خود کند و حقیقت «اقرا واصعد» را در همین عالم دریابد تا آن که کلام را بی واسطه از متکلمش بشنود و آنچه در وهم تو و من ناید آن شود.
* امام خمینی از شیفتگان قرآن کریم است که سالیان متمادی معتکف آستان این بارقه الهی
بوده و با تهذیب و خروج از قفس تنگ و تاریک نفس با آن انس داشت و از خوشه های این
اثر جاویدان فراوان برچید و از چشمه باصفایش بهره ها برد . آن بزرگوار در فضیلت
تلاوت قرآن در کتاب «اربعین حدیث » روایاتی مستند را آورده و تاکید نموده است که
یکی از وصایای رسول اکرم (ص) وصیت
به تلاوت قرآن است و از روایاتی که در این باره وارد شده چنین استنباط می کند که
ضمن خواندن قرآن در آیات آن تدبر شود و در معانی آن تفکر خوب است و به این موضوع
اشاره می کند که در روایات متعدد تمثل قرآن به صورت نیکوئی و شفاعت نمودن آن از اهل
خود و قرائت کنندگان وارد است .
اختصاصی سراج منیر
بسم الله الرحمن الرحیم
در اینجا گزیده ای از بیانات نورانی امام خامنه ای را در باره تدبر در قرآن یاد آوری می کنیم :
اگر ما معتقدیم- که معتقدیم- عمل به قرآن، اساس و محور احیاء قرآن است و مسئله به تلاوت و خواندن و اینها ختم نمىشود- که به آن اعتقاد داریم؛ معتقدیم باید به قرآن عمل کنیم، باید جامعهمان را قرآنى کنیم، باید فکرمان را قرآنى کنیم، باید عملمان را قرآنى کنیم، باید قرآن را باور کنیم؛ قرآن را باور کنیم و وعدهى قرآن را وعدهى صدق و حق بدانیم، همینطور که خود قرآن مىفرماید: «و تمّت کلمة ربّک صدقاً و عدلًا لا مبدّل لکلماته»؛ همچنانى که باید تعاملمان با شخص خودمان، با افراد خانوادهمان، با افراد محیط کارمان، با افراد اجتماعمان، با مسلمین کشورهاى دیگر، با قدرتها، با ملتها و همهى اینها باید با نَفَس و روح قرآنى تنظیم بشود؛ اینها همهاش درست است و به آن اعتقاد داریم؛ احیاء قرآن، عمل به قرآن و گرامیداشت قرآن این است؛ اینها درست- اما اینها معنایش این نیست که ما تلاوت قرآن را دست کم بگیریم. من مىخواهم به شما «قرآنىها- که اهل تلاوت، اهل تجوید و اهل لحن و آهنگ و صوت و خواندن قرآنید- این را تأکید کنم، گاهى شنیده مىشود که بعضى مىگویند آقا به قرآن باید عمل کرد؛ خوب، این حرف درستى است؛ اما مقصودشان این است که تلاوت قرآن و آرایههاى قرآنى را دست کم بگیرند! من با این مخالفم. تلاوت قرآن هم جزوِ یک مجموعه و منظومهاى است که اینها همه به هم متصل است؛ این هم بایستى مورد توجه قرار بگیرد و گرامى داشته شود. هم باید تلاوت بکنید و هم باید معانى قرآن را بفهمید؛ اگر معناى قرآن را فهمیدید، مىتوانید بهتر تلاوت کنید. الآن قراء حالا را با قراء بیست سال قبلمان مقایسه کنیم، که این حرکت قرآنى در کشور ما تازه و آرام آرام شروع شده بود؛ بعضیها خوب هم مىخواندند، صداها خوب بود و شیوههاى قراء معروف را هم یاد گرفته بودند و مىخواندند؛ اما دلنشین نبود؛ چرا؟ چون از معانى و مفاهیم آیات هیچ سر در نمىآوردند؛ این معلوم بود. اما امروز آنطور نیست؛ امروز جوانهاى ما این آیاتى را که مىخوانند، خودِ کیفیتِ خواندنشان، حکایت از این مىکند که اینها معناى آیه را مىفهمند و به مفهوم آیه توجه دارند.
