نور در کلام مادر خوبی ها

به مناسبت این میلاد فرخنده چند حدیث زیبا از سخنان محبوبه عرش خدا خدمتتان ارائه می گردد.

1.«َعنْ فاطمه الزهراء (علیها السلام) قالَتْ: قالَ لی رَسُولُ اللّهِ(صلى الله علیه وآله وسلم): إِیاکِ وَ الْبُخْلَ، فَإِنَّهُ عاهَةٌ لا تَکُونُ فى کَریم. إِیاکِ وَ الْبُخْلَ فَإِنَّهُ شَجَرَةٌ فِى النّارِ، وَ أَغْصانُها فِى الدُّنْیا، فَمَنْ تَعَلَّقَ بِغُصْن مِنْ أَغْصانِها أَدْخَلَهُ النّارَ عَنْها(علیها السلام) قالَتْ: قالَ لى رَسُولُ اللّهِ(صلى الله علیه وآله وسلم): وَ عَلَیکِ بِالسَّخاءِ، فَإِنَّ السَّخاءَ شَجَرَةٌ مِنْ شَجَرِ الْجَنَّةِ، أَغْصانُها مُتَدَلِیةٌ إِلَى الاَرْضِ، فَمَنْ أَخَذَ مِنْها غُصْنًا قادَهُ ذلِکَ الْغُصْنُ إِلَى الْجَنَّةِ.»دلائل الامامه/71 – قرب الاسناد/55

پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله وسلم) فرمود: از بخل ورزیدن بپرهیز، زیرا که بخل آفتى است که در شخص بزرگوار نیست.از بخل بپرهیز، زیرا که آن درختى است در آتش دوزخ که شاخه هایش در دنیاست، هر که به شاخه اى از شاخه هایش درآویزد، داخل جهنّمش گردانَد.پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله وسلم) به من گفت: بر تو باد سخاوت ورزیدن، زیرا که سخاوت درختى از درختان بهشت است که شاخه هایش به زمین آویخته است، هر که شاخه اى از آن را بگیرد، او را به سوى بهشت مى کشاند.

 

اقسام گناه

 

اقسام گناهان در بیان نورانی امام سجاد (علیه السلام)

1- گناهانى که نعمت را دگرگون سازند.2- گناهانى که پشیمانى آورند. 3- گناهانى که نقمت فرو آورند. 4- گناهانى که قسمت را دفع کنند. 5- گناهانى که پرده‏ هاى عصمت را بدرند. 6- گناهانى که بلا نازل سازند. 7- گناهانى که بر اثر آن دشمنان بر انسان چیره شوند. 8- گناهانى که نابودى را سرعت بخشند. 9- گناهانى که امید را قطع نمایند. 10- گناهانى که هوا را تیره و تار سازند. 11- گناهانى که پرده درى کنند. 12- گناهانى که دعا را بازگردانند. 13- گناهانى که ریزش باران را از آسمان باز دارند.

 

پاسخ به دو سوال مهم

پاسخ به دو سوال مهم از زبان امام صادق علیه السلام

رَوَى عُثْمَانُ بْنُ عِیسَى عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ‏ قُلْتُ آیَتَیْنِ فِی کِتَابِ اللَّهِ أَطْلُبُهُمَا  وَ لَا أَجِدُهُمَا قَالَ ع مَا [وَ مَا] هُمَا قُلْتُ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ‏ فَنَدْعُوهُ فَلَا [وَ لَا] نَرَى إِجَابَةً قَالَ ع أَ فَتَرَى اللَّهَ أَخْلَفَ وَعْدَهُ قُلْتُ لَا- قَالَ فَلِمَ [فَمِمَ‏] ذَلِکَ قُلْتُ لَا أَدْرِی.