بیانات زیبای رهبری را در ادامه مطلب مطالعه بفرمایید
بسم الله الرّحمن الرّحیم
از برادران عزیزى که امسال هم مثل سالهاى قبل، دل و محفل ما را به ذکر آیات الهى و تلاوت کلام الهى منوّر کردند، خیلى تشکر مىکنیم. هم از قاریان محترم و مجریان برنامههاى گوناگون در این جلسه تشکر مىکنیم و هم از ادارهکنندگان این جلسه و کسانى که زحمت این کار را سالهاى متمادى است که بر دوش گرفتهاند و ما را محظوظ مىکنند.
امسال برنامهى ما از سالهاى قبل هم بهتر بود؛ پیشرفت قراء جوان ما در تلاوت، محسوس است. الحمد للّه، پىدرپى این نسلهاى قرآنى یکى پس از دیگرى مىآیند، استعدادهاى خوب، دلهاى پر از شوق و نفسهاى گرم، در خدمت قرآن و تلاوت آن قرار مى گیرند. این، بخشى از قضیه است؛ اما ...بیانات زیبای رهبری را در ادامه مطلب مطالعه بفرمایید
در ادامه مطلب مطالعه بفرمایید
بسم الله الرحمان الرحیم
مقدمه ۱ :
متاسفانه اشکالی که بسیاری با آن دست به گریبانیم این است که گاه از غیر طریق روایات و آیات به مطلبی اعتقاد و اطمینان پیدا می کنیم سپس برای پیش فرض ذهنی مان دنبال موید ویا دلیل از آیه و روایت می گردیم و با این دید سراغ آیه و روایت رفته و آن را بر طبق اعتقاد خود تفسیر می کنیم در صورتی که از این کار به شدت نهی شده است.
« قال رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله و سلّم:«مَن فَسَّرَ القرآنَ بِرأیه فَلیَتَبَوَّء مَقعَدُه مَنَ النّارِ، » تفسیر الصافی ، ج 1، ص 35 (کسی که قرآن را به رأی و نظر خود تفسیر کند، جایگاهش آتش جهنم است)
عیّاشی از امام صادق ـ علیه السّلام ـ نقل میکند که فرمودند: « مَنْ فَسَّرَ الْقُرْآنَ بِرَأْیِهِ فَأَصَابَ لَمْ یُؤْجَرْ وَ إِنْ أَخْطَأَ کَانَ إِثْمُهُ عَلَیْهِ.» (بحارالانوار ج۸۹ص۱۱۰) کسی که قرآن را به رأی و نظر خویش تفسیر کند، اگر درست و مطابقِ با واقع باشد، اجر و پاداشی برایش نیست و اگر خطا رود، گناه این کار به عهده خود اوست.
در بررسی آیات و روایات در این موضوع نیز از این دست اشتباهات فراوان رخ داده و گاه از طرف افراد و موسساتی بوده که خود متولی امر تدبر در قرآن هستند .
به لطف خدا در ادامه به گونه ای بحث خواهیم کرد که این اشکالات خود به خود بر طرف گردد.
در ادامه مطلب مطالعه بفرمایید
بسم الله الرحمان الرحیم
بررسی لغت تدبر:
کلمه تدبر از ریشه (د ب ر) و به معنای اندیشه کردن و تفکر کردن در کار و عاقبت آن آمده.
طبق نظر لغت شناسان ماده « د ب ر » در لغت به معنی« پشت » و « دنباله یا پایان هر چیز » ا است . تاج العروس ؛ ج۶؛ ص۳۸۳
و تَدَبَّرَ الأَمْرَ: یعنی در عاقبت کار اندیشه کرد. أساس البلاغة ؛ ص۱۸۲
از نظر صرفی این کلمه مصدر باب تَفَعُّل است (مانند تشکُّر تذکُّر و... ) .
در مجمع البحرین آمده که تَدَبَّرَ الأَمْرَ: تَفَکَّرَ فیهِ : یعنی در کار اندیشه کرد (در آن کار از فکرش استفاده کرد).
وتفکُّر یعنی این که عقل و قلب در باره دلایل یک امر بررسی کند. مجمع البحرین ؛ ج۳؛ ص۲۹۹
برخی دیگر از معاجم لغوی آورده اند که دَبَّرَ الأَمْرَ و تَدَبَّرَه : نَظَر فى عاقِبَتِه ؛ یعنی درعاقبت کار و نتیجه آن اندیشه و دقت کرد. فرهنگ ابجدی ؛ متن ؛ ص ۲۱۸
تدبر در قرآن کریم به معنای دریافت تدبیر و معانی شگفت موجود در کلام خدا و فهم روشمند و هماهنگ ظاهر قرآن کریم است ُ که در نکته بعد بیشتر در باره آن با هم صحبت می کنیم.
اختصاصی سراج منیر
بسم الله الرحمان الرحیم
دلیل عقلی بر اهمیت تدبر در قرآن :
تصور این که خدای متعال ، قرآن را کتاب زندگی انسان برای همه افراد و در هر زمانی قرار داده و همچنین ابزار فهم درست آن که همان عقل باشد را هم در اختیار بشر گذاشته و علاوه بر این بهترین و آگاهترین بندگانش که همان چهارده نور مقدس (علیهم اسلام) باشند را برای تبیین هر چه بهتر آن قرار داده باشد ولی توصیه و شفارش موکد به فهم و به کارگیری آن نکرده با شد به هیچ وجه عقلانی نیست ، پس بسیار واضح و روشن است که عقل حکم می کند که برای دست یابی به راه درست و سعادت و عاقبت به خیری که هدف هر انسان آزاد اندیشی است باید در کاملترین دستورالعمل و قانون اساسی زندگانی فردی و اجتماعی بشر که از طرف خالق برایش فرستاده شده اندیشه و تدبر کند و سیر صعودی به سمت خدای متعال داشته باشد.
«أَ فَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ کانَ مِنْ عِنْدِ غَیْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فیهِ اخْتِلافاً کَثیراً »(نساء/82)
آیا درباره قرآن نمىاندیشند؟! اگر از سوى غیر خدا بود، اختلاف فراوانى در آن مىیافتند.
بدون شک ضرورت و اهمیت اندشه ، تفکر ، تعقل و تدبر درآیات نورانی قرآن کریم آنقدر واضح و بدیهی است که نیاز به اثبات ندارد ، ولی به عللی مانند روشن تر شدن مطلب ، پاسخ به برخی سوالات و شبهات ، سنگینی مباحث مطرح شده در ابن باب ، پیرایش موضوع از شاخ و برگ های اضافی و فهم راحت تر مسئله ، بهتر دیدیم تا بحث اندیشه و تدبر در قرآن رامورد باز بینی مجدد قرار دهیم .
در ادامه مطلب مطالعه بفرمایید
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
ان شاء الله از امروز موضوع تَدَبُّر را به مرور مطرح می کنم و از این جهت که با رویکرد جدیدی - نسبت به مطالبی که تا به حال در این باره گفته شده - این بحث پیگیری خواهد شد. در خواست حقیر از دوستان عزیزم این است که مباحث را دنبال کرده و با نظرات سازنده خود به پر بار تر شدن آن کمک کنید.
قطعا در این راه به دعای خیر شما نیاز دارم که خدای مهربانم به لطف دعای شما به این گفتگو برکت دهد.
«فَحُکْمُهُ إِلَى اللَّهِ ذلِکُمُ اللَّهُ رَبِّی عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ إِلَیْهِ أُنیب»(شوری/10)
داوریش با خداست ، چنین خدایى پروردگار من است، بر او توکّل کردهام و به سوى او بازمىگردم.
قسمتی از بیانات امام خامنه ای در مراسم اختتامیهى مسابقات بین المللی قرآن کریم ۱۴ / 10/ 1373
بسم الله الرّحمن الرّحیم
خدا را شاکر و سپاسگزاریم که بحمد اللّه در این دوره هم، این گردهمایى به بهترین وجه انجام شد. جاى خوشوقتى است که هر سال، یکقدم جلوتر مىرویم. البته من به شما برادران و خواهران عزیز عرض کنم که ما سالها از قرآن دور ماندیم. سلاطین ظالم و حکّام بیگانه از قرآن، سالهاى متمادى این کشورِ قرآن را از قرآن دور نگه داشتند. حقّاً ما عقبافتادگى داریم. لذا سالى یکقدم، کافى نیست.