چرا دعا مستجاب نمی شود؟

 

بسم الله الرحمان الرحیم

امروز در ادامه بحث پاسخ به شبهات به یک مطلب مهم می پردازم و آن اینکه در قرآن کریم آیات متعددی دعوت خدا به دعا و درخواست بندگان از خدای متعال را مطرح فرموده و از طرفی وعده استجابت آن دعا و درخواست هم از طرف خدا داده شده مانند این آیه : غافر : 60   «وَ قالَ رَبُّکُمُ ادْعُونی‏ أَسْتَجِبْ لَکُمْ»    و پروردگارتان گفت: مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم‏

حال این سوال مطرح می شود که اگر خدا راه دعا را باز کرده و وعده استجابت هم داده و در وعده خدا هم هیچ تخلفی نیست پس چرا گاهی دعاهای ما مستجاب نمی شود؟

مشکات

بسم الله الرحمان الرحیم

همانطور که می دانید قران کریم یک ظاهر دارد و یک باطن چنانچه حضرت رسول اعظم صلی الله علیه و آله فرمود ظَاهِرُهُ أَنِیقٌ وَ بَاطِنُهُ‏ عَمِیق‏ ظاهرش زیبا و باطنش عمیق است و چنانچه میدانید بسیاری از آیات قرآن کریم تاویلشان اهل بیت علیهم السلام هستند به عنوان نمونه آیه 35 سوره مبارکه نور است که ترجمه ظاهر آیه و تاویل آن را خدمتتان ارائه می کنم

یا فاطمه (سلام الله علیها)

ایام شهادت بزرگ بانوی عالم وجود حضرت فاطمه سلام الله علیها رو خدمت شما عزیزان تسلیت عرض می کنم و در ادامه روایتی در شان و مقام والای حضرتشان را خدمتتان ارائه می کنم.

فضیلت زیارت امام رضا علیه السلام

مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقُوبَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَى عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ النَّیْسَابُورِیِّ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ سَعِیدٍ الْمَکِّیِّ عَنْ یَحْیَى بْنِ سُلَیْمَانَ الْمَازِنِیِّ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ مُوسَى علیه السلام فِی حَدِیثٍ قَالَ: مَنْ زَارَ قَبْرَ وَلَدِی عَلِیٍّ وَ بَاتَ عِنْدَهُ لَیْلَةً کَانَ کَمَنْ زَارَ اللَّهَ فِی عَرْشِهِ قُلْتُ کَمَنْ زَارَ اللَّهَ فِی عَرْشِهِ فَقَالَ نَعَمْ إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ کَانَ عَلَى عَرْشِ الرَّحْمَنِ أَرْبَعَةٌ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ أَرْبَعَةٌ مِنَ الْآخِرِینَ فَأَمَّا الْأَرْبَعَةُ الَّذِینَ هُمْ مِنَ الْأَوَّلِینَ فَنُوحٌ وَ إِبْرَاهِیمُ وَ مُوسَى وَ عِیسَى علیهم السلام وَ أَمَّا الْأَرْبَعَةُ مِنَ الْآخِرِینَ مُحَمَّدٌ وَ عَلِیٌّ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ علیهم السلام ثُمَّ یُمَدُّ الطَّعَامُ‏  فَیَقْعُدُ مَعَنَا زُوَّارُ قُبُورِ الْأَئِمَّةِ- إِلَّا أَنَّ أَعْلَاهُمْ دَرَجَةً وَ أَقْرَبَهُمْ حَبْوَةً زُوَّارُ قَبْرِ وَلَدِی عَلِیٍّ علیه السلام.

امام موسی کاظم علیه‏السلام در ضمن حدیثی فرمود: «کسی که قبر فرزندم علی علیه‏ السلام را زیارت کند و شبی را نزد او به سر برد، مانند کسی است که خداوند را در عرش زیارت کرده است.» راوی (از روی تعجب) گفت: مانند کسی که خدا را در عرش زیارت کرده است؟ حضرت فرمود: «آری، چون روز قیامت شود روی عرش الهی چهار تن از اولین (امتهای قبل از امت اسلام) و چهار نفر از آخرین (امت رسول اعظم حضرت محمد صلی الله علیه و آله) قرار می گیرند ، چهار نفر اولین نوح و ابراهیم و موسی و عیسی علیهم السلام وچهار نفر آخرین محمد و علی و حسن و حسین (صلوات الله علیهم) هستند بعد از آن سفره طعام گسترده می‏شود و زائران قبور ائمه علیهم‏ السلام به (گرد) آن می‏ نشینند؛ بدانید که (در میان زائران قبور ائمه علیهم‏ السلام) مقام و منزلت زائران قبر فرزندم از همه بلندتر و بالاتر است.» وسائل الشیعة ؛ ج‏14 ؛ ص564  الکافی ج/4 ص/585

زیارت امام رضا علیه السلام

بسم الله الرحمان الرحیم

صبح پنجشنبه آخرین روز مهمانی امام رئوف السلطان علی بن موسی الرضا علیه السلام بعد از نماز جماعت صحن مطهر ، برای شما عزیزان یک روایت زیبا از ثواب زیارت این امام عظیم الشان قرار داده و دعا گوی همه شما بزرگوارارن بودم (که امروز یعنی شنبه فرصت ویرایش و تنظیم درست آن دست داد) البته روایات و آیات دیگری در همین زمینه کار خواهد شد . ان شاء الله تعالی

قَالَ الرِّضَا علیه السلام‏ مَنْ زَارَنِی عَلَى بُعْدِ دَارِی أَتَیْتُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِی ثَلَاثِ مَوَاطِنَ حَتَّى أُخَلِّصَهُ مِنْ أَهْوَالِهَا إِذَا تَطَایَرَتِ الْکُتُبُ یَمِیناً وَ شِمَالًا وَ عِنْدَ الصِّرَاطِ وَ عِنْدَ الْمِیزَانِ.

عیون أخبار الرضا علیه السلام ؛ ج‏2 ؛ ص255

چهل حدیث

لینک چهل حدیث از امام حسن عسکری علیه السلام

موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه

تبیان

روایت شنیدنی از امام حسن عسکری علیه السلام

قسمتی از تفسیر سوره حمد از امام عسکری علیه السلام :

وَ قَالَ الْحَسَنُ [بْنُ عَلِیٍ‏] علیه السلام: قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام وَ إِنَ‏ «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» آیَةٌ مِنْ فَاتِحَةِ الْکِتَابِ، وَ هِیَ سَبْعُ آیَاتٍ تَمَامُهَا بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏.

هنگام خروج از منزل

آل‏ عمران : 159    فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلینَ

 و چون تصمیم گرفتى بر خدا توکل کن زیرا خدا توکل کنندگان را دوست دارد. 

آل‏ عمران : 173   وَ قالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ

 و گفتند: خدا ما را بس است، و او نیکو وکیل و کارگزارى است.

 ذکر هنگام خروج از خانه :

عَنْ أَبِی‏ الْحَسَنِ‏ الرِّضَا علیه السلام قَالَ: کَانَ أَبِی یَقُولُ إِذَا خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ- بسم الله الرحمن الرحیم‏ خَرَجْتُ بِحَوْلِ اللَّهِ وَ قُوَّتِهِ لَا بِحَوْلٍ مِنِّی وَ لَا قُوَّةٍ بَلْ بِحَوْلِکَ وَ قُوَّتِکَ یَا رَبِّ مُتَعَرِّضاً لِرِزْقِی فَأْتِنِی بِهِ فِی عَافِیَةٍ.

امام رضا علیه السلام فرمودند:پدرم هنگام خارج شدن از منزل این ذکر را می فرمود: (بسم الله الرحمن الرحیم‏ خَرَجْتُ بِحَوْلِ اللَّهِ وَ قُوَّتِهِ لَا بِحَوْلٍ مِنِّی وَ لَا قُوَّةٍ بَلْ بِحَوْلِکَ وَ قُوَّتِکَ یَا رَبِّ مُتَعَرِّضاً لِرِزْقِی فَأْتِنِی بِهِ فِی عَافِیَةٍ)

المحاسن / ج‏2 / 352

 

عَنْ أَبِی‏ الْحَسَنِ‏ الرِّضَا علیه السلام قَالَ: قَالَ لِی إِذَا خَرَجْتَ مِنْ مَنْزِلِکَ فِی سَفَرٍ أَوْ حَضَرٍ فَقُلْ بِسْمِ اللَّهِ آمَنْتُ بِاللَّهِ تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ مَا شَاءَ اللَّهُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَتَلَقَّاهُ الشَّیْطَانُ فَتَضْرِبُ الْمَلَائِکَةُ وُجُوهَهَا وَ تَقُولُ مَا سَبِیلُکُمْ عَلَیْهِ وَ قَدْ سَمَّى اللَّهَ وَ آمَنَ بِهِ وَ تَوَکَّلَ عَلَى اللَّهِ وَ قَالَ‏ مَا شَاءَ اللَّهُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ.