عزیزان من! قرآن نور است و حقیقتاً دل و روح را روشن مىکند.۱ اگر با قرآن انس پیدا کنید، مىبینید که دل و جان شما نورانى مىشود. به برکت قرآن بسیارى از ظلمات و ابهامها از قلب و روح انسان زدوده مىشود. آیا این بهتر نیست؟ «یخرجهم من الظّلمات الى النّور». بهوسیلهى قرآن است که خداى متعال مىفرماید: «الله ولىّ الّذین آمنوا یخرجهم من الظّلمات الى النّور». به برکت قرآن است که انسان از ظلمات اوهام، اشتباهات، خطاها و غلطها، به نور هدایت راه پیدا مىکند. قرآن، کتاب معرفت است. ما در زمینهى زندگى، در زمینهى آینده، در زمینهى تکلیف کنونى، در زمینهى هدف از بودن و در بسیارى از زمینههاى دیگر، خیلى از مسائل را نمىدانیم. بشر مشحون به جهالتهاست و قرآن براى انسان معرفت مىآورد.
قرآن کتاب نور، کتاب معرفت، کتاب نجات، کتاب سلامت، کتاب رشد و تعالى و کتاب قرب به خداست. ما این خصوصیات را چه وقت از قرآن به دست مىآوریم؛ برادران عزیز؟ همین که قرآن را در جیبمان بگذاریم کافى است؟ اینکه در هنگام سفر، از زیر قرآن رد شویم کافى است؟ امروز من مىگویم، اینکه ما در جلسهى تلاوت قرآن شرکت کنیم کافى است؟ اینکه حتى قرآن را با صداى خوش تلاوت کنیم یا تلاوت خوش را بشنویم و از آن لذّت ببریم کافى است؟ نه. چیز دیگرى لازم دارد. آن چیست؟ آن تدبّر در قرآن است. باید در قرآن تدبّر کرد. خودِ قرآن در موارد متعدد از ما مىخواهد که تدبّر کنیم.۲ عزیزان من! اگر ما یاد گرفتیم که با قرآن به صورت تدبّر، انس پیدا کنیم، همهى خصوصیاتى که گفتیم حاصل خواهد شد. ما هنوز خیلى فاصله داریم؛ پس باید پیش برویم. اینکه شما مىبینید از اوّلِ انقلاب تا امروز، مسئولین و دلسوزان کشور، قرآن را در تلاوت، در حفظ و در تعقیبِ مراسم مربوط به قرآن مطرح کردهاند، براى این است که ما به آنجا نزدیک شویم. البته تلاوت قرآن با صداى خوش، کار بسیار خوبى است.۳ روایت دارد که امام سجّاد علیهالسّلام- هم در بارهى امام سجّاد علیهالسّلام دارد، هم در بارهى امام باقر علیهالسّلام- وقتى تلاوت مىکردند، کسانى که از نزدیک محل تلاوت ایشان مىگذشتند، زانوهایشان مىلرزید و سست مىشد و نمىتوانستند حرکت کنند. مىایستادند تلاوت قرآن را گوش مىکردند و وقتى حظّ خودشان را مىبردند، به راهشان ادامه مىدادند. تلاوت قرآن با صوت خوش و با آداب که شیوهى خاصى دارد، موسیقى خاصى دارد، روش خاصى دارد، امور لازمى است. اینها انسان را نزدیک مىکند؛ اما کافى نیست. اگر بخواهیم تشبیه کنیم، اینطور مىگوییم: قرآن را به صورت بناى مُعْظمى، داراى سالنها و حجرهها و زوایاى گوناگون و اعماق فراوان در نظر بگیرید. این عمارت وسیع و عظیم، سردر و مدخلى دارد. اگر آن مدخل را زیبا ساختیم، مردم براى ورود در آن عمارت، تشویق مىشوند. مدخلِ آن بناى رفیع، همین تلاوتهاى زیبایى است که اینجا خواندند. کاشىکارى دَمِ در، این تلاوت است. حال وارد شوید. این کاشىکارى، بسیار لازم است. این زیباسازىِ تلاوت، امر لازمى است. لذاست که بنده تشویق و تقدیر مىکنم. یعنى از کسانى که با خوب خواندنشان قرآن را در دلهاى ما شیرین و در چشمهاى ما زیبا مىکنند، تجلیل مىکنم.
----------------------------------------------
۱.یا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَکُمْ بُرْهانٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَ أَنْزَلْنا إِلَیْکُمْ نُوراً مُبینا. (نساء/۱۷۴)
اى مردم، در حقیقت براى شما از جانب پروردگارتان برهانى آمده است، و ما به سوى شما نورى تابناک فرو فرستادهایم
۲.کِتابٌ أَنْزَلْناهُ إِلَیْکَ مُبارَکٌ لِیَدَّبَّرُوا آیاتِهِ وَ لِیَتَذَکَّرَ أُولُوا الْأَلْباب.(ص/۲۹)
[این] کتابى مبارک است که آن را به سوى تو نازل کردهایم تا در [باره] آیات آن بیندیشند، و خردمندان پند گیرند.
۳.وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتیلاً .(مزمل/۴)
وقرآن را با ترتیل(شمرده زیبا و منطبق بر معنی) بخوان آن هم چه ترتیلی.
به امید انس هر چه بیشتر با قرآن - دعا کنید واقعا با قرآن انس بگیریم.
1 . جوانی می گفت : حضرت امیرمومنان کلماتی در گوشم فرمود که نمی دانستم چه می فرماید ، ولی بعد دیدم که حافظ کل قرآن هستم .
2 . شنیدیم که در مجلس " پاریس " یک نفر از نمایندگان در حالی که نطق می کرد ، قرآن را به دست گرفت و گفت : " تا این کتاب در دست مسلمانان باشد ، نمی توانیم بر آن ها حکومت کنیم " .
3 . اگر کسی به قرآن نگاه کند ، خواهد دید که قرآن موجودی غیر از موجودات است و اگر کسی با عینک درست به قرآن نگاه کند ، می بیند که حضرت رسول و ائمه با او مکالمه می کند .
4 . انسان می تواند قرآن را آینه قرار دهد برای غایب (علیه السلام) و غایب (علیه السلام) را آینه قرار دهد برای قرآن . و می شود گفت که این دو شریک و عدیل یکدیگرند و واسطه ی بین مخلوق و خالق هستند و در درجه ی دعوت الی الله ، افتراقی نمی کنند .
5 . یک روز به آقا عرض کردم : من در هر ماه یک جزء قرآن را به نام یکی از امامان می خوانم و ثواب آن را به آن امام هدیه می کنم . ایشان فرمودند : به جای این کار قرآن را حفظ کن . شنیدم که آقای خویی در اواخر عمر خود قرآن حفظ می کردند .
( این مطالب برگفته از کتاب نکته های ناب ، رضا باقی زاده است )
بسم الله الرحمان الرحیم
عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام، قَال:
مَنْ قَرَأَ آیَةً مِنْ کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی صَلَاتِهِ قَائِماً یُکْتَبُ لَهُ بِکُلِّ حَرْفٍ مِائَةُ حَسَنَةٍ فَإِذَا قَرَأَهَا فِی غَیْرِ صَلَاةٍ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ حَرْفٍ- عَشْرَ حَسَنَاتٍ وَ إِنِ اسْتَمَعَ الْقُرْآنَ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ حَرْفٍ حَسَنَةً وَ إِنْ خَتَمَ الْقُرْآنَ لَیْلًا صَلَّتْ عَلَیْهِ الْمَلَائِکَةُ حَتَّى یُصْبِحَ وَ إِنْ خَتَمَهُ نَهَاراً صَلَّتْ عَلَیْهِ الْحَفَظَةُ حَتَّى یُمْسِیَ وَ کَانَتْ لَهُ دَعْوَةٌ مُجَابَةٌ وَ کَانَ خَیْراً لَهُ مِمَّا بَیْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ قُلْتُ هَذَا لِمَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ فَمَنْ لَمْ یَقْرَأْ قَالَ یَا أَخَا بَنِی أَسَدٍ إِنَّ اللَّهَ جَوَادٌ مَاجِدٌ کَرِیمٌ إِذَا قَرَأَ مَا مَعَهُ أَعْطَاهُ اللَّهُ ذَلِکَ.