امام رضا علیه السلام فرمودند هنگام خارج شدن از خانه چه برای سفر و چه غیر آن این ذکر را بگو: (بِسْمِ اللَّهِ آمَنْتُ بِاللَّهِ تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ مَا شَاءَ اللَّهُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ) در نتیجه وقتی شیاطین با او برخورد میکنند ملائکه به صورت آنها زده و به آنها می گویند شما را با او چکار در حالی که او نام خدا را برده و خود را با آن ایمن نموده و بر خدا توکل کرده و این ذکر را به زبان آورده که : هر آنچه خدا بخواهد (همان خواهد شد) و هیچ تغییر و تحول و قدرتی نیست مگر به اجازه خدا.

المحاسن / ج‏2 / 350

سجده در روایات8

بسم الله الرحمان الرحیم

سجده در روایات

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام أَنَّهُ قَالَ: مَنْ سَجَدَ سَجْدَةَ الشُّکْرِ وَ هُوَ مُتَوَضِّئٌ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِهَا عَشْرَ صَلَوَاتٍ وَ مَحَا عَنْهُ عَشْرَ خَطَایَا عِظَامٍ.
امام صادق علیه السّلام فرمود:
هر کس با داشتن وضو سجده شکر بجا آورد خداوند براى او ده نماز بنویسد، و از نامه عمل او ده گناه بزرگ محو سازد.
من لا یحضره الفقیه ؛ ج‏1 ؛ ص332

 

سجده در روایات7

بسم الله الرحمان الرحیم

سجده

سجده در روایات7

وَ رَوَى أَحْمَدُ بْنُ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِیهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ حَرِیزٍ عَنْ مُرَازِمٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام‏ سَجْدَةُ الشُّکْرِ وَاجِبَةٌ عَلَى کُلِّ مُسْلِمٍ‏  تُتِمُّ بِهَا صَلَاتَکَ وَ تُرْضِی بِهَا رَبَّکَ وَ تَعْجَبُ الْمَلَائِکَةُ مِنْکَ وَ إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا صَلَّى ثُمَّ سَجَدَ سَجْدَةَ الشُّکْرِ فَتَحَ الرَّبُّ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى الْحِجَابَ بَیْنَ الْعَبْدِ وَ بَیْنَ الْمَلَائِکَةِ فَیَقُولُ یَا مَلَائِکَتِی انْظُرُوا إِلَى عَبْدِی أَدَّى فَرْضِی وَ أَتَمَّ عَهْدِی ثُمَّ سَجَدَ لِی شُکْراً عَلَى مَا أَنْعَمْتُ بِهِ عَلَیْهِ مَلَائِکَتِی مَا ذَا لَهُ عِنْدِی قَالَ فَتَقُولُ الْمَلَائِکَةُ یَا رَبَّنَا رَحْمَتُکَ ثُمَّ یَقُولُ الرَّبُّ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى ثُمَّ مَا ذَا لَهُ فَتَقُولُ الْمَلَائِکَةُ یَا رَبَّنَا جَنَّتُکَ ثُمَّ یَقُولُ الرَّبُّ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى ثُمَّ مَا ذَا فَتَقُولُ الْمَلَائِکَةُ یَا رَبَّنَا کِفَایَةُ مُهِمِّهِ فَیَقُولُ الرَّبُّ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى ثُمَّ مَا ذَا قَالَ وَ لَا یَبْقَى شَیْ‏ءٌ مِنَ الْخَیْرِ إِلَّا قَالَتْهُ الْمَلَائِکَةُ فَیَقُولُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى یَا مَلَائِکَتِی ثُمَّ مَا ذَا فَتَقُولُ الْمَلَائِکَةُ رَبَّنَا لَا عِلْمَ لَنَا قَالَ فَیَقُولُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى أَشْکُرُ لَهُ کَمَا شَکَرَ لِی وَ أُقْبِلُ إِلَیْهِ بِفَضْلِی وَ أُرِیهِ وَجْهِی. من لا یحضره الفقیه، ج‏1، ص: 334