امام حسین (علیه السلام) فرمود: هر کس یک آیه از کتاب خداى عز و جل را در نمازش در حال ایستاده بخواند در برابر هر حرفى خداوند صد حسنه برایش بنویسد، و اگر در غیر از نماز بخواند بهر حرفى ده حسنه بنویسد، و اگر قرآن را گوش دهد بهر حرفى یک حسنه برایش بنویسد، و اگر قرآن را شبانه ختم کند فرشتگان تا صبح براى او رحمت فرستند، و اگر روز آن را ختم کند تا شام فرشتگان نگهبان (در روز) بر او رحمت فرستند، و یک دعاى مستجاب شده نزد خداوند دارد، و این ختم قرآن براى او بهتر است از آنچه میان زمین و آسمان است، راوی گوید من عرض کردم: این پاداش آن کسى است که همه قرآن را بخواند و اگر کسى همه آن را نخواند (چه پاداشى دارد)؟ فرمود: اى برادر اسدى خداوند بخشنده و بزرگوار و کریم است هر چه از قرآن که بلد باشد و بخواند خداوند این پاداش را باو میدهد.
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج2، ص: 611
التماس دعا
در شب شهادت امام رئوف و غریب ، عالم آل محمد(صلی الله علیه و آله) به نکته ی بسیار مهمی راجع به قرآن کریم که در کلام این امام بزرگوار آمده است برخوردم که امیدوارم مورد استفاده شما عزیزان قرار گیرد .
التماس دعا
راز جاودانگی قرآن
الامام الرضا (علیه السلام) هو حبلُ الله المتین، و عروته الوثقی و طریقته المُثلی و لایخلقُ علی الأزمنِة و لایغثَ علی الألسنة لأنّه لم یُجعَل لزمانٍ دون زمانٍ بل جُعل دلیل البرهان والحجّة علی کلّ انسانٍ، لایأتیه الباطل من بین یدیه و من خلفه تنزیل مِن لَدُن حکیم حمید. (مسند الرضا(علیه السلام)، ج 1، ص 309).
وقتی در نزد حضرت امام رضا(علیه السلام) از جایگاه والای قرآن، سخن به میان آمد، آن بزرگوار در پاسداشت برهان و معجزه بودن این کتاب فرمود: «قرآن، ریسمان و رشته مستحکم و دستگیره نیرومند و راه روشن و تعالی بخش خدا است که انسان را به سمت و سوی بهشت رهنمون می شود و از گرفتار شدن به آتش جهنّم نجات می بخشد. این کتاب آسمانی در گستره زمان هرگز کهنگی نخواهد پذیرفت و تلاوت او بر زبان ها دشوار و خسته کننده نیست، راز و رمز این حقیقت آن است که قرآن فقط برای زمان خاصّی و امّت ویژه ای قرار داده نشده، بلکه این کتاب عالی ترین دلیل است برای هر انسانی، و هیچ گاه باطل و کاستی در آموزه هایش راه پیدا نمی کند. بدین سبب که از نزد پروردگار حکیم و ستودنی نازل شده است.
بسم الله الرحمان الرحیم
پاسخ اجمالی
دلایل بسیاری از کتب روایی و تاریخی؛ چه از شیعه و چه از اهل سنت وجود دارد که شهادت ناشی از مسمومیت پیامبر اکرم (ص) را تأیید می نماید، اما به این نکته نیز باید توجه داشت که اگر شهادت را همانند آنچه قرآن کریم بیان فرموده؛ به معنای کشته شدن در راه خدا و رسول تعریف نماییم، بدیهی است که مقام و منزلت شخصی "پیامبر" که کشته شدن در راه اطاعت او شهادت است، به مراتب بالاتر از مقام شهیدان خواهد بود، هرچند که آن مرد الاهی با مرگ طبیعی از دنیا رحلت نموده باشند.
پاسخ تفصیلی در ادامه مطلب
حدیث نورانی از کتاب ارشاد القلوب الی الصواب
باب نوزدهم بهرهگیرى از قرائت قرآن مجید
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله و سلم) : إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ لَتَصْدَأُ کَمَا یَصْدَأُ الْحَدِیدُ وَ إِنَّ جَلَاءَهَا قِرَاءَةُ الْقُرْآنِ.
پیامبر خدا (صلى اللَّه علیه و آله و سلم) فرمود: این دلها چون آهن زنگار مىگیرد، و جلا و پاک کردن آنها به وسیله خواندن قرآن است.
إرشاد القلوب إلى الصواب
معرفى اجمالى
إرشاد القلوب إلى الصواب نوشته حسن بن ابى الحسن دیلمى، از علماى قرن هشتم هجرى است که حاوى مواعظ قرآن و سنت و فضائل امیر المؤمنین على علیه السلام(علیه السلام) و اهل بیت پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) مىباشد.
انگیزه تالیف
مصنف در مقدمه کتاب مىفرماید:« چون دیدم سلطان شهوت و غضب بر مردم تسلط یافته و مردم مشغول به خود شدهاند و آخرت را فراموش کردهاند، این کتاب را نوشتم و آن را إرشاد القلوب إلى الصواب نام نهادم تا هر کس به آن عمل کند از عذاب الیم الهى در امان بماند.»
ساختار
کتاب که در یک مجلد چاپ منتشر شده است که، شامل دو جزء است. جزء اول کتاب، در حکمتها و مواعظ قرآن و سنت است و جزء دوم، در فضائل امیر المؤمنین على(علیه السلام)و اولاد طاهرین آن حضرت مى باشد.
مولف روایات را مستقیما از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه (علیهم السلام)نقل مىکند و دلیل این کار خود را شهرت داشتن این روایات در کتب روایى ذکر مىکند.
با این حال کسى با این روایات محذوف السند، معامله مرسله نکرده است و تمام روایات آن را مسنده مىدانند، کما اینکه در کتب روایى دیگر مشابه آنها با سند کامل یافت مىشود.
از این نکته نیز کاملا مشهود است که قصد دیلمى تألیف کتاب روایى نبوده، بلکه صرفا قصد بیدار کردن خفتگان و غفلت زدگان را بوسیله مواعظ معصومین (علیهم السلام ) داشته است.
گزارش محتوا
مصنف ابتدا مواعظى گرانبها از قرآن کریم نقل کرده، پس از آن، مواعظ پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه (صلوات الله علیهم ) را آورده، سپس ابواب کتاب را آغاز نموده است.
عناوین بابها طورى تنظیم شده که بیشترین اثر تذکارى و موعظهاى را براى خواننده کتاب به دنبال داشته باشد.
جزء اول:
مولف در ابتدا بحث موعظه، سپس ذم دنیا و دنیا گرایى و امراض قلبى و رذائل اخلاقى و عملى را مطرح نموده، پس از آن بحث توبه و خوف و رجاء و صفات حسنه از قبیل شکر و رضا و یقین و... را مفصلا بحث کرده است.
همچنین در لابلاى فصول کتاب، بحثهایى با عنوان« مواعظ» یا« احادیثى از امام علیه السلام» و« احادیث منتخبه» آورده، که بوسیله آنها زنگارهاى دل را صیقل زده و خانه تکانى کاملى از غبارهاى غفلت انجام دهد.
مولف که خود اهل سیر و اهل عمل بوده، کلامى گیرا و نفَسى گرم دارد؛ به طورى که بدون شک، مطالعه کننده کتاب تحت تأثیر مواعظ آن قرار مىگیرد.
در جزء دوم کتاب، که در چاپ حاضر با جزء اول در یک مجلد است، بحثى مبسوط در فضائل و مناقب اهل (علیهم السلام) بیت عنوان شده.