چه کسی راست می گوید؟

                                                          

چه کسی راست می گوید؟

شبهه :

بعضی از عزیزان و سخنوران برای اثبات این مطلب که خواندن قرآن باید همراه با تدبر باشد به این حدیث استناد می کنند که أَلَا لَا خَیْرَ فِی قِرَاءَةٍ لَیْسَ فِیهَا تَدَبُّرٌ آیا این استدلال صحیح است؟

پاسخ :

بنده در نشریه قرآنی سراج منیر شماره 2 پاسخ مستدلی به این مطلب و دلایل دیگر آن داده ام که در صورت تمایل می توانید به آن مراجعه کنید ولی در این مجال فقط به همین قسمت از شبهه پاسخ خواهم داد؟

سجده در روایات6

بسم الله الرحمان الرحیم

سجده

سجده در روایات6

وَ کَانَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیهما السّلام یَقُولُ فِی سُجُودِهِ : «اللَّهُمَّ إِنْ کُنْتُ قَدْ عَصَیْتُکَ فَإِنِّی قَدْ أَطَعْتُکَ فِی أَحَبِّ الْأَشْیَاءِ إِلَیْکَ وَ هُوَ الْإِیمَانُ بِکَ مَنّاً مِنْکَ عَلَیَّ لَا مَنّاً مِنِّی عَلَیْکَ وَ تَرَکْتُ مَعْصِیَتَکَ فِی أَبْغَضِ الْأَشْیَاءِ إِلَیْکَ وَ هُوَ أَنْ أَدْعُوَ لَکَ وَلَداً أَوْ أَدْعُوَ لَکَ شَرِیکاً مَنّاً مِنْکَ عَلَیَّ لَا مَنّاً مِنِّی عَلَیْکَ وَ عَصَیْتُکَ فِی أَشْیَاءَ  عَلَى غَیْرِ وَجْهِ مُکَابَرَةٍ وَ لَا مُعَانَدَةٍ وَ لَا اسْتِکْبَارٍ عَنْ عِبَادَتِکَ وَ لَا جُحُودٍ لِرُبُوبِیَّتِکَ وَ لَکِنِ اتَّبَعْتُ هَوَایَ وَ اسْتَزَلَّنِی الشَّیْطَانُ بَعْدَ الْحُجَّةِ عَلَیَّ وَ الْبَیَانِ‏  فَإِنْ تُعَذِّبْنِی فَبِذُنُوبِی غَیْرَ ظَالِمٍ لِی وَ إِنْ تَغْفِرْ لِی وَ تَرْحَمْنِی فَبِجُودِکَ وَ بِکَرَمِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.»

و امام سجّاد على بن الحسین علیهما السّلام در سجده‏اش می فرمود:

پروردگارا، اگر من تو را نافرمانى کرده‏ ام، ولی در محبوبترین چیزى که در نزد تو است اطاعتت کرده‏ ام و آن ایمان به تو است که همین اطاعت هم منت و فضل تو بر من است نه آنکه من بر تو منّتى داشته باشم، و نافرمانى تو را در بدترین چیزها نزد تو یعنی فرزند قائل شدن و شریک قائل شدن برایت ترک کرد‏م که همین هم منت و فضل تو بر من است نه آنکه من بر تو منّتى داشته باشم ، امّا آن نافرمانیهاى من در برخی کارها، نه از روى ستیز و دشمنى بوده، و نه از سرکشى و نخوت و امتناع از پرستش تو، و نه از روى انکار و عدم پذیرش پروردگاریت، بلکه پیروى از هوای نفسم کردم و شیطان مرا دچار لغزش کرد، بعد از آنکه حجّت بر من تمام و بیانت روشن بود و اکنون اگر بخاطر گناهانم عقوبتم کنى بر من ستم نکرده‏ اى، و اگر چه (امید دارم) مرا بیامرزی و به من رحم کنی و آن از بزرگوارى و کرم تو است اى مهربانترینِ مهربانان».

من لا یحضره الفقیه ؛ ج‏1 ؛ ص333

 

 

عرض ارادت

 چند حدیث زیبا از امام حسن عسکری (علیه السلام):

«مَنْ رَضِىَ بِدُونِ الشَّرَفِ مِنَ الَْمجْلِسِ لَمْ یَزَلِ اللّهُ وَ مَلائِکَتُهُ یُصَلُّونَ عَلَیْهِ حَتّى یَقُومَ.»

هر که به پایین نشستن در مجلس خشنود باشد، پیوسته خدا و فرشته ها بر او رحمت فرستند تا برخیزد.

 

«مِنَ التَّواضُعِ أَلسَّلامُ عَلى کُلِّ مَنْ تَمُرُّ بِهِ، وَ الْجُلُوسُ دُونَ شَرَفِ الْمجْلِسِ.»

از جمله تواضع و فروتنى، سلام کردن بر هر کسى است که بر او میگذرى، و نشستن در پایین مجلس است.

 

«مِنَ الْجَهْلِ أَلضِّحْکُ مِنْ غَیْرِ عَجَب.»

خنده بیجا از نادانى است.

 

«أَلْغَضَبُ مِفْتاحُ کُلِّ شَرٍّ.»

خشم و غضب، کلید هر گونه شرّ و بدى است.

 

«قَلْبُ الأَحْمَقِ فى فَمِهِ وَ فَمُ الْحَکیمِ فى قَلْبِهِ.»

قلب احمق در دهان او و دهان حکیم در قلب اوست.

 

«خَصْلَتانِ لَیْسَ فَوْقَهُما شَىْءٌ: أَلاْیمانُ بِاللّهِ وَ نَفْعُ الاْخْوانِ.»

دو خصلت است که بهتر و بالاتر از آنها چیزى نیست:ایمان به خدا و سود رساندن به برادران.

 

تحف العقول / 476 تا 488

سجده در روایات5

بسم الله الرحمان الرحیم

سجده

سجده در روایات -5

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ: إِذَا قَامَ الْعَبْدُ نِصْفَ اللَّیْلِ بَیْنَ یَدَیْ رَبِّهِ جَلَّ جَلَالُهُ فَصَلَّى لَهُ أَرْبَعَ رَکَعَاتٍ فِی جَوْفِ اللَّیْلِ الْمُظْلِمِ ثُمَّ سَجَدَ سَجْدَةَ الشُّکْرِ بَعْدَ فَرَاغِهِ فَقَالَ مَا شَاءَ اللَّهُ مَا شَاءَ اللَّهُ مِائَةَ مَرَّةٍ نَادَاهُ اللَّهُ جَلَّ جَلَالُهُ مِنْ فَوْقِهِ عَبْدِی إِلَى کَمْ تَقُولُ مَا شَاءَ اللَّهُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنَا رَبُّکَ وَ إِلَیَّ الْمَشِیَّةُ وَ قَدْ شِئْتُ قَضَاءَ حَاجَتِکَ فَسَلْنِی مَا شِئْتَ.

امام صادق (علیه السلام) فرمود : چون بنده‏ اى نیمه شب برابر پروردگار جل جلاله بپاخیزد و چهار رکعت نماز در دل شب تاریک بخواند و پس از آن سجده ی شکر کند و صد بار ما شاء اللَّه ما شاء اللَّه گوید ، خداوند جل جلاله او را صدا می زند : بنده‏ ام تا چه اندازه ما شاء اللَّه ما شاء اللَّه می گویی من پروردگارِتوام خواست با منست خواسته‏ ام حاجت تو را برآورده کنم هر چه خواهى از من درخواست کن.