عناوین کلى جزء دوم که متأسفانه در کتاب نیز فهرست نشده، عبارتند از:
- انتساب تمام علوم به امیر المؤمنین على (علیه السلام)
- فضائل آن حضرت
- فضائل صدیقه کبرى حضرت زهرا (سلام الله علیها)
- شجاعت و جنگهاى مولاى متقیان علیه السلام.
- کلمات آن حضرت
- مناظرات و احتجاجهاى حضرت با علماى ادیان مختلف
- فضل امت پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم)بر سایر امتها
- فضائل سایر ائمه (علیهم السلام)
- معجزات و کرامات قبر شریف آن حضرت در نجف اشرف و ذکر جریانات تاریخى مستند پیرامون آن.
مقام علمى
براى درک مقام علمى هر کس، باید نظرى به کلمات بزرگان معاصر و متأخر از او انداخت و دید که آنها چگونه شخص مورد نظر را معرفى کردهاند.
با نگاهى اجمالى به کلمات بزرگان پیرامون دیلمى صفاتى همچون: عارف، عالم، محدث، کامل، وجه من کبار اصحابنا فى الفقه و الحدیث و العرفان و المغازى و السیر و... را در وصف او مىبینیم.
از حیث اعتماد و وثاقت هم، همین بس که علامه مجلسى رحمه الله کتاب شریف اعلام الدین و ارشاد القلوب را از آن بزرگوار در بحار الانوار نقل کرده.
صاحب وسائل الشیعه نیز، بسیار از کتابهاى او نقل مىکند و این به خاطر اعتماد بزرگان به وثاقت او و مقام علمى و تقواى آن بزرگ مرد عرصه علم و تقوا است.
پس به اعتراف جمیع بزرگانى که نامى از دیلمى بردهاند، او از بزرگان اصحاب امامیه در علوم مختلف، خصوصا فقه و حدیث و عرفان است.
تألیفات
1- ارشاد القلوب الى الصواب: این کتاب معروفترین کتاب دیلمى است و در دو جزء تألیف شده، جزء اول در مواعظ و حکمتهاى قرآن و سنت و جزء دوم در مناقب امیر المؤمنین على (علیه السلام )و ائمه طاهرین (علیهم السلام).
ارشاد القلوب بارها در ایران و نجف چاپ شده است اما چاپ موجود در برنامه، بدون مقدمه و تحقیق و فهرستهاى لازم است. ان شاء الله بزودى به بهترین وجه تجدید چاپ شود، چرا که کتابى بسیار ارزشمند در اخلاق و مواعظ است.
2- غرر الأخبار و درر الآثار: در مناقب اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام).
این کتاب ظاهرا هنوز چاپ نشده و به صورت خطى در کتابخانه ملى موجود است.
3- اعلام الدین فی صفات المؤمنین: از کتابهاى مهم دیلمى، و شامل مواعظ بلند اخلاقى است و در آن بحثهاى کلام، تفسیر، مواعظ، ادعیه، صفات حسنه و رذائل اخلاق و بحثهاى متنوع و فراوان دیگرى از کلام معصومین (علیهم السلام) نقل کرده است.
این کتاب در 530 صفحه و با تحقیق و مقدمه خوبى به چاپ رسیده است.
4- الأربعون حدیثا: کتابى است که چاپ نشده و نسخه آن هم یافت نمىشود.
از بین کتب فوق، کتاب ارشاد القلوب و اعلام الدین از جمله مآخذ بحار الانوار هستند و علامه مجلسى بسیار در بحار از آنها نقل کرده است.
وفات
تاریخ وفات دیلمى به طور تعیین، مشخص نیست؛ اما بنابر نقل علامه سید محسن امین در اعیان الشیعه، ج 1، ص 537، وفات او در سال 841 هجرى بوده است.
منبع : نرم افزار جامع الاحادیث (مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی)
از امروز بعضی از روایات این کتاب شریف را جهت بهره هر چه بیشتر شما بازدید کننده محترم در وب قرار می دهم.
التماس دعا