الأمالی( للصدوق) ؛ النص ؛ ص239

سجده در روایات4

بسم اله الرحمان الرحیم

سجده

سجده در روایات -4

عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ علیه السلام قَالَ: مَرَّ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله بِقَوْمٍ یُرَبِّعُونَ حَجَراً فَقَالَ مَا هَذَا قَالُوا نَعْرِفُ بِذَلِکَ أَشَدَّنَا وَ أَقْوَانَا فَقَالَ ص أَ لَا أُخْبِرُکُمْ بِأَشَدِّکُمْ وَ أَقْوَاکُمْ قَالُوا بَلَى یَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ أَشَدُّکُمْ وَ أَقْوَاکُمُ الَّذِی إِذَا رَضِیَ لَمْ یُدْخِلْهُ رِضَاهُ فِی إِثْمٍ وَ لَا بَاطِلٍ وَ إِذَا سَخِطَ لَمْ یُخْرِجْهُ سَخَطُهُ مِنْ قَوْلِ الْحَقِّ وَ إِذَا قَدَرَ لَمْ یَتَعَاطَ مَا لَیْسَ لَهُ بِحَقٍّ.
امام صادق علیه السلام از امام باقر علیه السلام و ایشان به نقل از جدشان فرمودند : رسول خدا (صلی الله علیه و آله) از کنار عده ای عبور می کرد که سنگى را به نوبت بلند می کردند ، بآنها فرمود این چه کاریست؟ گفتند با این کار قوی ترین و سرسخت ترین فرد بین خودمان را می شناسیم فرمود: آیا من شما را به نیرومندترین شما آگاه نسازم؟
عرض کردند بله یا رسول اللَّه ، فرمود : محکم‏ترین و نیرومندترین شما کسی است که هنگامی که خوشحال و راضی است ، این خوشحالی او را به گناه و باطل نکشاند و هنگامی که عصبانی ، ناراحت و خشمگین می شود ، خشمش او را از گفتن سخن حق و درست خارج نکند و چون قدرت پیدا کرد به چیزی که حق او نیست دست درازی نکند.
الأمالی( للصدوق) ؛ النص ؛ ص20

سجده در روایات3

بسم الله الرحمان الرحیم

سجده

سجده در روایات -3

وَ قَالَ الصَّادِقُ علیه السّلام إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا سَجَدَ فَقَالَ یَا رَبِّ یَا رَبِّ حَتَّى یَنْقَطِعَ نَفَسُهُ قَالَ لَهُ الرَّبُّ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى لَبَّیْکَ مَا حَاجَتُکَ‏.

و امام صادق علیه السّلام فرمود: براستى بنده هنگامی که به سجده رود و آنقدر یا ربّ یا ربّ بگوید تا نفسش قطع شود، خداوند تبارک و تعالى به او می گوید:
لبّیک ، بگو حاجتت چیست.

در کتاب کافی ج 2 ص 520 مانند این روایت ذکر شده ولی در آنجا قید سجده را نیاورده.

من لا یحضره الفقیه - ابواب الصلاة  ج‏1، ص: 333

سجده در روایات 2

بسم الله الرحمان الرحیم

سجده

قسمت دوم : سجده در روایات - 2

وَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ (علیه السلام) أَوْحَى اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى إِلَى مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ (علیه السلام) أَ تَدْرِی لِمَ اصْطَفَیْتُکَ بِکَلَامِی دُونَ خَلْقِی قَالَ مُوسَى لَا یَا رَبِّ قَالَ یَا مُوسَى إِنِّی قَلَّبْتُ عِبَادِی ظَهْراً وَ بَطْناً فَلَمْ‏ أَجِدْ فِیهِمْ‏ أَحَداً أَذَلَّ نَفْساً لِی مِنْکَ یَا مُوسَى إِنَّکَ إِذَا صَلَّیْتَ وَضَعْتَ خَدَّیْکَ عَلَى التُّرَابِ.

و امام باقر (علیه السّلام) فرمود: خداوند تبارک و تعالى به موسى (علیه السّلام) وحى فرستاد: آیا میدانى چرا از میان مردم تو را به سخن گفتن با خود برگزیدم؟

موسى علیه السّلام عرض کرد: پروردگارا، نه نمى ‏دانم، خداوند فرمود: من بندگانم را زیر و رو کردم (آزمایش نمودم) و در میان آن خاکسارتر و فروتن‏ تر از تو نسبت بخود نیافتم، اى موسى براى اینکه چون تو از نماز فارغ می شوى دو گونه ی خود را بر خاک مى‏ نهى. (یعنى اظهار کوچکى و ناچیزى می نمایى).

من لا یحضره الفقیه ؛ ج‏1 ؛ ص332